Άδοξο τέλος για ένα ακατέργαστο διαμάντι…

«Καλύτερα ένα άθλιο τέλος, παρά μία αθλιότητα χωρίς φινάλε». Ο αφορισμός του Γερμανού φιλόσοφου, Καρλ Μαξ, δεν περιγράφει πλήρως την καριέρα του Μεσούτ Οζίλ, αλλά κατευθύνει σωστά μία καριέρα είχε μπει σε κατηφόρα, δίχως τελειωμό.

Ο Μεσούτ Οζίλ αποφάσισε να βάλει τέλος στην ποδοσφαιρική του καριέρα και ανακοίνωσε την εν λόγω απόφαση με ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μαζί με τα παπούτσια του, πρόκειται να “κρεμάσει” μία σπουδαία καριέρα που θα μπορούσε να είχε υψηλότερο ταβάνι, καθώς ο ίδιος είχε χαρακτηριστεί ως το επόμενο “μεγάλο 10άρι της Γερμανίας”. Έναν χαρακτηρισμό, που ο Οζίλ φρόντισε να τον επαληθεύσει με το ακατέργαστο ταλέντο του, το οποίο όμως “κρύφτηκε” πίσω από τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του. Το “βασιλικό” άγγιγμα της μπάλας και το… αλφάδι που είχε στα πόδια του στις πάσες, τον έκαναν έναν από τους πιο ποιοτικούς ποδοσφαιριστές του 21ου αιώνα.

Ο Οζίλ γεννήθηκε το 1988 στο Γκελζενκίρχεν της Γερμανίας, ως το τέταρτο παιδί της οικογένειάς του. Έζησε τη ζωή του ως παιδί σε ένα πολύ φτωχό σπίτι, ενώ γεννήθηκε την περίοδο της γερμανικής βιομηχανικής παρακμής, όταν το ποσοστό ανεργίας για τους μετανάστες, ξεπερνούσε το 70%. Οι γονείς του δυσκολεύονταν από τη μία χαμηλόμισθη δουλειά στην άλλη, σε μία προσπάθεια να προσφέρουν τα απαραίτητα στην οικογένεια τεσσάρων παιδιών. Ο Μεσούτ, όμως, λάμβανε τις δυσκολίες ως κίνητρο και ήταν αποφασισμένος να πετύχει. Χρησιμοποίησε το ποδόσφαιρο ως μέσο διαφυγής από τη φτώχεια, ως ευκαιρία να χαμογελάσει το πρόσωπό του μέσα σε δυσκολίες. Η αγάπη του για το άθλημα, ξεκίνησε όταν άρχιζε να παίζει στην αγαπημένη του παιδική χαρά, κοντά στο σπίτι του. Ο Οζίλ είχε… εμμονή με το να κλωτσάει μία μπάλα, αλλά αυτές οι “κλωτσιές” μετατράπηκαν μελλοντικά σε ένα μαγικό άγγιγμα.

Μεγαλώνοντας, έβλεπε τον μεγαλύτερο αδερφό του να εκφράζει την αγάπη του για το ποδόσφαιρο. Χάζευε τις ντρίμπλες του και τον έλεγχο της μπάλας, έως τη στιγμή που τα μετέφερε στο δικό του παιχνίδι. Ο αδερφός του, Μούτλου, δεν πίστευε ποτέ ότι κάποιος από το καθεστώς του μετανάστη, θα μπορούσε να τα καταφέρει στο ποδόσφαιρο, αλλά ο μικρότερος αδερφός του έσπευσε να τον διαψεύσει…

Ο Μεσούτ εντάχθηκε στις ακαδημίες της Σάλκε τον Ιούλιο του 1998, ωστόσο άλλαζε ποδοσφαιριστικές στέγες, προτού καταλήξει εκ νέου στους “βασιλικούς μπλε” το καλοκαίρι του 2005. Ο Οζίλ έγινε επαγγελματίας στα 18 του χρόνια στη Σάλκε και παρά τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, ήταν καθηλωτικός στον αγωνιστικό χώρο. Η κακή συμπεριφορά του, τού έδειξε άμεσα την πόρτα της εξόδου και η Βέρντερ Βρέμης κινήθηκε για την απόκτησή του, δαπανώντας το ποσό των 2.5 εκατομμυρίων ευρώ. Στους “πράσινους”, το ακατέργαστο διαμάντι συνέχισε να λάμπει ποδοσφαιρικά και εξελίχθηκε ως το επόμενο μεγάλο 10άρι της Γερμανίας. Το “βασιλικό” άγγιγμα της μπάλας έκανε τις πρώτες εμφανίσεις του στο χορτάρι. Ο Μεσούτ μοίραζε την μπάλα, ούσα έτοιμη στο… πιάτο για κάθε συμπαίκτη του. Στη Βέρντερ, συστήθηκε στην Ευρώπη και κατέγραψε συνολικά 108 συμμετοχές με 16 γκολ και 54 ασίστ.

Το καλοκαίρι του 2010, η Ρεάλ Μαδρίτης του Ζοσέ Μουρίνιο αποφάσισε να τον αποκτήσει και δαπάνησε το ποσό των 18 εκατομμυρίων ευρώ. Στους Μαδριλένους, ο Οζίλ δεν… μάσησε και προσέφερε συναρπαστικές στιγμές στην πρώτη του χρονιά. Δεν έκανε απολύτως τη διαφορά, συγκριτικά με παίκτες σαν τον Κριστιάνο Ρονάλντο, αλλά θορυβούσε τα μάτια των θεατών, με αυτό που ήξερε να κάνει καλύτερα. Ο απολογισμός της πρώτης σεζόν, έδειχνε 10 γκολ και 29 ασίστ σε 54 αγώνες όλων των διοργανώσεων. Η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη και σε αυτό, έπαιξε ρόλο ξανά η συμπεριφορά του. Η Ρεάλ όφειλε να ελέγξει τόσο τον ίδιο, όσο και τον μάνατζερ του Μεσούτ, που ήταν ο πατέρας του, Μουσταφά. Ο Μεσούτ είχε δώσει την υπόσχεση τους γονείς του πως θα τους προσφέρει ανέσεις, αλλά έκτοτε τα πράγματα δεν πήραν καλή τροχιά για τον ίδιο. Οι κινήσεις του πατέρα του, συγκριτικά με το συμβόλαιο και τα χρήματα του που λάμβανε ο γιος του, οδήγησαν σε ρήξη των σχέσεων του Μεσούτ με τους Μαδριλένους. Έκτοτε, η παραμονή του στην πρωτεύουσα της Μαδρίτης, ήταν ακόμη πιο δύσκολη, ανεξάρτητα από την ποιότητά του.

Το 2013 ο Οζίλ άφησε τη Ρεάλ, έχοντας συνολικό απολογισμό με 159 εμφανίσεις, 27 γκολ και 81 ασίστ. Επόμενος σταθμός της καριέρας του, ήταν η Αγγλία και η Άρσεναλ. Με υπομονή κι επιμονή στην πρότασή τους, οι “κανονιέρηδες” απέκτησαν τον Γερμανό μεσοεπιθετικό με ένα ποσό που άγγιξε τα 50 εκατομμύρια ευρώ. Ο Οζίλ βρήκε την… Ιθάκη του, τον σύλλογο που του έδωσε την ευκαιρία να “αναγεννηθεί” και να ξεδιπλώσει το ταλέντο του. Τα λόγια του Αρσέν Βενγκέρ, περιέγραφαν πλήρως τον Γερμανό μεσοεπιθετικό, καθώς είχε επισημάνει: «Ο Οζίλ έχει έναν χαρακτήρα που επηρεάζει την έκφραση του καθαρού ταλέντου του». Το 2016, ως Παγκόσμιος Πρωταθλητής με τη Γερμανία, έδειξε δημόσια τη στήριξή του στον πρόεδρο της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν και αυτό έφερε αντιδράσεις τόσο στην ομάδα του Λονδίνου, όσο και στους χορηγούς. Για ακόμη μία φορά, το ταλέντο και η ποιότητα δεν αρκούσε και ο Μεσούτ βρέθηκε στο περιθώριο, παίρνοντας ελάχιστο χρόνο συμμετοχής. Με την Άρσεναλ, πρόλαβε να καταγράψει 254 συμμετοχές με 44 γκολ και 79 ασίστ, αλλά από κει και πέρα η καριέρα του πήρε την κατιούσα, δίχως να βρει ξανά τον δρόμο των επιτυχιών.

Το καλοκαίρι του 2021 πήγε ως ελεύθερος στη Φενέρμπαχτσε, έχοντας ανεπιτυχές πέρασμα με 37 συμμετοχές, 9 γκολ και 3 ασίστ, ενώ τον Ιούλιο του 2022 συνέχισε να… βολοδέρνει και υπέγραψε στην Μπασακσεχίρ. Ο αλλοπρόσαλος Οζίλ συνειδητοποίησε τι είχε, πού είχε φτάσει και πού κατέληξε, με αποτέλεσμα να βάλει τέλος στην καριέρα του. Το ατιθάσευτο ταλέντο του, το ακατέργαστο διαμάντι έπαψε πια να… λάμπει, ωστόσο μπήκε σε “γυάλα” με συλλογικούς και διεθνείς τίτλους, αλλά και μία ατομική διάκριση ως ο κορυφαίος Γερμανός ποδοσφαιριστής τη σεζόν 2014/2015. Ο Οζίλ αποχαιρέτησε το ποδόσφαιρο και ο βασιλιάς των σπορ τον ευχαριστεί για αυτές τις… ηλιαχτίδες που προσέφεραν τα πόδια του παγκοσμίως.//