Αγία Δάφνη (Dymphna) μια βασιλοπούλα της Ιρλανδίας γίνεται Αγία της Εκκλησίας

Του Σπύρου Συμεών στην Romfea.gr

Η Dymphna, ή αλλιώς ελληνιστί και λίγο παραφρασμένα, η Δάφνη γεννήθηκε και έζησε τον 7ο αιώνα μ.Χ στην Ιρλανδία. Ήταν ξεχωριστή μιας και ήταν βασιλοπούλα.

Γεννήθηκε και όλοι φανταζοντουσαν ότι θα είχε μια ονειρεμένη ζωή, μια ζωή γεμάτη ανέσεις μέσα στα πλούσια υλικά αγαθά.

Την εποχή εκείνη η Ιρλανδία ήταν κατά το μεγαλύτερο μέρος της χριστιανική αν και ο βασιλιάς πατέρας της Όριελ ήταν ειδωλολάτρης ακολουθώντας μια θρησκεία της ιρλανδικής γης που σχεδόν είχε σβήσει όταν έφτασε εκεί η γνώση της Αλήθειας του Χριστού.

Η μητέρα της όμως ήταν χριστιανή, καταγωμενη από αριστοκρατική οικογένεια με εξαιρετικούς τρόπους και παιδεία μα συνάμα πάρα πολύ όμορφη.

Η μικρή Dymphna μεγάλωνε με την μητρική νουθεσία αλλά και σε ένα εξαιρετικό περιβάλλον που είχε επιλέξει η μητέρα της με άτομα που ήταν αληθινοί χριστιανοί με βίωμα και όχι σαν αυτούς που θέλουν να λέγονται χριστιανοί και θεωρούν τους εαυτούς τους ξεχωριστούς μα βιώματα δεν έχουν!!!

Την βάπτισε χριστιανή ένας ιερέας ο π. Γκέρεμπραν (Gerebernus) ο οποίος την νουθετούσε και της διάβαζε την Αγία Γραφή καθημερινά. Είχε διακρίνει κάτι πάνω στην μικρή Dymphna. Κάτι ξεχωριστό, σπάνιο και δυσεύρετο μέσα σε μια αριστοκρατική οικογένεια.

Τι ήταν αυτό; Η Dymphna ως βασιλοπούλα που ήταν επέλεξε να ζήσει μέσα στην σεμνότητα, την ταπεινότητα και την Αλήθεια. Την Ευαγγελική Αλήθεια. Και όσο περισσότερο μελετούσαν την Αγία Γραφή τόσο η ψυχή της άνθιζε για τον Χριστό.

Πολύ σύντομα όμως έχασε την μητέρα της. Την βασιλική αυλή την κυρίευσε η θλίψη. Ο πατέρας της έκανε πολύ καιρό να το ξεπεράσει και ίσως δεν το ξεπέρασε ποτέ ουσιαστικά.

Η μικρή Dymphna στεναχωρέθηκε και αυτή που έχασε την μητέρα της μα στήριξε την καρδιά της πάνω στον Χριστό ο οποίος αγαλιασε την ψυχή της.

Ο πατέρας της μέσα στην θλίψη του κυριεύθηκε και η θλίψη μετατράπηκε σε εμμονή. Μια εμμονή η οποία τον έκανε να αναζητεί νέα γυναίκα για να έχει στο πλευρό του. Άρχισε να ψάχνει και ο ίδιος αλλά ζήτησε και από τους συμβούλους του να του βρουν την πιο όμορφη και καλή γυναίκα του βασιλείου του.

Και πράγματι δεν υπήρχε αμφιβολία πως η μικρή Dymphna μόλις 15 χρόνων πως ήταν η ομορφότερη μα και η καλύτερη κοπέλα και θα μπορούσε να γίνει η ιδανικότερη σύζυγος για οποιονδήποτε πόσο μάλλον για τον βασιλιά.

Οι σύμβουλοι ενημέρωσαν τον βασιλιά ότι του βρήκαν την καλύτερη, ομορφότερη, ιδανικότερη σύζυγο που υπάρχει μέσα στο βασίλειο.

Ποια; Ποια είναι αυτή; Φέρτε την μου να την γνωρίσω. Ποιά είναι; Που είναι; Πείτε μου… Αναφωνούσε ο βασιλιάς Όριελ.

Μόλις του ξεστόμισαν ότι πρόκειται για την ίδια του την κόρη αυτός κατά παράδοξο τρόπο τυφλώθηκε από την εμμονή ανεύρεσης μιας νέας συζύγου που δεν σεβάστηκε ούτε σκέφτηκε κάτι βαθύτερο και ουσιαστικό και θέλησε αμέσως να την παντρευτεί δίχως δεύτερη σκέψη.

Ο πειρασμός τον τύφλωσε και τον μάνιωσε περισσότερο. Πήγε στο δωμάτιο της βασιλοπούλας και την ζήτησε σε γάμο. Η Dymphna έμεινε έκπληκτη με αυτό που άκουσε. Ναι πολλές φορές εκείνη την εποχή βλέπουμε ειδικά σε βασιλικές οικογένειες να νυμφεύονται συγγενικά πρόσωπα μεταξύ τους αλλά να παντρευτεί ένας πατέρας την κόρη του; Μια κόρη η οποία ζούσε μέσα στην αγνότητα, την προσευχή και είχε χαράξει έναν διαφορετικό δρόμο στην ζωή της; Πόσο μάλλον όταν αυτή είναι χριστιανή και αυτό αντιτίθεται σε κάθε πνευματικό νόμο.

Μα ο πειρασμός αυτό είδε και το ζήλεψε. Ήθελε να το καταστρέψει και πήγε στον αδύναμο από την θλίψη βασιλιά Όριελ και τον κέρδισε δυστυχώς…

Η Dymphna, η νεαρή Δάφνη προσπαθησε διακρίνοντας τον πειρασμό μέσα στον οποίο είχε πέσει και είχε κυριευθεί ο πατέρας της να κερδίσει χρόνο χωρίς να προκαλέσει την οργή του. Δεν ήθελε να σώσει τον εαυτό της αλλά ήθελε να γιατρέψει και τον δικό του πειρασμό. Του ζήτησε χρόνο να σκεφτεί.

Σαράντα μέρες δωσ’μου πατέρα και βασιλιά μου για να λάβω την απόφαση την σωστή…του είπε.

Και ο βασιλιάς της έδωσε χρόνο. Η Δάφνη ξεκίνησε νυχθημερόν προσευχή μα ο πατέρας της συχνά πυκνά της υπενθιμιζε την εμμονή του. Κάποια στιγμή η 15χρονη Dymphna πήγε στον πνευματικό της πατέρα, σε αυτόν που την βάπτισε και ζήτησε να του μιλήσει. Ο πνευματικός της ο π. Γκέρεμπραν (Gerebernus) είχε φήμη αγίου. Και όχι μόνο φήμη. Ήταν άγιος.

Ο Gerebernus διείδε τον πειρασμό που είχε κυριεύσει τον βασιλιά και συμβούλεψε την βασιλοπούλα να φύγουν μαζί μακρυά από το παλάτι ώστε να σωθεί και να διαφυλαχθεί και η ίδια και χάνοντας της μήπως ο πατέρας της γιάτρευε τον πειρασμό του.

Και πράγματι έφυγαν και κατέληξαν πολύ μακρυά σε ένα χωριό του Βελγίου, το Gheel. Ο βασιλιάς όμως έμαθε για την φυγή και κίνησε γη και ουρανό για να βρει την κόρη του βασιλοπούλα και να την αναγκάσει σε γάμο μαζί του. Πόσο αρρωστημένο είναι αυτό που μπορεί να καταλήξει ένα μυαλό κυριευμένο από τον πειρασμό που δεν αγωνίζεται…

Η εμμονή του άγγιζε τα όρια της ψυχασθένειας. Δεν έπαυε να την αναζητά.

…και την βρήκε στο χωριουδάκι Gheel.

Μπροστά για να την προστατέψει μπήκε ο άγιος πνευματικός πατήρ της. Ο βασιλιάς οργισμένος έβγαλε το σπαθί του και τον αποκεφάλισε στέλνωντας έτσι στην Ουράνια Βασιλεία τον Άγιο Γκέρεμπραν (Gerebernus) έναν ακόμη μάρτυρα του Χριστού ενώ ταυτόχρονα έδωσε ένα ακόμη πάτημα στον πειρασμό που τον είχε κυριεύσει.

Επόμενος στόχος του; Η κόρη του. Η Dymphna, η κατά τα ελληνικά δεδομένα Δάφνη. Παρακαλούσε μπρος της να δεχτεί να τον παντρευτεί κι αυτή με νοερά προσευχή ζητούσε από τον Χριστό να ρωτήσει τον πατέρα της.

Δυστυχώς ο πειρασμός είχε δουλέψει για καιρό μέσα στην ψυχή του βασιλιά Όριελ και είχε κυριαρχήσει καρδια και νου. Η Δάφνη πίστη στις αρχές της, στην αγνότητα και την πίστη της δεν δέχτηκε και ο ο βασιλιάς βγάζοντας ένα μαχαίρι από την ζώνη του την σκότωσε.

Κι έτσι η νεαρή Dymphna, η Δάφνη, στεφανώθηκε φύλλα δάφνης για του Χριστού την πίστη, για τις αρχές και την αφοσίωση της στον Χριστό. Ήταν μόλις 15 ετών μα η δύναμη της ψυχής της πήγαζε μέσα από την πίστη της και έτσι δεν λύγισε μα δεν γόγγυσε κιόλας. Προσευχόταν κι ο Θεός της απέδωσε και την χάρη να γιατρέυει αλλά και να παρηγορεί όσους ταλαιπωρούνται από ψυχικά νοσήματα και όχι μόνο βέβαια.

Ο τόπος που την έθαψαν μαζί με τον Άγιο γέροντα της, στο χωριουδάκι Gheel κοντά στο σημερινή Αμβέρσα έγινε πηγή ιαμάτων μιας και ανά τους αιώνες πολλοί είναι οι προσκυνητές που πάνε να ζητήσουν τις μεσσιτίες τους και όλο αυτό αλλοίωσε πνευματικά στο διάβα όλων αυτών των αιώνων και τους κατοίκους του χωριού αυτού μιας και δέχονται με πολύ αγάπη και διακονούν αυτούς που προστρέχουν την ίαση τους να βρουν ικετεύοντας την αγία του Θεού Δάφνη. Και οι θαυμαστές παρεμβάσεις της εκατοντάδες..!!!

Η Αγία Δάφνη δεν είναι ιδιαιτέρως γνωστή στην ανατολή και για αυτό όσες φέρουν το όνομα Δάφνη συνήθως τις παροτρύνουν να εορτάζουν των αγίων Πάντων ή την Κυριακή των βαΐων.

Και κάπως έτσι μια κοπέλα που αναζητούσε το πότε θα έπρεπε να εορτάζει μου έδωσε κι εμένα πριν χρόνια την αφορμή να αναζητήσω.

Και αναζητώντας βρήκα μια θαυμαστή Αγιά του Χριστού που σήμερα εορτάζει κι εύχομαι να μεσσιτευει για όλους όσους το όνομα της επικαλεστούν και να τους συντροφεύει στο διάβα της επίγειας ζωής τους. Αμήν!!!