Αμερικανικές και άλλες πιέσεις προς τον Ιβάν Σαββίδη

Μυστήριο

Η όλη δραστηριότητά του επίσης παρέπεμπε σε σχήματα ξένα προς τις αρχές και τους κανόνες που διέπουν προηγμένα εταιρικά σχήματα του σύγχρονου κόσμου. Πολλά μετρητά, αλυσίδες εταιρειών και παρένθετων προσώπων, ισολογισμοί κεφαλαιουχικώς ελλειμματικοί και γενικώς αχλύς κάλυπτε τις περισσότερες των δραστηριοτήτων του. Και βεβαίως μυστήριο καλύπτει τον πλουτισμό του κ. Σαββίδη, όπως συμβαίνει με όλους τους ρώσους ολιγάρχες. Πώς δηλαδή εν μιά νυκτί κατάφερε από επιστάτης ενός καπνεργοστασίου να γίνει ιδιοκτήτης μιας από τις μεγαλύτερες καπνοβιομηχανίες της Ρωσίας…

Σε εκείνη τη φάση λοιπόν και επειδή στη Θεσσαλονίκη ήταν ορατή η διεκδικούμενη επιρροή και απολύτως συνδεδεμένη με τον ρωσικό παράγοντα, δεν ήταν λίγες οι αντιδράσεις και ακόμη περισσότερες οι διατυπωθείσες επιφυλάξεις έναντι του ενδεχομένου να καταστεί ο Ιβάν Σαββίδης άρχων και του στρατηγικού λιμανιού της Μακεδονίας.

Κίνδυνοι

Η αμερικανική πλευρά είχε από τότε επισημάνει τους κινδύνους που απορρέουν από μια ενδεχόμενη κεκαλυμμένη ρωσική εγκατάσταση στη Βόρεια Ελλάδα, ειδικά σε χρόνο κατά τον οποίο στη χώρα του Πούτιν αναβίωναν πανσλαβικά οράματα και ιδεώδη και εμφανής ήταν η προσπάθεια να αναδειχθεί η ρωσική επιρροή στην ευρύτερη περιοχή.

Παρά ταύτα τίποτε δεν εμπόδισε τον Ιβάν Σαββίδη να ανοίξει βεντάλια δραστηριοτήτων, όσο αμφιλεγόμενες κι αν ήταν αυτές. Ο προσεταιρισμός αρχικώς εθνικιστικών κύκλων και αργότερα η ταύτισή του με την κυβέρνηση Τσίπρα και η υποστήριξη που της παρείχε μέσω της εμπλοκής του στα μέσα ενημέρωσης, επέτρεψαν την παράκαμψη των όποιων αμφισβητήσεων.

Ο Ιβάν Σαββίδης συμμετείχε εν τέλει σε ένα μεικτό γερμανο-γαλλικό σχήμα που διεκδίκησε το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, το οποίο σήμερα κατέχει το 67% του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης. Σε αυτό ο ελληνορώσος επιχειρηματίας μετέχει με 20%, αλλά επί της ουσίας είναι αυτός που διευθύνει το λιμάνι.

Αμφισβητήσεις

Επειδή όμως στην παρούσα φάση, λόγω και των γεγονότων στη Συρία, το γεωπολιτικό παιχνίδι έχει ανοίξει, οι αμφισβητήσεις επανήλθαν δριμύτερες. Ο αμερικανικός παράγοντας αισθάνεται ότι η Ελλάδα – στρατηγικός κατά την επίσημη έκφραση εταίρος των ΗΠΑ – είναι εν πολλοίς διεκδικούμενη τόσο από τους Ρώσους όσο και από τους Κινέζους.

Ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι εκπρόσωποι της αμερικανικής πρεσβείας επανέρχονται κατά καιρούς στο όλο θέμα και επισημαίνουν τους κινδύνους από τη συγκρότηση ατύπων βάσεων στο ελληνικό έδαφος. Λένε χαρακτηριστικά ότι το λιμάνι του Πειραιά περιήλθε στην Κίνα, της Θεσσαλονίκης στη Ρωσία και πως οι ίδιοι ως παραδοσιακοί σύμμαχοι της χώρας μετά βίας κατάφεραν να εξασφαλίσουν παρουσία στο κρίσιμο για τα ελληνικά συμφέροντα λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.

Ετσι, το τελευταίο διάστημα θίγουν ξανά τη συμμετοχή του κ. Σαββίδη στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, επαναφέροντας όλες τις κατά καιρούς ενστάσεις για την αδιαφανή προέλευση των κεφαλαίων και την εξάρτηση που αυτή δηλώνει από τη «μητέρα πατρίδα» και το καθεστώς Πούτιν. Στη βάση των παραπάνω ασκείται έντονη αμερικανική πίεση στον Ιβάν Σαββίδη να πωλήσει τη συμμετοχή του στην κοινοπραξία που ελέγχει το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Τελευταίως μάλιστα κυκλοφορούν πληροφορίες ότι οι Γάλλοι της κοινοπραξίας εντείνουν κι αυτοί τις πιέσεις να αποκτήσουν το μερίδιο του ελληνορώσου επιχειρηματία. Κάτι που φαίνεται γνωρίζει ο Ιβάν Σαββίδης και γι’ αυτό σπεύδει κάθε τόσο μέσω των sites που ελέγχει να διατυμπανίζει ότι παραμένει κυρίαρχος του λιμανιού και δεν σκοπεύει να πουλήσει παρά μόνο εντός του κοινοπρακτικού σχήματος στο οποίο συμμετέχει.

Το Πόρτο Καρράς

Επίσης δυσκολίες ανακύπτουν και σε άλλες επιχειρηματικές πρωτοβουλίες του. Συγκεκριμένα, καλά πληροφορημένες πηγές βεβαιώνουν ότι εγείρονται αμφιβολίες στο πώς γνωστό αμερικανικό fund που ενεπλάκη πρόσφατα στη χρηματοδότηση του ξενοδοχειακού συγκροτήματος Πόρτο Καρράς θα επιτρέψει την πώλησή του στον Ιβάν Σαββίδη. Εκ του καταστατικού του εμποδίζεται να εγκρίνει πράξεις και συναλλαγές με αδιαφανή σχήματα, που δεν είναι σε θέση να πιστοποιήσουν την προέλευση των χρημάτων. Οπως και να έχει, οι επενδύσεις του ελληνορώσου επιχειρηματία αντιμετωπίζουν τα βάρη της αδιαφάνειας που τον συνοδεύει. Στον καιρό των διεθνών  ελέγχων ιδιαιτέρως για την  προέλευση των χρημάτων, οι όποιες επενδύσεις του τελούν υπό αίρεση και αμφισβήτηση.

Δημοσιεύεται στην έντυπη έκδοση στο «Βήμα της Κυριακής»