Κατηγορία: ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

«Η νύχτα έχει τους δικούς της νόμους», λένε αυτοί που τη ζουν. Οι σκοτεινοί δρόμοι, το εύκολο χρήμα, η εξουσία, οι μπίζνες, οι σχέσεις αίματος. Όλα τους βασικά χαρακτηριστικά μιας ζωής πολλή διαφορετικής από αυτή που ζούμε όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι. Στη νύχτα επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας. «Ο ισχυρότερος επιβιώνει». «Αν δεν τους φας θα σε φάνε». Εκφράσεις γνωστές που περιγράφουν αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει. Οι πόλεμοι που ξεσπάνε ανά τακτά χρονικά διαστήματα ανάμεσα στους ισχυρούς της νύχτας είναι τόσο αιματηροί που σε πολλές περιπτώσεις ούτε η ίδια η αστυνομία δεν επεμβαίνει. Είτε γιατί τα στόματα παραμένουν ερμητικά ... Διαβάστε περισσότερα

Ως Μονοπάτι των Δακρύων έμεινε στην Ιστορία το επικίνδυνο ταξίδι στο οποίο εξανάγκασε ο λευκός της Αμερικής τον γηγενή πληθυσμό. Οι λεγόμενες και «πέντε πολιτισμένες φυλές» των νοτιοανατολικών έπρεπε να πάρουν τα υπάρχοντά τους και να εγκαταλείψουν τα πατρώα εδάφη, παρά το γεγονός ότι όλοι γνώριζαν τις πατροπαράδοτες σχέσεις των Ινδιάνων με την προγονική γη. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1830, κάπου 125.000 γηγενείς Αμερικανοί ζούσαν ακόμα στη γη που είχαν καταλάβει και υπερασπιστεί οι πρόγονοί τους, σε χιλιάδες στρέμματα της Τζόρτζια, του Τενεσί, της Αλαμπάμα, της Βόρειας Καρολίνα και της Φλόριντα. Μέχρι τα τέλη όμως της δεκαετίας, μόλις μια ... Διαβάστε περισσότερα

Δίχως την παραμικρή αμφιβολία ο εμφύλιος πόλεμος είναι το χειρότερο είδος πολέμου. Σε αυτούς τους πολέμους γίνονται τα χειρότερα εγκλήματα. Αυτός ο πόλεμος είναι που έχει «ονοματεπώνυμο». Ένας ξένος κατακτητής θα επιβληθεί, θα κάνει και εκείνος φρικτά εγκλήματα, αλλά θα παραμείνει ανώνυμος και μετά που θα φύγει. Σε έναν εμφύλιο, ωστόσο, θύτες και θύματα θα πρέπει μετά το τέλος του πολέμου να ζήσουν μαζί. Αυτό είναι που κάνει τις πληγές να μην κλείνουν και να πυορροούν για πολλές δεκαετίες αργότερα. Κανείς και τίποτα δεν ξεχνιέται. Αυτό είναι που συνέβη και με την περίπτωση της ηθοποιού Ελένης Παπαδάκη. Ένα φρικτό γεγονός, ... Διαβάστε περισσότερα

Καμιά φυλακή δεν είναι παράδεισος, εδώ όμως θα μιλήσουμε για πραγματικά κολαστήρια, εκεί που η ανθρώπινη υπόσταση αποστερείται ακόμα και από τα βασικά. Στα χειρότερα σωφρονιστικά καταστήματα που σκέφτηκε να φτιάξει ποτέ ο άνθρωπος βασιλεύει το χάος, ο τρόμος και η απελπισία. Τρόφιμοι στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλον σε τρισάθλιους χώρους, με παντελή έλλειψη στοιχειώδους υγιεινής και απουσία ιατρικού προσωπικού. Κι αυτά είναι μάλιστα τα καλά νέα. Γιατί στην πραγματικότητα ο μεγαλύτερος εχθρός εδώ είναι οι άλλοι. Φύλακες και κρατούμενοι που αφήνονται ελεύθεροι να εξασκούν όλο τον σαδισμό τους απέναντι στους πιο αδύναμους. Η σωματική ακεραιότητα είναι ζητούμενο, μέσα ... Διαβάστε περισσότερα

Οι πλούσιοι έγιναν ακόμα πλουσιότεροι στην εποχή του κορονοϊού και το ίδιο ισχύει για τις οικογένειες που ελέγχουν κολοσσούς. Όπως μας λέει το Bloomberg, οι πλουσιότερες δυναστείες του πλανήτη κατέχουν 1,4 τρισ. δολάρια συνολικά, ένα αμύθητο ποσό που προκύπτει από διάφορους κλάδους. Όσο ο υπόλοιπος κόσμος προσπαθεί να διαχειριστεί τις οικονομικές επιπτώσεις της παγκόσμιας υγειονομικής κρίσης, οι δυναστείες γίνονται λοιπόν ακόμα πλουσιότερες. Οι Walton (των Walmart) είναι ας πούμε πλουσιότεροι από ποτέ, βγάζοντας για έναν ολόκληρο χρόνο 3 εκατ. δολάρια την ώρα. Προσθέτοντας έτσι στον πλούτο τους πάνω από 25 δισεκατομμύρια. Όπως υπολογίζει χαρακτηριστικά το Bloomberg, μπορείς να στοιβάξεις 1 ... Διαβάστε περισσότερα

Υπάρχουν στιγμές που ο άνθρωπος ξεφεύγει. Η βία μπορεί να οδηγήσει σε καταστάσεις που δύσκολα μπορούν να αιτιολογηθούν. Πόσω μάλλον όταν η ανθρώπινη αχρειότητα προέρχεται από παιδιά, που οι πράξεις τους θα έπρεπε να ορίζονται από αγνές προθέσεις. Την ιστορία κακοποίησης που ακολουθεί την προκάλεσαν έφηβοι. Ο λόγος άγνωστος, η ζημιά μεγάλη. Και θύμα όχι ένας άνθρωπος, αλλά ένα πουλί, με το όνομα Grecia, που παραπέμπει στη χώρα μας. Το 2015 λοιπόν μια ομάδα νέων κατακρεούργησε το ράμφος του τουκάν στην Κόστα Ρίκα, με την εικόνα του να κάνει τον γύρο του κόσμου και να προκαλεί θλίψη, φρίκη και αποτροπιασμό. Όταν ... Διαβάστε περισσότερα

Είναι άνοιξη του 480 π.Χ. και ο 39χρονος βασιλιάς της Περσίας και Φαραώ της Αιγύπτου, Ξέρξης Α’, μόλις εισέρχεται με τη μεγάλη στρατιά του στα ελληνικά εδάφη από τα στενά του Ελλησπόντου. Απ’ όπου κι αν περνάει οδεύοντας προς την Αθήνα, σκορπά τον τρόμο. Ποτέ ξανά οι άνθρωποι δεν είχαν αντικρίσει τόση μεγάλο στρατό. Ο ιστορικός Ηρόδοτος κάνει λόγο για 2.600.000 άνδρες και βοηθητικά σώματα, ωστόσο ο αριθμός φαντάζει υπερβολικός. Ο αρχαίος συγγραφέας Κτησίας ο Κνίδιος αναφέρει ότι κατήλθαν περίπου 800.000, ενώ σύγχρονοι μελετητές τους υπολογίζουν σε 70.000 – 300.000. Ακόμη και τόσοι να ήταν όμως, φαντάζουν σίγουρα αρκετοί για ... Διαβάστε περισσότερα

Ο «μαύρος κήπος του Καυκάσου» είναι ποτισμένος με αίμα. Μια ιστορία αιματηρής διαμάχης ανάμεσα σε δυο χώρες, που ήδη κρατάει πάνω από έναν αιώνα, για το ποιος θα είναι ο αφέντης αυτού του «κήπου», έχει κάνει το Ναγκόρνο Καραμπάχ να θυμίζει τις διαρκώς φλεγόμενες περιοχής της Μέσης Ανατολής. Όπως, για παράδειγμα, στην Παλαιστίνη ή στο Λίβανο μια σπίθα αρκεί για να φέρει την καταστροφή, έτσι και στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, η γραμμή που χωρίζει την ειρήνη από τον πόλεμο είναι τόσο λεπτή και τόσο εύθραυστη που κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το τι του ξημερώνει η επόμενη ημέρα. Ο κίνδυνος ανάφλεξης ... Διαβάστε περισσότερα

Οι τρελές απαιτήσεις της Μαρίας Αντουανέτας, όπως για παράδειγμα ο προσωπικός σεφ σοκολάτας, τα πλουσιοπάροχα τραπέζια με τα θρυλικά φαγητά όπως στομάχια πτηνών και τρούφες ποσέ, είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά των Βερσαλλιών που είναι γνωστά τοις πάσι. Το όνομα Francoise d’ Aubigne, ωστόσο, της γυναίκας που κυβέρνησε τις Βερσαλλίες ως η μυστική σύζυγος του βασιλιά Λουδοβίκου ΧΙV παραμένει άγνωστο για το ευρύ κοινό. Γνωστή περισσότερο ως Madame de Maintenon, παρόλο που γεννήθηκε σε μία φυλακή, κατάφερε τελικά να γίνει μία από τις πιο ισχυρές γυναίκες στον κόσμο. Γυναίκα έξυπνη, με στρατηγική και σχέδιο, κατάφερε να εκδιώξει την ερωμένη του βασιλιά που ... Διαβάστε περισσότερα

Το World Wide Web είναι και επισήμως πια αρκετά παλιό ώστε να μπορούμε να ανιχνεύσουμε την πλούσια και ιδιαίτερη ιστορία του. Μια ιστορία που ερχόταν ολοταχώς να αλλάξει την ανθρώπινη καθημερινότητα όπως την ξέραμε. Μέσα σε λίγα χρόνια Παγκόσμιου Ιστού, τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο. Η πολύ διακριτική επανάσταση που είπαμε τελικά ίντερνετ λειτούργησε ως σίφουνας, μια πρωτόγνωρη και αδιανόητη δύναμη αλλαγής που σάρωσε τα πάντα. Ποιοι ήταν όμως οι πρωτεργάτες όλων αυτών; Και σε εποχές μάλιστα που το διαδίκτυο δεν έμοιαζε για όλους μια καλή ιδέα. Ίσα-ίσα, ρωτήστε τον Μπιλ Γκέιτς γι’ αυτό! Ποιες ήταν οι ιστοσελίδες που ... Διαβάστε περισσότερα

Ιδιωτικοποίηση ή λουκέτο, αυτή ήταν η μόνη εναλλακτική που δόθηκε στις κρατικές επιχειρήσεις της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας μετά την επανένωση. Μια ιδέα που επεξεργάζονταν μάλιστα, σύμφωνα με δημοσιεύματα του ξένου Τύπου, Γάλλοι και Γερμανοί το 2011, για την ελληνική σωτηρία τώρα. Ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, μιλώντας τότε για το πρόγραμμα που είχε συμφωνηθεί με την ελληνική πλευρά, είχε επαναλάβει την πρότασή του για μια λύση στο πρότυπο της Treuhand, θυμίζοντας στους πάντες τις περιπέτειες της βίαιης ιδιωτικοποίησης της κρατικής περιουσίας της Ανατολικής Γερμανίας πριν από 20 χρόνια. Μιας ιδιωτικοποίησης σωστό ξεπούλημα, αναγκάζοντας τον Γιούνκερ να παρατηρήσει ότι όπως και τότε, έτσι ... Διαβάστε περισσότερα

«Τι θα πει λεύτερος; Αυτός που δεν φοβάται το θάνατο»! Τα λόγια αυτά ανήκουν στο σπουδαίο Νίκο Καζαντζάκη. Αν ο ίδιος αυτός σπουδαίος συγγραφέας ζούσε την ταραγμένη από κάθε άποψη δεκαετία του 1970, είναι πολύ πιθανό δίπλα σε αυτή του τη φράση να έβαζε τη φωτογραφία του Κώστα Γεωργάκη. Ο Έλληνας φοιτητής ήταν αυτό ακριβώς που περιέγραψε ο Καζαντζάκης μερικές δεκαετίες πριν σε μια συνέντευξη που είχε δώσει. Ήταν λεύτερος. Και ήταν λεύτερος, επειδή, ακριβώς δεν φοβήθηκε το θάνατο. Ο Γεωργάκης έβλεπε την πατρίδα του να βυθίζεται όλο και πιο πολύ στο σκοτάδι που την είχαν βάλει μια χούφτα ημιπαράφρονες ... Διαβάστε περισσότερα