Κατηγορία: ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Ανάμεσα στα εστιατόρια με πινακίδες νέον και τις μοδάτες καφετέριες, ανάμεσα στις πολυτελείς επαύλεις και τις αξιοζήλευτες κατοικίες, μέσα σε όλη την τρέντι ατμόσφαιρα της Upper East Side της Νέας Υόρκης, υπάρχει ένα κτίριο στο οποίο κανένας τουριστικός οδηγός δεν στέλνει τους τουρίστες. Πεζοί και οδηγοί το προσπερνούν, όλοι έχουν κάπου αλλού να πάνε στο λαμπερό και διάσημο Μανχάταν. Όμως στην East 70th Street υπάρχει ένα κτίριο που κρύβει πίσω από τις βαριές του πόρτες εξίσου βαριά ονόματα και μεγάλη ιστορία. Το εξαώροφο οίκημα είναι η εστία μιας ομάδας ταξιδιωτών και εξερευνητών, που έχουν δει τα περισσότερα μέρη στον κόσμο ... Διαβάστε περισσότερα

«Οι άνθρωποι ζούνε έναν τέτοιο μεγάλο πόνο μόνο μια φορά. Ο πόνος έρχεται ξανά, αλλά βρίσκει πιο σκληρή επιφάνεια». Η  αμερικανίδα συγγραφέας Γουίλα Κάθερ είχε γράψει τα παραπάνω λόγια θέλοντας να περιγράψει το θάνατο και τα συναισθήματα που συνδέονται με αυτόν. Ίσως, πάλι, υπάρχουν περιπτώσεις που ακόμα και αυτά τα σπουδαία λόγια φαίνονται φτωχά. Αν κάναμε μια λίστα από αυτές τις περιπτώσεις σίγουρα θα περιλαμβάναμε και την τραγωδία της Θύρας 7. Είναι η μεγαλύτερη τραγωδία που έχει συμβεί ποτέ στα ελληνικά γήπεδα. Από τη μια στιγμή στην άλλη 21 νέοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, φωνάζοντας το όνομα της αγαπημένης ... Διαβάστε περισσότερα

Η φυλετική συνέχεια και η γενετική καταγωγή είναι θέματα τα οποία απασχολούν τις σύγχρονες κοινωνίες είτε σε επιστημονικό επίπεδο είτε σε πολιτικό-ιδεολογικό. Είναι μάλιστα από τα ζητήματα που έχουν κατά καιρούς προκαλέσει μεγάλες καταστροφές στην ανθρωπότητα, έχοντας υπάρξει πηγή ακραίων διαχωρισμών και παρερμηνειών και οδηγώντας σε ολοκαυτώματα που άφησαν ανεξίτηλο το σημάδι τους στην Ιστορία. Τα ερωτήματα «από πού προερχόμαστε» και «ποιες είναι οι ρίζες μας στο παρελθόν» είναι ίσως από τα πιο δημοφιλή, τα οποία κάθε κοινότητα θέτει στον εαυτό της και αποτελούν ένα πεδίο αντιθέσεων, ανθώντας ιδιαιτέρως σε περιόδους που οι άνθρωποι αναζητούν σταθερές και προσπαθούν να δομήσουν ... Διαβάστε περισσότερα

«Ο θάνατος έχει τον τελευταίο λόγο» λέει ένα αρχαίο λατινικό γνωμικό, αλλά ένας άνθρωπος το αγνόησε επιδεικτικά, σε πολλές και διαφορετικές καταστάσεις. Το μαρτυρά, άλλωστε, το γεγονός ότι έφυγε από αυτόν τον κόσμο σχεδόν αιωνόβιος, παρότι πήγε κόντρα σε έναν από τους πιο αιμοσταγείς ανθρώπους του 20ού αιώνα, έζησε τη φρίκη των δύο Παγκόσμιων Πολέμων, βρέθηκε στο μέτωπο, ενώ ασχολήθηκε και με ένα άθλημα που οι περισσότεροι πρωταγωνιστές τους αντιμετώπισαν πολλά προβλήματα υγείας, τα οποία και τους λύγισαν. Ο Μαξ Σμέλινγκ, πέθανε στις 2 Φεβρουαρίου του 2005, είναι ένας άνθρωπος που πήγε κόντρα στο ρεύμα, αλλά όχι μόνο ανταμείφθηκε γι’ ... Διαβάστε περισσότερα

Σκότωσε για πρώτη φορά σε ηλικία 14 ετών. Το θύμα ήταν ένας ανήλικος τον οποίο συνάντησε τυχαία στο δρόμο. Από εκείνη τη μέρα, δεν σταμάτησε να σκοτώνει. Είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος. Βίαζε και σκότωνε άντρες, γυναίκες, παιδιά. Τον αποκαλούσαν «Χάνιμπαλ Λέκτερ». Από το 1964 έως και το 1991, είχαν διαπραχθεί 30 δολοφονίες σε Σουηδία, Νορβηγία, Δανία και Φινλανδία και οι δολοφόνοι είχαν μείνει ασύλληπτοι. Το 1991 η αστυνομία συλλαμβάνει τον Τόμας Κουίκ για ληστεία σε τράπεζα. Τον κλείνουν σε ψυχιατρική κλινική. Με τη βοήθεια καθημερινής θεραπείας αλλά και ύπνωσης, λέει ότι αρχίζει να θυμάται πολλά από τα ... Διαβάστε περισσότερα

«Όταν γίνεσαι ο χαρακτήρας και χάνεις για λίγο τον εαυτό σου, είναι μια μοναδική στιγμή. Αισθάνεσαι τότε ότι η δουλειά σου έπιασε τόπο. Αυτές οι στιγμές είναι πραγματικά μαγικές», είχε πει κάποτε η σπουδαία Μέριλ Στριπ. Και φανταζόμαστε ότι η Κατερίνα Χέλμη έζησε τέτοιες μαγικές στιγμές στη διαδρομή της καριέρας της. Αν και στο πλούσιο βιογραφικό της έχει πολλές θεατρικές παραστάσεις, περισσότερες από 25 ταινίες και συμμετοχές σε τηλεοπτικές σειρές, δύο ήταν οι ρόλοι τους οποίους η Χέλμη σφράγισε με το υποκριτικό της ταλέντο. Και είναι από τις περιπτώσεις εκείνες, που ο ρόλος δεν «κυνήγησε» αυτόν/η που τον υποδύθηκε στα ... Διαβάστε περισσότερα

Ήταν στις 22 Ιουλίου 2017 όταν ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ και το επιτελείο του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού εγκαινίασαν την επόμενη μέρα της ναυτικής αεροπορίας. Επιφορτίζοντας επισήμως με στρατιωτικά καθήκοντα δηλαδή το νέο αεροπλανοφόρο των ΗΠΑ, το μεγαλύτερο αεροπλανοφόρο που είδε ο άνθρωπος, αλλά και το μεγαλύτερο πολεμικό πλοίο όλων των εποχών (σε όρους εκτοπίσματος)! Ο λόγος για το «Gerald R. Ford», έναν κολοσσό των νερών κόστους 12,9 δισ. δολαρίων που όπως καμάρωναν χαρακτηριστικά οι επιτελείς του Ναυτικού εκείνη τη μέρα «θα μπορούσε να κερδίσει μόνο του έναν μικρό πόλεμο». Αφήνοντας τον μικρό πόλεμο κατά μέρος, αυτό που είναι πράγματι από ... Διαβάστε περισσότερα

Ήταν 26 Ιανουαρίου του 1979, όταν έκανε πρεμιέρα στην αμερικανική τηλεόραση μέσα από το δίκτυο CBS η σειρά που έμελλε να λατρευτεί από το κοινό να μεγαλώσει μία ολόκληρη γενιά και σήμερα να την αναπολούν με μία γλυκιά νοσταλγία. Ήταν οι «The Dukes of Hazzard» μία κωμωδία δράσης με πρωταγωνιστές δύο ανένταχτα ξαδέλφια, τον Λιουκ και το Μπο, την καυτή ξαδέλφη τους Ντέιζι, τον σερίφη «Ρόσκο», τον διεφθαρμένο πολιτικό Μπο και τους υπόλοιπους ήρωες που αγαπήθηκαν εξίσου. Η σειρά ήταν εμπνευσμένη από την ταινία «Moonrunners» (1975), που είχε πάνω κάτω τους ίδιους χαρακτήρες. Όμως, οι Ντιουκς ήταν αυτοί που γνώρισαν αμέσως επιτυχία ... Διαβάστε περισσότερα

Είναι τέσσερις τα ξημερώματα στην Ταϊβάν και όλα είναι σκοτεινά. Οι 2,8 εκατομμύρια κάτοικοι της πόλης Taichung κοιμούνται ακόμα, οι πινακίδες νέον έχουν πια σβήσει και η μόνη σιλουέτα, που κινείται στους σιωπηλούς δρόμους, είναι αυτή ενός 96χρονου άνδρα, που προχωρά μέσα στο σκοτάδι. Κάθε πρωί, αχάραγα ακόμα, ο Huang Yung-fu ανάβει μία μικρή λάμπα, αφήνει πίσω του το μικρό του μπάνγκαλοου κουβαλώντας τις μπογιές του και βγαίνει στον δρόμο. Ενώ η πόλη γύρω του κοιμάται, ο Huang κάθεται σκυφτός σε ένα σκαμνί για τρεις ώρες και ήσυχα κι αθόρυβα «στολίζει» με τα πινέλα του τους τσιμεντένιους τοίχους, τα πεζοδρόμια ... Διαβάστε περισσότερα

Μία ατάκα του ήταν αρκετή για να δείξει τη διέξοδο στα προβλήματα της εποχής. Πληθωρικός στις εκφράσεις του, με άφθονο υποκριτικό ταλέντο, αυθεντικός κωμικός ηθοποιός, έμεινε στην ιστορία του Ελληνικού κινηματογράφου ως ο αρχοντάνθρωπος, ο μπον βιβέρ και ο γλεντζές. Ο λόγος για τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, τον σπουδαίο ηθοποιό που 24 χρόνια μετά τα φευγιό του από τη ζωή, διαψεύδει περίτρανα το… «ουδείς αναντικατάστατος». Ο Κωνσταντάρας αγάπησε με πάθος την υποκριτική και την υπηρέτησε πιστά είτε από το σανίδι, είτε από το πανί ή τη μικρή οθόνη ως ο «Ζάχος Δόγγανος» στη σειρά «Εκείνες κι εγώ». Η υποκριτική ήταν η ... Διαβάστε περισσότερα

Στις 18 Σεπτεμβρίου του 1970 πεθαίνει στο Λονδίνο ο Τζίμι Χέντριξ. Στις 4 Οκτωβρίου του 1970 πεθαίνει στην Καλιφόρνια η Τζάνις Τζόπλιν. Μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα δυο σπουδαία κεφάλαια της παγκόσμιας μουσικής σκηνής κλείνουν οριστικά. Ο θάνατος τους σοκάρει τους πάντες. Εκτός από μερικούς που έχουν συμβιβαστεί απόλυτα με την ιδέα του θανάτου. Εκείνους που είναι έτοιμοι να κάνουν το ίδιο δρομολόγιο. Που ίσως και να το επέλεξαν. Λίγους μήνες μετά, ένας από αυτούς, ο Τζίμ Μόρισον,  είναι μαζί με κάποιους φίλους τους σε ένα μπαρ και επιδίδεται στο αγαπημένο του «άθλημα». Καταναλώνει τεράστιες ποσότητες αλκοόλ. Τέτοιες που ... Διαβάστε περισσότερα

Διέθετε το πιο εκφραστικό πρόσωπο του ελληνικού κινηματογράφου. Και ήταν ο ίδιος μία από τις πιο εμβληματικές και καθολικά αγαπημένες μορφές του πανιού. Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος ήταν ένας από τους σπουδαιότερους κωμικούς ηθοποιούς που έβγαλε η χώρα και από εκείνους που έμειναν αναντικατάστατοι μετά το θάνατό τους. Πότε καλοκάγαθος και στοργικός πατέρας, πότε γεροντοπαλίκαρο, πότε στρυφνός και απόμακρος, όποιο ρόλο και αν έπαιξε, κατάφερνε να κλέβει την παράσταση ακόμη και αν κρατούσε τον δεύτερο ρόλο. Και πάντα αγαπιόταν από το κοινό. Ενδεχομένως, η μόνη φορά που το κοινό έμεινε μουδιασμένο και αμήχανο από ρόλο του, ήταν στη «Λόλα» όπου έπαιξε ... Διαβάστε περισσότερα