Κατηγορία: ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Η φράση ότι «υπάρχει μια δεύτερη Ελλάδα εκτός των συνόρων της χώρας» ακούγεται όλο και περισσότερο και το τρίτο κύμα μετανάστευσης που γνωρίζει η χώρα είναι γεγονός. Ενδεχομένως αυτό το κύμα δεν έχει τη δυναμική του των δύο προηγουμένων, αυτού που σημειώθηκε στις αρχές του περασμένου αιώνα και αυτού που έγινε μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Με βάση τα τελευταίες εκτιμήσεις της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού σήμερα, περισσότεροι από 5 εκατ. πολίτες ελληνικής καταγωγής ζουν εκτός των ελληνικών συνόρων και οι περισσότεροι από αυτούς είναι στις ΗΠΑ. Μέσα στα πρώτα δύο κύματα πολλοί ήταν οι Έλληνες που κατάφεραν να πετύχουν ... Διαβάστε περισσότερα

Πρέπει να πάω πολύ πίσω στο χρόνο για να θυμηθώ πότε ήταν η τελευταία φορά που «κόλλησα» με σίριαλ. Αν δεν κάνω λάθος, πρέπει να ήταν το «Στο Παρά Πέντε» του Γιώργου Καπουτζίδη, που τελείωσε τον Ιούνιο του 2007 – με μοναδική εξαίρεση στο μεταξύ τα σίριαλ του Κοκκινόπουλου, που όμως έχουν αυτοτελή επεισόδια και όχι μία ενιαία πλοκή. Έκτοτε υπήρξαν αναμφίβολα πολλά καλά σίριαλ, κυρίως ξένα και λιγότερο ελληνικά. Game of Thrones, House of Cards, Breaking Bad είναι κάποια από τα πιο χαρακτηριστικά. Όμως κανένα δε με έπεισε να ασχοληθώ μαζί του. Ο σημαντικότερος λόγος νομίζω ότι έχει να ... Διαβάστε περισσότερα

Το αστείρευτο ταλέντο του και οι σπουδαίες ερμηνείες του στο θεατρικό σανίδι και στην μεγάλη οθόνη, του έχουν δώσει μία ξεχωριστή θέση στη «χρυσή φουρνιά» των ηθοποιών, που έδωσαν λάμψη στον ελληνικό κινηματογράφο τις δεκαετίες του ’50 και του ’60. Έπαιξε σε περίπου 80 κινηματογραφικές ταινίες κυρίως σε δεύτερους ρόλους, ενώ έγραψε ιστορία και σαν σκηνοθέτης τόσο στο θέατρο όσο και την τηλεόραση. Έντονη παρουσία στον κινηματογράφο, ήπιος και πράος χαρακτήρας στη προσωπική του ζωή, δεν αγαπούσε τις φωνές και τις εντάσεις. Όσο περήφανος και αξιοπρεπής ήταν όσο ζούσε τόσο περήφανα και με αξιοπρέπεια έφυγε από τη ζωή. Και το ... Διαβάστε περισσότερα

Το 1985, ένα μοναδικό, όπως αποδείχθηκε, κρανίο, ανακαλύφθηκε στην παραλία Yamana στο ακρωτήρι Shirreff των νησιών Σέτλαντ στην Ανταρκτική. Όπως έδειξε η εξέταση και μελέτη του, ανήκε σε μία γυναίκα από τη νότια Χιλή, ηλικίας περίπου 20 ετών, που πιστεύεται πως πέθανε μεταξύ 1819 και 1825. Το κρανίο αυτό είναι το παλαιότερο εύρημα ανθρώπινου ίχνους που έχει ποτέ βρεθεί στην Ανταρκτική. Το σημείο όπου βρέθηκε το κρανίο ήταν εντελώς αναπάντεχο. Βρέθηκε σε «καταυλισμό» στην παραλία, που είχαν φτιάξει ομάδες που κυνηγούσαν φώκιες στις αρχές του 19ου αιώνα, κοντά στο μηριαίο οστό της. Ωστόσο δεν υπήρχαν γυναίκες κυνηγοί φώκιας εκείνη την ... Διαβάστε περισσότερα

Η ιστορία έχει πολλές φορές την τάση να «θάβει» διάφορες περιόδους της. Μικρές ή μεγαλύτερες. Ειδικότερα, αν πρόκειται για ιστορίες που πρέπει να μείνουν στο παρελθόν και για πολλούς λόγους πρέπει να ξεχαστούν. Μια από αυτές τις περιπτώσεις είναι και η ιστορία του ΜΑΒΗ. Του Μετώπου Απελευθέρωσης Βορείου Ηπείρου, το οποίο ήρθε ξανά στην επικαιρότητα μέσα από την υπόθεση του θανάτου του 35χρονου Κωνσταντίνου Κατσίφα στους Βουλιαράτες και αυτό γιατί ο νεαρός, μέσω των social media δήλωνε οπαδός της συγκεκριμένης οργάνωσης. Το όνομα ΜΑΒΗ «έρχεται» από την εποχή της κατοχής, κάνει ένα μεγάλο διάλλειμα μέσα στις δεκαετίες που ακολουθούν, επανέρχεται ... Διαβάστε περισσότερα

Μια γυμνή, πληθωρική γυναίκα κοιμάται στον καναπέ της. Η γύμνια του σώματός της με όλες τις ατέλειές της αποδίδεται με κάθε λεπτομέρεια, χωρίς ίχνος εξιδανίκευσης. Η γυναίκα αυτή που απεικονίζεται σε έναν από τους πιο διάσημους πίνακες του Λούσιαν Φρόιντ, εγγονού του Σίγκμουντ Φρόιντ, και αποτέλεσε τη μούσα του μεγάλου ζωγράφου δεν είναι άλλη από τη Σου Τίλεϊ, μια δημόσια υπάλληλο στο Λονδίνο της εποχής εκείνης, που πόζαρε επί μήνες γυμνή μπροστά στον καλλιτέχνη. Διένυε τότε τη δεκαετία των 30. Σήμερα η Τίλεϊ έχει περάσει τα 60. Προτού ακόμη γνωρίσει τον Φρόιντ, η Τίλεϊ ζούσε μια έντονη ζωή. Ήταν στενή ... Διαβάστε περισσότερα

Τόσο oι παραστάσεις όσο και τα αποφθέγματα που υιοθετούν τα τμήματα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα για το έθνος μας και την πλούσια στρατιωτική του ιστορία. Αντλώντας έμπνευση από τα ένδοξα έπη του 1821 και του 1940, αλλά και από τις ελληνικές περιπέτειες της αρχαιότητας και του Βυζαντίου, ο ελληνικός στρατός δεν στερείται δημιουργικότητας όταν φτιάχνει τα εμβλήματά του. Τα οποία παντρεύονται με επιγραμματικές φράσεις που λένε κάτι σε όλους μας, συνθέτοντας ένα τελικό αποτέλεσμα βαρύ σαν Ιστορία. Καθένα με τη δική του πορεία αλλά και το δικό του ειδικό βάρος, τα ρητά των ενόπλων δυνάμεών μας είναι ... Διαβάστε περισσότερα

«Είπε το «Όχι’» ο μοναδικός Έλληνας που θα μπορούσε να πει το «Ναι»»! Η συγκεκριμένη «αιχμηρή» δήλωση ανήκει στον προπολεμικό κεντρώο πρωθυπουργό και πολλές φορές διατελέσαντα υπουργό, Γεώργιο Καφαντάρη και μέσα σε αυτές τις 13 λέξεις κρύβεται όλη η αλήθεια για τα όσα δραματικά έζησε η χώρα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου του 1940. Η αλήθεια, ωστόσο, είναι πως μήνες πριν από εκείνο το ιστορικό ξημέρωμα βρισκόταν σε εξέλιξη ένα δίχως προηγούμενο πολιτικό και οικονομικό θρίλερ, η έκβαση του οποίου καθόρισε, τελικά, το μέλλον της χώρας. Ο Μεταξάς ιδεολογικά άνηκε στον Άξονα και αυτό είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Όπως αδιαμφισβήτητο είναι ... Διαβάστε περισσότερα

Στη μακριά και αργόσυρτη πορεία του χρόνου, χρειάζονται μερικές στιγμές μονάχα για να συνειδητοποιήσει ο άνθρωπος ότι δεν είναι ο παντοδύναμος αφέντης αυτού του κόσμου.Ότι η δύναμη της φύσης, έξω από την ανθρώπινη λογική, είναι τέτοια που μπορεί να εξαφανίσει σε μερικές μόνο στιγμές, όλα όσα εκείνος χρειάστηκε εκατοντάδες χρόνια να δημιουργήσει. Τέτοιες είναι οι στιγμές που έζησαν, εξήντα τέσσερα χρόνια πριν, οι κάτοικοι της Κεφαλονιάς, της Ιθάκης και της Ζακύνθου. 12 Αυγούστου 1953: Καταστροφικός σεισμός πλήττει τα Επτάνησα, με αποτέλεσμα Ζάκυνθος, Κεφαλονιά και Ιθάκη να ισοπεδωθούν σχεδόν εξ ολοκλήρου. Η πόλη που χάθηκε Σαν σήμερα, 64 χρόνια πίσω, οι ... Διαβάστε περισσότερα

Μια ανάσα από την πόλη που έφτασε στο απόγειο της ακμής της όταν έγινε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, από το 1827 ως το 1834, το γνωστό Ναύπλιο, άνθισε, μαράζωσε και ξαναγεννήθηκε, με άλλη πλέον μορφή ένα εργοστάσιο που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην περιοχή. Σε μια εποχή που στην πόλη του Ναυπλίου υπήρχαν κυρίως καφενεία, ενώ στα σαλόνια των διακεκριμένων οικογενειών λάμβαναν χώρα χοροεσπερίδες ή και φιλολογικές βραδιές, ορισμένοι άνθρωποι είδαν τις εξελίξεις που έρχονταν και έστησαν τα δικά τους εργοστάσια. Ήταν μια εποχή που στην Ελλάδα η βιομηχανία γνώριζε σταδιακά την ανάπτυξη και νέες ευκαιρίες φαίνονταν στο προσκήνιο. Η ιστορία ... Διαβάστε περισσότερα

Το φαγητό είναι ένα ζήτημα πολύ προσωπικό και μπορεί να φανερώνει στοιχεία του χαρακτήρα ενός ανθρώπου. Σίγουρα πάντως αντανακλά τις συνήθειες και τις εμπειρίες του καθενός, ίσως δε και κάποια απόκρυφα μέρη του μυαλού του. Το ερώτημα που τίθεται είναι: «Τρώμε όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο;». Ή ακόμη καλύτερα: «Έχουμε όλοι την ίδια πρόσβαση στις πρώτες ύλες;». Η απάντηση φυσικά είναι αρνητική. Απόδειξη ότι ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού του πλανήτη λιμοκτονεί και ένα άλλο εξασφαλίζει μόλις και μετά βίας ένα «ξεροκόμματο» για να τραφεί καθημερινά. Ας ασχοληθούμε όμως με κάποιους ανθρώπους που είναι… πάνω από αυτό που ... Διαβάστε περισσότερα

«Άνθρωποι, άνθρωποι, προς τι το μίσος και η αλληλοεξόντωσις; Προς τι ο αλληλοσπαραγμός; Όλοι άνθρωποι είμεθα, για όλους υπάρχει γη, για όλους υπάρχει ο ήλιος. Άνθρωποι είμαστε όλοι… όλοι εξαρτήματα του σύμπαντος είμαστε». Τα λόγια αυτά ανήκουν στον Χρήστο Τσαγανέα, ο οποίος στην ταινία «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» υποδύθηκε με μοναδικό τρόπο τον τρελό. Μία φράση που γράφτηκε το 1948, τη χρονιά της κλιμάκωσης του Εμφυλίου πολέμου και η οποία 70 χρόνια μετά -δυστυχώς- βρίσκει ακόμη θέση σε κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Από τον ελληνικό κινηματογράφο έχουν περάσει κάμποσες ταινίες-διαμάντια. Σίγουρα, όμως, «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» είναι ένα από τα αριστουργήματα, αν ... Διαβάστε περισσότερα