Κατηγορία: ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Το Αίγιο είναι η πόλη που βρίσκεται στο επίκεντρο της ταινίας «Θίασος», στα πρώτα της λεπτά. Πρόκειται για την ελληνική δραματική κινηματογραφική ταινία του 1975, σε σκηνοθεσία του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Μια οικογένεια πλανόδιων ηθοποιών ταξιδεύει στην Ελλάδα, παρουσιάζοντας σε πόλεις και χωριά το βουκολικό δράμα «Γκόλφω». Το Αίγιο είναι ο τόπος που είχε επισκεφθεί ο θίασος το 1939. Μέσα από αναδρομές αλλά και προσωπικές ιστορίες των μελών του θιάσου παρακολουθούμε την πολιτική ιστορία της Ελλάδας. Οι περιπέτειες της οικογένειας είναι συνδεδεμένες με τα τραγικά γεγονότα της εποχής. Ο σκηνοθέτης έστησε τις κάμερες μπροστά απ’ τις ερειπωμένες σταφιδαποθήκες του λιμανιού, τον ... Διαβάστε περισσότερα

Οι πρόγονοί μας είχαν μια λέξη ειδικά αφιερωμένη σε έναν από τους χειρότερους εφιάλτες τους. Ταράξιππο ονόμαζαν τον δαίμονα που τρόμαζε τα άλογα στις ιπποδρομίες, μια βασανισμένη ψυχή που στοίχειωνε τα ιπποδρόμια του ελλαδικού χώρου και καταλάγιαζε μόνο με θυσίες. Ο Ταράξιππος ήταν ουσιαστικά Ταράξιπποι, πλήθος δαιμονίων δηλαδή που ενέδρευαν στους ιπποδρόμους και έκαναν τα άλογα να αφηνιάζουν, προκαλώντας συντριβές αρμάτων και τραυματισμούς ή θανάτους αρματηλατών. Δεν ήταν μικρό πράγμα ο Ταράξιππος, που όπως μας λέει ο Παυσανίας ήταν περισσότερο επίθετο που αποδίδονταν στους δαίμονες του ιπποδρόμου παρά αυθύπαρκτη οντότητα. Ο δαίμονας έσπερνε όλεθρο και καταστροφή στα ιπποδρόμια και έπρεπε να καλοπιαστεί ... Διαβάστε περισσότερα

Συνήθως τη φράση «στην εποχή μου οι νέοι…» τη χρησιμοποιούν αυτοί που έχουν πατήσει τα δεύτερα -ήντα, όταν αναφέρονται στη «νεολαία» που δεν πληροί τα αυστηρά στάνταρ της δικής τους εποχής, γιατί οι νέοι σήμερα «όλα εύκολα τα έχουν βρει στη ζωή τους», δεν έχουν ζήσει χούντα, δεν έχουν ζήσει πόλεμο, δεν έχουν ζήσει καν κυβέρνηση Μητσοτάκη και πεντοχίλιαρο με Κολοκοτρώνη. Αλλά θα πρωτοτυπήσω και θα τη χρησιμοποιήσω κι εγώ, πριν καν κλείσω τα 35 μου: στην εποχή μου οι νέοι έπρεπε πραγματικά να παλέψουν για να δουν πορνό, ενώ σήμερα πατούν ένα κουμπί και έχουν πρόσβαση σε αρκετό πορνό ... Διαβάστε περισσότερα

«Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες, κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει», είχε πει ο Νίκος Καζαντζάκης. Υπάρχει μια περίπτωση στην ελληνική ιστορία που το μπόι του ανθρώπου ήταν πολύ μικρό για να χωρέσει τις ιδέες που είχε. Γιατί πόσο μπόι μπορεί να έχει ένα παιδάκι 12 ετών που αντιστέκεται στις ναζιστικές ορδές. Που στήνει ενέδρες για ν’ απαλλοτριώσει τρόφιμα, ώστε, να ξεπεινάσει το ίδιο αλλά και μεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι που λιμοκτονούσαν; Που βοηθάει σε αυτή την τρυφερή ηλικία αντιστασιακούς και αντάρτες να διαφύγουν από τον κλοιό των κατακτητών; Το ένστικτο ... Διαβάστε περισσότερα

Δεν το χωρά ανθρώπινος νους πώς μπορεί ένα ενήλικο χέρι να προκαλέσει πόνο σε ένα παιδί και να το στιγματίσει εφ’ όρου ζωής με πράξεις βίας, που μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και στο θάνατό του. Η παιδική κακοποίηση είναι ένα φαινόμενο πολύ συχνό και στη χώρα μας. Πέρσι η «Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056» δέχτηκε 221.152 τηλεφωνικές κλήσεις που αφορούσαν, μεταξύ άλλων, σε ποσοστό 37,5% σε καταγγελίες για κακοποίηση και παραμέληση παιδιών. Μυρτώ, Στυλιανή, Άννυ, Θανάσης είναι μόνο μερικά από τα ονόματα παιδιών που γνώρισαν τον πόνο σε πολύ τρυφερή ηλικία και μάλιστα από τους ίδιους τους ... Διαβάστε περισσότερα

Ένα πλαστικό μπουκάλι από απορρυπαντικό πιάτων, ηλικίας τουλάχιστον 47 ετών, ξεβράστηκε σε μια παραλία του Σόμερσετ, στη νότια Αγγλία και δείχνει σχεδόν καινούργιο, γεγονός που υπογραμμίζει το πρόβλημα με τα πλαστικά απορρίμματα, αναφέρουν σήμερα βρετανικά μέσα ενημέρωσης. Το μπουκάλι φέρει πάνω την ένδειξη «έκπτωση 4 πένες (4d)» και με δεδομένο ότι αυτές οι υποδιαιρέσεις της στερλίνας καταργήθηκαν στη Βρετανία το 1971, εκτιμάται ότι παρέμεινε στη θάλασσα τουλάχιστον 47 χρόνια. Το αντικείμενο βρήκε ένας άνδρας της ακτοφυλακής σε παραλία του Σόμερσετ. «Εντυπωσιαστήκαμε χθες με το πόσα απορρίμματα έχουν ξεβραστεί στην παραλία. Είναι σοκαριστικό για πόσο διάστημα… τα σκουπίδια μπορούν να αντέξουν ... Διαβάστε περισσότερα

Η πιο ωραία αίσθηση που έχεις όταν πιάνεις ένα βιβλίο στα χέρια σου είναι αυτή η μαγική, σχεδόν μεθυστική, μυρωδιά του τυπωμένου χαρτιού. Το κρατάς στα χέρια σου και ανυπομονείς να το ανοίξεις, να διαβάσεις την ιστορία, να γνωρίσεις τους ήρωες, να μπεις σε έναν άλλο διαφορετικό κόσμο που ανοίγεται μπροστά σου και που είναι πάντα έτοιμος να σε υποδεχτεί και να σε συμπαρασύρει. Υπάρχει, όμως, κι ένα βιβλίο που όχι μόνο δεν μπορεί να σου δώσει αυτή την ευχαρίστηση αλλά μπορεί να σου κάνει και κακό. Η μυρωδιά του σε αρρωσταίνει καθώς όλες του οι σελίδες, έως και το ... Διαβάστε περισσότερα

Γνήσιος μάγκας από τους λίγους. Ντόμπρος, ειλικρινής, αυθεντικός χαρακτήρας, με ωραίο μάγκικο χιούμορ, τύπος μετρημένος και σταράτος. Αυτός ήταν ο Νίκος Φέρμας στην προσωπική του ζωή. Και αυτή την αυθεντική προσωπικότητα, τη σπάνια, την οριακά παρεξηγήσιμη, του λαϊκού χαρακτήρα μετέφερε στη μεγάλη οθόνη ο σπουδαίος ηθοποιός. Και λέμε «μετέφερε», διότι ο Νίκος Φέρμας δεν χρειάστηκε να ενσαρκώσει κάποιο ρόλο. Στα 20 χρόνια σχεδόν της κινηματογραφικής του πορείας έπαιξε σε 150 ταινίες (άλλες πηγές αναφέρουν 120) και σε κάθε ρόλο μετέφερε και κάτι από τον χαρακτήρα του. Ο ηθοποιός καθιερώθηκε στη μανιέρα του μπεσαλή και μετατράπηκε σε έναν από τους μεγάλους ... Διαβάστε περισσότερα

«Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία» και αυτό φαίνεται να ισχύει και στην περίπτωση της οδού Γλάδστωνος, του μικρού πεζόδρομου που είναι «κρυμμένος» κάπου ανάμεσα στην Κάνιγγος και την Ομόνοια. Η αιματηρή υπόθεση του Ζακ Κωστόπουλου που έχασε τη ζωή του εκεί με τραγικό τρόπο, έφερε ξανά στο προσκήνιο, τον δρόμο που πριν μερικές δεκαετίες -εν μέσω της ναζιστικής κατοχής- έγινε συνώνυμο του ηρωισμού και της αντίστασης ενάντια στον κατακτητή. Τότε που μια χούφτα άνθρωποι προκάλεσαν αίσθηση σε ολόκληρη την Ευρώπη με την αποφασιστικότητα και το θάρρος τους. Τότε που ο ηρωισμός αμφισβήτησε έμπρακτα την κυριαρχία των ναζιστικών ορδών ... Διαβάστε περισσότερα

Τα εφτά θαύματα του κόσμου ήταν σε εποχές αλλοτινές αξιοσημείωτα μνημεία και κολοσσιαία οικοδομήματα που κάθε Έλληνας που σεβόταν τον εαυτό του όφειλε να θαυμάσει. Και λέμε Έλληνας γιατί ο κατάλογος που φτιαχνόταν με τα «εφτά θεάματα», όπως τα αποκαλούσαν χαρακτηριστικά οι έλληνες συγγραφείς (Τὰ ἑπτὰ θεάματα τῆς οἰκουμένης), αφορούσε σε αυτό ακριβώς, σε έλληνες ταξιδιώτες και περιηγητές. Η ελληνική κατάκτηση ενός καλού τμήματος του γνωστού κόσμου εκεί τον 4ο αιώνα π.Χ. έδωσε τη δυνατότητα στο ελληνικό στοιχείο να έρθει σε επαφή με τον πολιτισμό των Αιγυπτίων, των Περσών και των Βαβυλώνιων και χρειαζόταν πια ένας οδικός χάρτης, ένας ταξιδιωτικός οδηγός για ... Διαβάστε περισσότερα

Η Πατησίων ο δρόμος που σήμερα συνωστίζονται αυτοκίνητα, ψηλά κτίρια και έντονη εμπορική δραστηριότητα ανοίχτηκε το 1841, επί δημαρχίας Δημητρίου Καλλιφρονά, με σκοπό να συνδέσει την πλατεία Ομονοίας με το χωριό… Πατήσια. Ο δρόμος αυτός για δεκαετίες ήταν ο εξοχικός περίπατος των Αθηναίων με θέα την Πάρνηθα και την Ακρόπολη στην επιστροφή. Η επέκταση της οδού Πατησίων έγινε σταδιακά και το 1882 η Πατησίων ενώθηκε συγκοινωνιακά με την πλατεία Συντάγματος με το ιπποκίνητο τραμ που είχε τέρμα στο ρέμα Λεβίδη και αργότερα στην «Αλυσίδα», και το 1908 αντικαταστάθηκε από το γνωστό «Θηρίο». Εκεί στα Πατήσια και στη Νέα Ιωνία γράφτηκαν ... Διαβάστε περισσότερα

Ιούνιος 1973, ο Κώστας Καζάκος και η Τζένη Καρέζη, ανεβάζουν την παράσταση το «Μεγάλο μας Τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Ένα έργο με έντονο πολιτικό περιεχόμενο που στόχευε κατευθείαν στη συνείδηση του Έλληνα και κατάφερε να γίνει σύμβολο του αγώνα κατά της χούντας. Οι δυο σπουδαίοι ηθοποιοί προσπαθούσαν να βρουν έναν ξεχωριστό τρόπο για να αντισταθούν στο καθεστώς των συνταγματαρχών. Όπως έλεγε η Τζένη Καρέζη, τα πιο όμορφα και μελαγχολικά μάτια του ελληνική κινηματογράφου, «έπρεπε να είναι κάτι σαν λαϊκό πανηγύρι, να κλείνει μέσα του πολλή ρωμιοσύνη… και μέσα από τη σάτιρα, τον αυτοσαρκασμό, το γέλιο και το δάκρυ, να μιλήσουμε για ... Διαβάστε περισσότερα