Κατηγορία: ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Είχε πει κάποτε ο σπουδαίος Αμερικανός αρθρογράφος, George Nathan (1882-1958), πως το σημάδι ενός καλού κωμικού ηθοποιού είναι αν γελάς μαζί του, προτού ανοίξει το στόμα του. Και σίγουρα στην κατηγορία αυτή των κωμικών ηθοποιών υπήρξε ο Χρόνης Εξαρχάκος. Αν κι έχει χαρίσει ατάκες που έχουν μείνει στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, πολλές φορές δεν χρειαζόταν καν να εκστομίσει κάποια από αυτές για να γελάσει το κοινό. Μία γκριμάτσα του, μία κίνηση του, ακόμη και αυτό το βλέμμα του ήταν αρκετά για να σκορπίσουν το γέλιο στους θεατές. Ωστόσο, πίσω από τον σπουδαίο αυτό κωμικό, κρυβόταν καλά η δική του ... Διαβάστε περισσότερα

Είναι ένας από τους πλέον αγαπημένους τόπους καλοκαιρινών διακοπών καθώς χιλιάδες επισκέπτες, οι οποίοι χρόνο με το χρόνο αυξάνονται, βρίσκονται στην Αστυπάλαια για να θαυμάσουν ένα νησί που μπορεί να προσφέρει τις απαραίτητης δόσεις ηρεμίας, χαλάρωσης, περιπέτειας και διασκέδασης. Όπως έχω διαπιστώσει και ο ίδιος μέσα στις επισκέψεις μου στο νησί τα τελευταία 12 χρόνια αλλά και από διηγήσεις ανθρώπων που έρχονται στην «Πεταλούδα του Αιγαίου» ανελλιπώς εδώ και δύο δεκαετίες, μιλάμε για ένα νησί πολύ έντονων αντιθέσεων. Αντιθέσεις μεταξύ της ανθρωπογεωγραφίας του νησιού, της μορφολογίας, της αρχιτεκτονικής αλλά και της αρχαιολογικής και ιστορικής υπόστασης. Κάτω από τη μύτη μας ... Διαβάστε περισσότερα

Έλληνες πολέμησαν και υπερασπίστηκαν με τη ζωή τους το ιερό αυτό σύμβολο. Είναι τεράστια η σημασία της ελληνικής σημαίας, καθώς περικλείει στις πτυχές της αγώνες και θυσίες, εκφράζει την εθνική μας ενότητα και δίνει υλική υπόσταση στην έννοια του Έθνους. Πολλές είναι οι εκδοχές που έχουν ειπωθεί για την επιλογή των σχημάτων και των χρωμάτων της ελληνικής σημαίας, καθώς και την αλληγορική τους σημασία. Εξάλλου, στα επίσημα έγγραφα της εποχής ή μεταγενέστερα δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία που να αιτιολογούν την προτίμηση αυτών των χρωμάτων, του είδους και του σχήματος της σημαίας, σύμφωνα με μελέτη της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού με τίτλο ... Διαβάστε περισσότερα

Επιμένουμε στο δρομολόγιό μας στους Βαλκανικούς πολέμους και μεταφερόμαστε πάραυτα στην Πρέβεζα.  Τρεις δρόμοι, όλοι κι όλοι, και οι τρεις στενοί πολύ. Τόσο στενοί, ώστε δεν μπορούν να περάσουν δύο αυτοκίνητα, το ένα δίπλα στο άλλο. Εκεί ο Αμερικανός εθελοντής Τόμας Χάτσισον, ταξίαρχος της Φρουράς του Τενεσσύ, συναντά συνεργείο αυτοκινήτων μέσα σε τζαμί, ένδειξη για τη σημασία της αυτοκίνησης στους Βαλκανικούς και τα πρώιμα στάδιά της, αλλά και για το μετέωρο βήμα του ελληνικού μοντερνισμού. Η παράδοση στεγάζει την καινοτομία, οι δύο συνομιλούν σε όλο τον ελληνικό Μεσοπόλεμο. Οι μετανάστες από τις ΗΠΑ, εξάλλου, ενθουσιωδώς κατατάσσονται στον ελληνικό στρατό στη ... Διαβάστε περισσότερα

Η μεγάλη σημασία που απέκτησε η διά αυτοκινήτων μεταφορές κατά τους Βαλκανικούς πολέμους τεκμηριώνεται και από το γεγονός ότι ύστερα από τη μάχη στο Σαραντάπορο το κυριότερο πρόβλημα των Ελλήνων ήταν η μεγάλη δυσκολία στις μεταφορές, δεδομένης και της ταχύτατης προέλασης του ελληνικού στρατού. Υπήρχαν μεν αποθηκευμένα τρόφιμα στη Θεσσαλία, αλλά η προέλαση ήταν τόσο γρήγορη και οι συνθήκες συγκοινωνίας τόσο κακές, ώστε ο Ελληνικός Στρατός βρέθηκε σε απόσταση τεσσάρων ημερών από τις πηγές τροφοδοσίας του. Για αυτό και ο υπαρχηγός του Επιτελείου,  αντισυνταγματάρχης Βίκτωρ Δούσμανης, πρότεινε στον Διάδοχο Κωνσταντίνο είτε να προχωρήσει ο στρατός άνευ εφοδίων, είτε να επιβραδυνθεί ... Διαβάστε περισσότερα

Μοιρασμένη σε Άνω και Κάτω Πόλη, η Πάτρα παρουσιάζει έναν γεωγραφικό διχασμό που εκφράζεται και με διαφορετικές νοοτροπίες. Οι σκάλες της πόλης γεφυρώνουν αυτόν το διχασμό φέρνοντας τους πάνω κάτω και αντιστρόφως. Η πιο παλιά σκάλα είναι αυτή της οδού Πατρέως που χρονολογείται στο 1873. (Πάτρα: Οι σκάλες της οδού Πατρέως…Η ξεχασμένη κι επικίνδυνη για τα πόδια κλίμακα του κέντρου που επιμένει να αποτελεί σημείο συνάντησης και ξεκούρασης!) Η σκάλα της οδού Γεροκωστοπούλου κατασκευάστηκε το 1886. Τελευταία και μεγαλύτερη είναι η σκάλα της οδού Αγίου Νικολάου με τα 490 σκαλοπάτια της, που έγινε το 1934. Σκάλες Αγίου Νικολάου: Στο έλεος ... Διαβάστε περισσότερα

[Το γεγονός που περίμενε με αγωνία όλη η φίλαθλη Ελλάδα είναι εδώ! Η διοργάνωση που κανείς δεν γνωρίζει με σιγουριά πότε, πώς, με ποιες συνθήκες και εάν θα αρχίσει και φυσικά πότε, πώς, με ποιες συνθήκες και εάν θα τελειώσει, κρατώντας σε αγωνία τους πάντες, έκανε σέντρα αυτό το Σαββατοκύριακο. Ο λόγος φυσικά για το πρωτάθλημα της Super League, που άπαντες οι «κολλημένοι» αγαπούν να μισούν, αλλά δεν μπορούν να ξεκόψουν από την ευλαβική παρακολούθησή του και την ενασχόλησή του με αυτό. Μεταξύ αυτών και ο συντάκτης του κειμένου… Άλλωστε, το ελληνικό πρωτάθλημα ήταν πάντα ένα από τα αγαπημένα θέματα ... Διαβάστε περισσότερα

Ήταν μια δραματική ομηρία που ξεκίνησε με μια αποτυχημένη ένοπλη ληστεία τράπεζας και κατέληξε σε ένα αιματηρό επεισόδιο με πυροβολισμούς σε έναν αυτοκινητόδρομο, 54 ώρες αργότερα. Ήταν όμως και μια υπόθεση που άνοιξε μια μεγάλη συζήτηση για την ευθύνη και τα όρια της ενημέρωσης και της δημοσιογραφίας. Και ήταν και ένας συγκεκριμένος δημοσιογράφος που πολλοί πίστευαν πως είχε ξεπεράσει κάθε όριο. Η ομηρία του Γκλάντμπεκ, όπως είναι σήμερα γνωστή στη Γερμανία, παραμένει μια πληγή για τη χώρα. Διότι δύο νεαροί όμηροι έχασαν τη ζωή τους. Και διότι η αστυνομία επέτρεψε τα γεγονότα να ξεφύγουν από τον έλεγχο. Αλλά και επειδή ... Διαβάστε περισσότερα

Στις 23 Αυγούστου του 1939, ο πλανήτης κρατούσε την ανάσα του καθώς όλοι έβλεπαν πως ένας δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος ήταν πλέον προ των πυλών. Και δεν έπεσαν έξω. Μερικά 24ωρα αργότερα (την 1η Σεπτεμβρίου, συγκεκριμένα), με την εισβολή της χιτλερικής Γερμανίας στην Πολωνία, έπεσε -όπως έχει επικρατήσει να λέγεται σήμερα- η πρώτη τουφεκιά του μεγαλύτερου πολέμου που γνώρισε η ανθρωπότητα. Η 23η Αυγούστου, ωστόσο, είναι από μόνη της μια ιστορική ημέρα. Είναι η ημέρα που έπεσε ένας «κεραυνός εν αιθρία». Που έγινε μια έκπληξη που προκάλεσε τρόμο. Ένα συγκλονιστικό γεγονός που μέχρι εκείνη την καλοκαιρινή Τρίτη, έμοιαζε με σενάριο επιστημονικής ... Διαβάστε περισσότερα

Θυμάται κανείς άραγε εκείνη την όμορφη, αθώα εποχή πριν μπουν στη ζωή μας όλες εκείνες οι άγνωστες λέξεις; Spreads, CDIs, οίκοι αξιολόγησης, αξιόχρεο, PSI, default, credit negative – και κυρίως, μνημόνιο. Στις 20 Αυγούστου η Ελλάδα ολοκλήρωσε το τρίτο μνημόνιο, όμως λίγοι ένιωσαν την ανάγκη να πανηγυρίσουν γι’ αυτήν την εξέλιξη, που στα πρώτα χρόνια της κρίσης ελπίζαμε ότι θα πυροδοτούσε ένα κύμα χαράς και ανακούφισης. Όχι, κανείς δε βγήκε να πανηγυρίσει στους δρόμους, κανείς δε διοργάνωσε beach party, κανείς δεν τραγούδησε «πέρασε η μπόρα, πέρασε». Γιατί κανείς δεν πιστεύει ότι τελειώσαμε εδώ, και το «τέλος των μνημονίων» έχει περισσότερο συμβολικό ... Διαβάστε περισσότερα

Αύγουστο ήρθε στη ζωή και Αύγουστο έφυγε για το μεγάλο ταξίδι (29 Αυγούστου 1934 – 8 Αυγούστου 2004). Για όσους δίνουν σημασία σε αυτά ή πιστεύουν στις συμπτώσεις, είναι μία λεπτομέρεια άξια αναφοράς. Και η αλήθεια είναι ότι στη ζωή του Δημήτρη Παπαμιχαήλ, οι συμπτώσεις δεν ήταν και λίγες. Και δεν μάθαμε ποτέ, αν ο ίδιος πίστευε σε αυτές. Εξάλλου, ήταν ένας άνθρωπος με πείσμα, που όταν έβαζε έναν στόχο, τον πετύχαινε. Είτε εύκολα, είτε δύσκολα. Ήταν Αύγουστος του 1934, όταν ήρθε στον κόσμο το τρίτο παιδί του Γιάννη Παπαμιχαήλ,  το πρώτο με τη δεύτερη σύζυγό του Ελένη. Ο Δημήτρης ... Διαβάστε περισσότερα

Ο κόσμος περιδιαβαίνει τον πεζόδρομο μπροστά από το εργαστήριο – εκθετήριο του Αλέξη Παπαχατζή στην Πλάκα. Όση ώρα διαρκεί η συνέντευξη -είμαστε καθισμένοι στο τραπεζάκι απέναντι από το μαγαζί, κάτω από το γιασεμί και με φόντο την Ακρόπολη- οι περαστικοί κοντοστέκονται στη βιτρίνα του και οι δημιουργίες του τους καλωσορίζουν σε έναν κόσμο γεμάτο φαντασία, συναίσθημα, ευαισθησία και συγκίνηση. Άνθρωποι από ένα σωρό μέρη του κόσμου κοντοστέκονται στον λιτό κι εκλεπτυσμένο χώρο κι αφουγκράζονται τις ιστορίες που «αφηγούνται» τα κοσμήματα. Νιώθουν τα συναισθήματα που αποτύπωνε και ο δημιουργός τους όταν τα έφτιαχνε, στο χέρι φυσικά, κάνοντας τα μέταλλα να μαλακώνουν, ... Διαβάστε περισσότερα