Χάνουμε τον πόλεμο της υπερθέρμανσης του πλανήτη μας

Η Γη φλέγεται. Από το Σιάτλ μέχρι τη Σιβηρία πυρκαγιές έκαψαν μεγάλα κομμάτια του βόρειου ημισφαιρίου. Μία από τις 18 δασικές πυρκαγιές που κατακαίνε την Καλιφόρνια, ανάμεσα στις χειρότερες στην ιστορία της πολιτείας, γεννά τόση ζέστη που έχει δημιουργήσει τον δικό της καιρό. Από τη φωτιά στο Μάτι οδηγήθηκαν στον θάνατο δεκάδες άνθρωποι. Αλλού ο κόσμος πνίγεται από τη ζέστη. Δεκάδες άνθρωποι πέθαναν στην Ιαπωνία λόγω του καύσωνα.

Ωστόσο, καθώς οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής γίνονται πιο προφανείς, έτσι εμφανίζεται και η κλίμακα της πρόκλησης που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Τρία χρόνια αφού τα κράτη δεσμεύθηκαν στο Παρίσι να συγκρατήσουν την αύξηση της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος έτσι ώστε να παραμείνει κάτω από τους δύο βαθμούς Κελσίου συγκριτικά με τα προβιομηχανικά επίπεδα, οι εκπομπές των αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου έχουν αυξηθεί και πάλι. Το ίδιο συμβαίνει και με τις επενδύσεις σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Το 2017, για πρώτη φορά μέσα στην τετραετία, αυξήθηκαν οι απαιτήσεις σε άνθρακα.

Οι επιχορηγήσεις στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως είναι η αιολική και η ηλιακή, φθίνουν και οι επενδύσεις έχουν καθυστερήσει. Η φιλική προς το κλίμα ατομική ενέργεια είναι ακριβή και μη δημοφιλής. Είναι προκλητικό να σκεφθεί κανείς ότι αυτά είναι προσωρινά εμπόδια και ότι ο άνθρωπος θα καταφέρει να καταγράψει μία νίκη επί της υπερθέρμανσης του περιβάλλοντος. Η αλήθεια είναι ότι ο πόλεμος χάνεται. Η ανεπαρκής πρόοδος δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει καμία πρόοδος. Καθώς τα ηλιακά πινάκια και οι αεροτουρμπίνες και άλλες τεχνολογίες χαμηλού άνθρακα γίνονται φτηνότερα και πιο αποτελεσματικά, η χρήση τους αυξήθηκε. Ο αριθμός των ηλεκτρικών αυτοκινήτων που πωλήθηκαν πέρυσι πέρασε το ένα εκατομμύριο. Η ανανεώσιμη ενέργεια κοστίζει λιγότερο από τον άνθρακα σε πολλά μέρη. Οι αισιόδοξοι πιστεύουν ότι η απελευθέρωση από τον άνθρακα βρίσκεται κοντά. Ωστόσο, η συμφωνία και η επιβολή παγκόσμιων στόχων αποδεικνύεται εξαιρετικά δύσκολη.

Ενας λόγος είναι η αυξανόμενη απαίτηση για ενέργεια ιδιαίτερα στην αναπτυσσόμενη Ασία. Ο δεύτερος λόγος είναι η οικονομική και πολιτική αδράνεια.

Δεν λείπουν ιδέες από τον κόσμο για να υλοποιήσει τους στόχους του Παρισιού. Ωστόσο, καμία από αυτές τις λύσεις δεν πρόκειται να ευοδωθεί αν δεν αντιμετωπιστεί πρώτα η αδιαφορία για το κλίμα. Τα δυτικά κράτη πλούτισαν με τη βαριά σε άνθρακα δίαιτα της βιομηχανικής ανάπτυξης. Πρέπει να τιμήσουν τις δεσμεύσεις τους στη συνθήκη του Παρισιού προκειμένου να βοηθήσουν τα πιο φτωχά κράτη να προσαρμοστούν στη θερμότερη Γη και ταυτόχρονα να ελαττώσουν τις μελλοντικές εκπομπές χωρίς να θυσιάσουν την ανάπτυξη που χρειάζεται για να μείνει η φτώχεια πίσω.

Η αποτροπή της κλιματικής αλλαγής θα έχει βραχυπρόθεσμο οικονομικό κόστος. Οι πολιτικοί έχουν να διαδραματίσουν ένα πολύ σημαντικό ρόλο διασφαλίζοντας τη μεταρρύθμιση και καθιστώντας βέβαιο ότι οι πιο αδύναμοι δεν θα επωμιστούν όλη την αλλαγή. Πιθανώς η υπερθέρμανση του περιβάλλοντος να τους βοηθήσει να πυροδοτήσουν τη συλλογική βούληση. Δυστυχώς, ο κόσμος θα γίνει ένα πολύ θερμότερο μέρος πρώτα.