Διακοπές με τη γιαγιά και τον παππού!
Τα παιδιά μου έχουν κάνει πολλά καλοκαίρια διακοπές με τη γιαγιά και τον παππού. Αν με ρωτήσεις σήμερα, που είναι πλέον μεγάλα -ενήλικες, δηλαδή-, θα σου πω ότι ήταν μια εξαιρετικά ωφέλιμη συνύπαρξη. Αν με ρωτούσες τότε, θα σου πω ότι μάλωσα πολλές φορές με τους γονείς μου γιατί «χαλούσαν» σε 3 εβδομάδες ό,τι έχτιζα εγώ τον υπόλοιπο καιρό!
Αν το σκέφτεσαι, θα σου πω από προσωπική μου εμπειρία ότι τα παιδιά έχουν τεράστιο κέρδος από τις διακοπές με τη γιαγιά και τον παππού. Δεν το λέω όμως μόνο εγώ, αφού σε αυτό συμφωνούν οι περισσότεροι ψυχολόγοι.
Τι κερδίζουν τα παιδιά από τις διακοπές με τους παππούδες
Το πρώτο και σημαντικότερο κέρδος είναι ότι κάνουν πραγματικές «διακοπές», ξεφεύγοντας από την πειθαρχία και τους κανόνες μας. Οι περισσότερες γιαγιάδες και παππούδες είναι πιο ελαστικοί με τα εγγονάκια τους – όσο κι αν αυτό μερικές φορές δεν μας βρίσκει σύμφωνες.
Ένας δεύτερος λόγος υπέρ αυτής της επιλογής είναι πως η αλλαγή κάνει καλό στα παιδιά. Αλλάζουν παραστάσεις και περιβάλλον, φεύγουν απ’ τη μουντάδα και το τσιμέντο της πόλης και βρίσκονται στον καθαρό αέρα της εξοχής, στο βουνό ή τη θάλασσα, παίζουν, αθλούνται και κάνουν καινούριους φίλους ξεχνώντας την καθημερινότητα της πόλης.
Και ας μην ξεχνάμε βέβαια ότι με την κίνηση αυτή συμβάλουμε στη δημιουργία ενός ισχυρού δεσμού αγάπης και ζεστασιάς ανάμεσα στα παιδιά και τους παππούδες τους, κάτι που είναι σημαντικό όχι μόνο για τα παιδιά αλλά και για τους γονείς μας.
Και οι πιθανές αιτίες καυγά…
Εσύ επιμένεις να τρώει το παιδί μόνο του, η γιαγιά το ταΐζει. Δεν του δίνεις γλυκά και σοκολάτες, η γιαγιά έχει ένα ντουλάπι γεμάτο με φιλέματα για το εγγόνι τους. Και ο κατάλογος μπορεί να όσο μακρύς θέλεις! Πριν όμως ψηφίσουμε ομόφωνα οι μαμάδες ότι οι διακοπές με τη γιαγιά και τον παππού «χαλάνε» τα παιδιά μας, ας θυμηθούμε αυτό που υποστηρίζουν οι ειδικοί: Οι παππούδες έχουν δικαίωμα να προσεγγίζουν διαφορετικά τα εγγόνια τους, να είναι πιο «μαλακοί», να μην τους χαλάνε χατίρι, να τους επιτρέπουν να ξεφύγουν απ’ το πρόγραμμα. Εξάλλου, τις μέρες που τα παιδιά θα μένουν μαζί τους οι παππούδες έχουν την ευθύνη τους και γι’ αυτό δικαιούνται –και πρέπει- να θέτουν κανόνες και όρια.
Κι όσο κι αν ανησυχούμε πως τα παιδιά μας θα «κακομάθουν» και μετά δεν θα μας ακούν, σπάνια γίνεται κάτι τέτοιο. Κι αυτό επειδή τα παιδιά διαθέτουν ένα είδος εσωτερικού «ραντάρ» που τα βοηθά προσαρμόζονται στους κανόνες και τα όρια της δικής μας οικογένειας αμέσως μόλις επιστρέψουν στο σπίτι.