Φωτιά στην Αττική: Συγκλονίζουν οι ιστορίες των πυρόπληκτων – Στάχτη οι κόποι μιας ζωής
Τρόμος
Είδαν τις περιουσίες τους να καίγονται, τις αναμνήσεις τους να γίνονται στάχτη.
Ο κύριος Γιώργος γεννήθηκε στο σπίτι του στη Νέα Πεντέλη το 1970. Τη Δευτέρα, λίγο πριν τον περικυκλώσουν οι φλόγες, έτρεξε για να σωθεί. Τώρα πλέον καλείται να φτιάξει σχεδόν τα πάντα από την αρχή.
«Παρόλο που παλεύαμε με όλες μας τις δυνάμεις, δεν μπορούσαμε να μείνουμε άλλο. Αν μέναμε, πιθανώς να θρηνούσαμε θύματα».
O Ιωάννης Στεφανίδης είδε τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής να χάνονται μέσα σε λίγα λεπτά. Το μόνο που απέμεινε όρθιο μέσα στο σπίτι του στο Πάτημα Χαλανδρίου είναι το τζάκι μαζί με την καμινάδα.
«Είπα ‘κάηκε το σπίτι μου, η περιούσια μου’. Αυτή ήταν η πρώτη μου κατοικία. Το μόνο που μου έχει μείνει είναι τα ρούχα που βλέπεις».
Όπως λέει, στη δική του περίπτωση, σημαντικό ρόλο έπαιξε και η αδιαφορία του γείτονα του.
«Εδώ δίπλα είναι το οικόπεδο και δεν το έχει καθαρίσει. Τον πήρα τηλέφωνο 2 – 3 φορές και λέει ‘όχι’ και του βρήκα προσφορά και 100 ευρώ».
Η Θωμαΐς Μπέρτου με τον σύζυγό της έμειναν μέχρι την τελευταία στιγμή για να σώσουν την περιουσία τους, όμως η μάχη ήταν άνιση. Μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο «Σωτηρία» με αναπνευστικά προβλήματα και μικροεγκαύματα. Οι μεγαλύτερες πληγές όμως άνοιξαν όταν αντίκρυσαν το σπίτι τους.
«Με τα χέρια μας το φτιάξαμε, μέχρι τώρα παιδευόμαστε, ένα δωμάτιο, δε θέλω τίποτα άλλο, δε φεύγω από την Πεντέλη, η Πεντέλη ήταν η ζωή μου, ήταν η ζωή μου όλη. Θα φτιάξουμε τέσσερις τοίχους, δεν υπάρχον αναμνήσεις όμως τώρα πια».
Ο κύριος Βασίλης κατάφερε να σώσει τον δεύτερο όροφο της κατοικίας του. Εκεί κοιμάται τα τελευταία βράδια, πάνω από τα καμένα για να προστατεύσει την περιουσία του που έχει σωθεί.
«Την ίδια μέρα με τη φωτιά τσάκωσα δύο άτομα, το πλιάτσικο είναι άλλο πράγμα».
Σήμερα, υπό το φόβο των αναζωπυρώσεων και τους ισχυρούς ανέμους, οι κάτοικοι που είδαν τις φωτιές να «γλείφουν» τα σπίτια τους άρχισαν να καταβρέχουν ξανά τις αυλές τους.
Οι κάτοικοι της Πεντέλης, των Βριλήσσιων, του Χαλανδρίου είδαν τον προσωπικό τους παράδεισο να μετατρέπεται σε κόλαση. Αυτό που ζητούν είναι ουσιαστικά μέτρα στήριξης ώστε το όνειρο μιας καινούργιας αρχής να παραμείνει ζωντανό.