Φωτιές: Αποκαρδιωτικές εικόνες από τα πύρινα μέτωπα – Οδοιπορικό του MEGA στα καμένα
Απόλυτη καταστροφή
Με το πρώτο φως της ημέρας, αποκαλύπτεται η εικόνα της καταστροφής. Στο Πανόραμα Λουτρακίου σπίτια έχουν καεί ολοσχερώς. Το καταπράσινο τοπίο έχει γίνει γκρι. Παντού στάχτες κι αποκαΐδια.
Η πύρινη λαίλαπα κατέστρεψε σπίτια, αφήνοντας στο πέρασμά της όρθιους μόνο τους σιδερένιους σκελετούς τους. Οι αυλές που ήταν έτοιμες να υποδεχθούν τους παραθεριστές, τώρα έχουν γίνει μαύρες.
Τρεις ημέρες οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής του Λουτρακίου ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο με τον πύρινο εφιάλτη. Έκαναν ό, τι μπορούσαν για να σώσουν την περιουσία τους από τις φλόγες. Κάποιοι τα κατάφεραν, κάποιοι άλλοι όχι.
«Φοβηθήκαμε, λογικό είναι. Τι να κάνουμε, παλέψαμε να σώσουμε τα σπίτι μας. Τον χειμώνα πνιγόμαστε και το καλοκαίρι καιγόμαστε».
Έχασε όλα τα υπάρχοντά του σε λίγα λεπτά
«Κάηκε όλο, με όλα τα πράγματα μέσα».
Ο κ. Φάνης μέσα σε ένα τέταρτο είδε την περιουσία του να καταστρέφεται ολοσχερώς. Το μαντρί του κάηκε ενώ και κάποια από τα ζώα του δεν μπόρεσαν να σωθούν.
«Μεγάλη ζημιά, τα πάντα, μόνο τα ζώα σώσαμε, μόνο οι κότες μου κάηκαν, ο ψύκτης κάηκε. Είμαι τελείως απελπισμένος δεν το περίμενα».
Κατά τη διάρκεια της ημέρας, τα εναέρια μέσα έκαναν συνεχείς ρίξεις προκειμένου να περιορίσουν την πυρκαγιά, με τα σπίτια να τυλίγονται και σήμερα στις φλόγες.
«Μάχη» με τις φλόγες
Το βράδυ της Τρίτης, οι φλόγες συνέχισαν να καίνε την ευρύτερη περιοχή του Λουτρακίου, με όλους να ελπίζουν πως το πρώτο φως της ημέρας τα εναέρια μέσα θα καταφέρουν να σταματήσουν τη φωτιά.
«Δεν κοιμάται κανένας από χθες. Μία μικρή φωτιά ήταν αρχικά και έγινε… Έφυγαν όλα τα εναέρια μέσα και λέμε καήκαμε».
Παρόμοια εικόνα όλη τη νύχτα και στην περιοχή των Ισθμίων. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, οι πυροσβεστικές δυνάμεις κατόρθωσαν να περιορίσουν τη φωτιά και πλέον στην περιοχή υπάρχουν μικρές εστίες.
Καταστροφές & στη Μάνδρα
Παρόμοια είναι η εικόνα καταστροφής και στη Μάνδρα, με περιούσιες να έχουν γίνει στάχτη.
Η ατμόσφαιρα παραμένει αποπνικτική, με τους κατοίκους να μετρούν τις πληγές τους και να κοιτούν απεγνωσμένα την επόμενη ημέρα.