Δεν είναι μια απλή σχέση που, εκ των πραγμάτων, συμπαθείτε έναν άνθρωπο περισσότερο από κάποιον άλλον. Η σχέση με τα παιδιά σας είναι σχέση ζωής, άρα τα αγαπάτε το ίδιο και δε γίνεται να δείχνετε προτίμηση σε κάποιο από τα δύο.
Ο πρώτος λόγος έχει να κάνει με αυτό ακριβώς που αναφέραμε στην εισαγωγή του άρθρου: οι γονείς αγαπούν εξίσου τα παιδιά τους, θέλουν εξίσου το καλό τους, άρα κρατούν ίσες αποστάσεις από αυτά. Και τα δυο παιδιά έχουν στον ίδιο βαθμό ανάγκη να εισπράττουν την αγάπη και το νοιάξιμό σας. Διακρίσεις λοιπόν δε χωρούν σε τέτοια θέματα! Ακόμα κι αν έχετε μια μικρή αδυναμία σε ένα από τα δυο παιδιά σας (κάτι το οποίο βγαίνει ασυνείδητα), μην κάνετε το λάθος να το αναφέρετε γιατί το μόνο που θα καταφέρετε είναι να δημιουργηθούν προβλήματα.
Συγκεκριμένα, το παιδί που θα πληροφορηθεί ότι το ξεχωρίζετε θα επαναπαυθεί σε κάποια πράγματα και θα προσπαθήσει να το εκμεταλλευτεί υπέρ του (όχι βέβαια σε βάρος του/της αδερφού/αδερφής του/της).
Αντίθετα, το άλλο παιδί θα νιώθει μειονεκτικά και θα επηρεαστεί αρνητικά η ψυχοσύνθεσή του σε ατομικό επίπεδο και θα λειτουργεί ανταγωνιστικά με το αδερφάκι του. Επίσης, το παιδί στο οποίο δε δείχνετε προτίμηση θα νιώσει μειονεκτικά και θα θεωρήσει ότι δεν είναι αρκετά ικανό και γενικά ότι τα κάνει όλα λάθος, με αποτέλεσμα να μην ικανοποιεί τους γονείς του. Άρα λοιπόν δεν μπορεί να δομήσει ισχυρή προσωπικότητα και να αποκτήσει αυτοπεποίθηση σε βάθος χρόνου. Τέλος, μπορεί να δείξει τάσεις απομονωτισμού και εσωστρέφειας, μέσα στην όλη του προσπάθεια να εξηγήσει και να διαχειριστεί την απόρριψη από τους ίδιους τους γονείς του.
Πηγή: mother.gr