Η δουλειά «καίει» τον πλανήτη



Η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής επιβάλλει και τη χρήση εναλλακτικών πηγών ενέργειας, όπως η αιολική.

Oι λαοί της Ευρώπης θα πρέπει να συνηθίσουν να εργάζονται πολύ λιγότερες ώρες προκειμένου να αποτραπεί η αύξηση των θερμοκρασιών που προκαλεί η κλιματική αλλαγή, εκτός και αν υπάρξει ριζική μείωση των εκπομπών άνθρακα. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε μία νέα μελέτη, η οποία εκπονήθηκε από το Ινστιτούτο Autonomy. Η μελέτη υποδεικνύει ότι το εργατικό δυναμικό στη Βρετανία θα πρέπει να κινηθεί προς τις 9 ώρες εργασίας την εβδομάδα, προκειμένου η χώρα να μην υπερβεί την αύξηση της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς Κελσίου, υπό τα τωρινά επίπεδα εκπομπών άνθρακα. Ανάλογες μειώσεις είναι αναγκαίες για τη Γερμανία και τη Σουηδία.

Τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν προέρχονται από τον ΟΟΣΑ και τον ΟΗΕ και αφορούν τις εκπομπές αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου στα τρία κράτη. Η μελέτη κατέληξε ότι αν παραμείνουν σταθερά τα σημερινά επίπεδα εκπομπών αερίων και στα τρία κράτη πρέπει να περικοπούν δραματικά οι ώρες εργασίας, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να ληφθούν και άμεσα μέτρα προκειμένου να απεξαρτηθεί η οικονομία από τον άνθρακα, έτσι ώστε να αποτραπεί μία κλιματική τραγωδία.

Πράσινη Νέα Συμφωνία

Οπως επισημαίνει ο επικεφαλής του Ινστιτούτου Autonomy, Ουίλ Στροντζ, η μελέτη υπογραμμίζει την ανάγκη να περιληφθούν και μειώσεις του εργασιακού ωραρίου ως μέρος της προσπάθειας αντιμετώπισης της κλιματικής έκτακτης ανάγκης. «Αν θέλουμε να γίνουμε μία πράσινη, βιώσιμη κοινωνία απαιτείται να εκπονήσουμε κάποιες στρατηγικές. Η καθιέρωση μιας βραχύτερης εργασιακής εβδομάδας είναι μία από αυτές. Η μελέτη, όπως και οι υπόλοιπες που τώρα εκπονούνται στον τομέα, θα μας δώσουν πολλές αφορμές για σοβαρή σκέψη, έτσι ώστε να διαπιστώσουμε πόσο αναγκαία είναι η σύναψη μιας Πράσινης Νέας Συμφωνίας (New Deal) και πώς θα πρέπει αυτή να συνταχθεί», κατέληξε ο Στροντζ.

Η νέα μελέτη επικεντρώνεται στις εκπομπές αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου που παράγονται από κάθε βιομηχανικό τομέα σε κάθε οικονομία, χωρίς, ωστόσο, να λαμβάνει υπόψη άλλα περιβαλλοντικά πλεονεκτήματα του περιορισμού της εργασιακής εβδομάδας, από τη λιγότερη ανάγκη μετακίνησης από το σπίτι στον χώρο εργασίας, όσο και τη μειωμένη παραγωγή αγαθών και την περιορισμένη κατασπατάληση πόρων. Σε ΗΠΑ και Ευρώπη καταγράφεται αυξανόμενη υποστήριξη για τη λεγόμενη Πράσινη Νέα Συμφωνία, που στοχεύει στην ταχεία απεξάρτηση της οικονομίας από τον άνθρακα, και τη δημιουργία βιώσιμων, ασφαλών και καλοπληρωμένων θέσεων εργασίας. Η ενίσχυση της αυτοματοποίησης έχει, επίσης, πυροδοτήσει εκκλήσεις για την περικοπή της εργασιακής εβδομάδας. Οπως επισημαίνει ο Στροντζ, οι τεχνολογικές εξελίξεις και η αναγκαιότητα προστασίας του περιβάλλοντος καθιστούν τη βραχύτερη εργασιακή εβδομάδα όχι μόνο βιώσιμη αλλά και αναγκαία.



Πηγή