Η επιστροφή της Τουρκίας στο αντιαμερικανικό παρελθόν της και η «ευκαιρία» της Αθήνας
Οι χθεσινές δηλώσεις Σουλεϊμάν Σοϊλού προς τον Αμερικανό πρέσβη στην Τουρκία Τζέφρι Φλέικ, μπορεί να ξάφνιασαν αλλά σίγουρα δεν προκαλούν μεγάλη εντύπωση.
Η Τουρκία από το 2016 και μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα έχει δομήσει ένα ολόκληρο σύστημα επικοινωνίας, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, το οποίο βασίζεται σε υπαινιγμούς πως οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται πίσω από κάθε προσπάθεια αποσταθεροποίησης της χώρας.
Η αλλαγή στην Αμερικανική Προεδρία το 2020, ήρθε απλά να ενεργοποιήσει ή καλύτερα να επισημοποιήσει την συγκεκριμένη πρακτική και από δευτερεύοντα μηχανισμό να την μετατρέψει σε βασικό δόγμα για τους πολιτικούς της Άγκυρας και του ίδιου του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Η χθεσινή επίθεση από την πλευρά του Τούρκου υπουργού Εσωτερικών δεν ήταν κάτι που οι Ηνωμένες Πολιτείες σε ανώτατο επίπεδο δεν ανέμεναν. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά.
Για αυτόν ακριβώς τον λόγο η ανακοίνωση του State Department στο κλείσιμό της υπενθυμίζει πως: «Η Τουρκία παραμένει σταθερό και σημαντικός σύμμαχος».
Αυτό που δεν αναφέρει η αμερικανική ανακοίνωση είναι πως οι Ηνωμένες Πολιτείες παραδοσιακά γνωρίζουν πώς να χειρίζονται την Άγκυρα σε τέτοια ζητήματα.
Στην παρούσα φάση η Άγκυρα είναι αυτή που επιθυμεί διακαώς τα αμερικανικά F-16 προκειμένου να μειώσουν τις «αποστάσεις» στο αέρα από την Αθήνα. Οι κορώνες της Άγκυρας απλά την απομακρύνουν από αυτή την επιδίωξη. Η Άγκυρα επίσης έχει ανοιχτά «καυτά» ζητήματα στην Βόρεια Συρία.
Και εκεί οι ΗΠΑ εμφανίζονται ανυποχώρητες στις βλέψεις τις Άγκυρας για περισσότερα συριακά εδάφη και πλήγματα στους Κούρδους της περιοχής. Αυτό που δείχνει να προβληματίζει σήμερα περισσότερο την Ουάσιγκτον είναι πως η Άγκυρα έχει χαράξει πορεία όλο και πιο βαθιά στην «αγκαλιά» της Μόσχας.
Επί της ουσίας αυτό ενοχλεί τις ΗΠΑ καθώς η Τουρκία δεν είναι ακόμη μία χώρα αλλά ένα μέλος του ΝΑΤΟ της συμμαχίας που οφείλει να ελέγχει και να θέτει τα όρια με την Ρωσία.
Στο τέλος της διαδρομής, η Τουρκία θα κάνει αρκετά βήματα πίσω κάποια στιγμή, προκειμένου να μην θέσει σε κίνδυνο την ίδια της την ύπαρξη. Ο Άντονι Μπλίνκεν θα βρίσκεται στην Αθήνα εντός του μήνα και η Άγκυρα φαίνεται να είχε «ενστάσεις» για την συγκεκριμένη επίσκεψη.
Οι ΗΠΑ είχαν προτείνει επίσκεψη και στην Άγκυρα, η σειρά των γεγονότων δεν ικανοποιούσε και πάλι την Κυβέρνηση Ερντογάν που προχώρησε σε μία «ελεγχόμενη» από κάθε άποψη έκρηξη προκειμένου να την δυναμιτίσει.
Το State Department απάντησε με ένα «απλά δεν επιβεβαιώνετε τέτοιο ταξίδι» και το νεοθωμανικό θέατρο φαίνεται πως και αυτή την φορά θα μείνει για εσωτερική κατανάλωση της Άγκυρας μέχρι τις εκλογές του Μαΐου.
Για την Αθήνα όλα τα παραπάνω φαντάζουν ευκαιρία. Ευκαιρία για ουσιαστική εμβάθυνση των σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες και ρόλο ο οποίος δεν θα έχει ημερομηνία λήξης… Είναι επίσης ευκαιρία εγρήγορσης κυρίως σε διπλωματικό επίπεδο.
Αυτή την φορά η Άγκυρα φαίνεται πως απλόχερα δίνει στην Αθήνα τα καλύτερα και πιο σταθερά «δομικά» υλικά για την οικοδόμηση ενιαίας και ανεξάρτητης από πολιτικούς χρωματισμούς εξωτερικής πολιτικής.