Η «επίθεση» του Ρότσιλντ στον Μητσοτάκη

Η προ δεκαημέρου, μάλλον πρωτοφανής και σίγουρα εκτός των ορίων ευπρέπειας, ανάρτηση του 49χρονου τραπεζίτη Νατ Ρότσιλντ στο Twitter κατά του Ελληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, στην οποία ούτε λίγο ούτε πολύ τον αποκάλεσε ανόητο, έφερε στο προσκήνιο μια σφοδρή αντιπαράθεση για την επένδυση της NCH Capital στην περιοχή Ερημίτης στην Κασσιόπη της Κέρκυρας. Μια επένδυση που ξεκινάει να υλοποιείται μόλις τώρα, οκτώ ολόκληρα χρόνια μετά την έναρξη της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης.

Φυσικά, το να ενδιαφέρεται κάποιος για το τι θα χτιστεί κοντά στην περιουσία του, εν προκειμένω στην παραθεριστική έπαυλη του Ναθάνιελ Φίλιπ Βίκτορ Ρότσιλντ, όπως είναι το πλήρες όνομά του, που βρίσκεται 2,9 χλμ. από την παραχωρηθείσα έκταση, είναι αναμενόμενο και δικαιολογημένο.

Ομως, το να αποκαλείς δημοσίως έναν πρωθυπουργό ανόητο επειδή στηρίζει μία επένδυση, την οποία έχουν προσυπογράψει πριν από αυτόν πέντε ακόμα κυβερνήσεις και έχουν εγκρίνει με αλλεπάλληλες αποφάσεις τα ανώτατα δικαστήρια της χώρας, ξεπερνάει τα συνηθισμένα όρια κριτικής, ειδικά από ανθρώπους με τα δικά του κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά.

Δεν είναι μόνος του…

Δεν είναι, όμως, ο Νατ Ρότσιλντ ο μόνος μεγαλοεπιχειρηματίας που αισθάνθηκε ότι η περιουσία του και η ιδιωτικότητα της έπαυλής του θίγονται από την ανάπτυξη αυτή. Τουλάχιστον άλλοι τρεις εύποροι ιδιώτες που έχουν αγοράσει εκτάσεις στην περιοχή, αλλά και πολλά μικροσυμφέροντα, εικοτολογείται πως είχαν συστρατευθεί στην προσπάθεια ματαίωσης της επένδυσης ενός ξενοδοχειακού συγκροτήματος και μερικών δεκάδων παραθεριστικών κατοικιών. Μεταξύ αυτών φέρονται να είναι κορυφαίο στέλεχος μεγάλου επενδυτικού κεφαλαίου που έχει τοποθετηθεί σε ελληνικά περιουσιακά στοιχεία, άλλος επικεφαλής γερμανικού ομίλου που προ μηνών έστειλε επιστολή στον Ελληνα πρωθυπουργό και στον υπουργό Ανάπτυξης, με την οποία ζητούσε τη ματαίωση της επένδυσης, καθώς και άλλος επενδυτής με μεγάλη θέση σε μεγάλη ελληνική εισηγμένη. Την ύπαρξη και το περιεχόμενο της επιστολής του δευτέρου επιβεβαίωσε αρμοδίως η «Κ».

Τόσο αυτοί όσο και κάποιες οργανώσεις, πολιτευτές, αυτοδιοικητικά στελέχη, τοπικά συμφέροντα, όπως εργολάβοι και διαχειριστές κατοικιών ξένων υπηκόων στην Κέρκυρα, βρέθηκαν στο ίδιο στρατόπεδο στις διάφορες «μάχες» που δόθηκαν κατά της επένδυσης. Κατά καιρούς στο πλευρό τους ήταν και εν ενεργεία πολιτικοί, που αρχικά είχαν υποστηρίξει την επένδυση.

Στην Κασσιόπη, λοιπόν, εμφανίζονται πολλές παραδοξότητες: Ενας επιφανής διεθνής τραπεζίτης με βαρύ και ιστορικό επώνυμο καταφέρεται κατά ενός πανθομολογουμένως φιλικού προς τις αγορές πρωθυπουργού, οργανώσεις και πολιτικοί σχηματισμοί που φαινομενικά δεν έχουν απολύτως τίποτα κοινό με τους «εκπροσώπους του κεφαλαίου» βρίσκονται στην ίδια πλευρά με αυτούς και όλοι μαζί στρέφονται εναντίον των αποφάσεων όλων των κυβερνήσεων από το 2011 μέχρι σήμερα αλλά και αποφάσεων του ανώτατου διοικητικού δικαστηρίου της χώρας, του Συμβουλίου της Επικρατείας, του Ελεγκτικού Συνεδρίου και του ειρηνοδικείου.

Ξεδιπλώνοντας την ιστορία

Αλλά ας πάμε λίγο πίσω στην ιστορία: Στη βορειοανατολική Κέρκυρα, στην περιοχή Κερασιά, η οποία βρίσκεται δίπλα από το γραφικό λιμανάκι του Αγίου Στεφάνου Σινιών, μέλη της οικογένειας Ρότσιλντ διατηρούν έπαυλη σε ακίνητο το οποίο φέρεται να πέρασε στην κατοχή τους από τον μεγάλο Ελληνα ζωγράφο Νίκο Χατζηκυριάκο-Γκίκα μέσω της μητέρας τους. Πρόκειται, σύμφωνα με τις σχετικές πληροφορίες, για την Μπάρμπαρα Χάτσινσον, μητέρα του Τζέικομπ Ρότσιλντ από τον πρώτο της γάμο με τον Βίκτορ Ρότσιλντ, η οποία παντρεύτηκε με τρίτο γάμο τον Νίκο Χατζηκυριάκο-Γκίκα. Το περί ου ο λόγος σπίτι λέγεται μάλιστα πως το έγραψε ο Χατζηκυριάκος-Γκίκας απευθείας στον εγγονό της συζύγου του και γιο του Τζέικομπ Ρότσιλντ, Νατ. Ο Τζέικομπ Ρότσιλντ, κατά το πέρασμα των ετών, αγόρασε παρακείμενες μεγάλες εκτάσεις γης, με σκοπό ίσως να εξασφαλίσει την ιδιωτικότητά του, όπως κάνουν πολλοί από εκείνους που έχουν την οικονομική επιφάνεια και νιώθουν την ανάγκη να βρίσκονται μακριά από αδιάκριτα βλέμματα, αναφέρουν οι ίδιες πηγές. Ετσι βρέθηκε στην κατοχή της οικογένειας Ρότσιλντ μεγάλη έκταση γης, η οποία απλώνεται από την Κερασιά μέχρι την Κουλούρα.

Κάποιες πηγές, μάλιστα, ισχυρίζονται πως ο οίκος Ρότσιλντ προσπαθεί να εξασφαλίσει πως δεν θα χτιστεί και η αλβανική ακτή που βρίσκεται απέναντι, σε απόσταση 1,4 ναυτικού μιλίου. Γι’ αυτό υποστηρίζει το ίδρυμα Butrint, που εστιάζει τη δραστηριότητά του μεταξύ άλλων στην Αρχαία Πόλη του Βουθρωτού και αντιτάσσεται στα σχέδια τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής.

Πόλος έλξης

Η ύπαρξη της έπαυλης του Ρότσιλντ στην Κέρκυρα, όπως γίνεται με πολλούς επωνύμους ανά τον πλανήτη, αποτέλεσε πόλο έλξης για πολλούς ευκατάστατους ιδιώτες άλλοτε από τη Βρετανία ή τη Γερμανία και άλλοτε από την Ολλανδία, οι οποίοι έχουν αγοράσει ακίνητα και έχουν χτίσει επαύλεις στην ευρύτερη περιοχή. Η τελευταία μεγάλη έκταση (412 στρέμματα) που γειτνιάζει με αυτή των 490 στρεμμάτων που παραχώρησε το ελληνικό Δημόσιο στην NCH Capital άλλαξε χέρια το 2018. Είναι η ιδιοκτησία αυτής της έκτασης που απέστειλε επιστολή στον πρωθυπουργό και στον υπουργό Ανάπτυξης να ματαιωθεί η επένδυση της NCH, πληροφορείται από κορυφαίες πηγές του υπουργείου η «Κ».

Το χρονικό της 8ετούς σκληρής αντιπαράθεσης

Το 2010 η κρίση χρέους είχε αρχίσει να γονατίζει την Ελλάδα. Συστάθηκε το ΤΑΙΠΕΔ και ξεκίνησαν οι ιδιωτικοποιήσεις. Τον Μάρτιο του 2012 το ελληνικό Δημόσιο μέσω του ΤΑΙΠΕΔ διεξήγαγε διαγωνισμό για την αξιοποίηση του ακινήτου στην περιοχή Ερημίτης Κέρκυρας, η οποία βρίσκεται σε κοντινή απόσταση (2,9 χλμ.) από την ιδιοκτησία του Ρότσιλντ. Αλλά ο Ρότσιλντ τη δεδομένη χρονική στιγμή φέρεται να μην έδειξε ενδιαφέρον για το συγκεκριμένο ακίνητο, όπως βεβαιώνουν πηγές της τότε διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ. Μάλιστα οι ίδιες πηγές, σε επικοινωνία τους με την «Κ», ισχυρίζονται πως όχι μόνον ερωτήθηκε στο πλαίσιο του market sounding (συνήθης διαδικασία για τη βολιδοσκόπηση της αγοράς), αλλά και ότι «απάντησε, ενδεχομένως χαριτολογώντας, πως πουλάει και αυτός». Υπενθυμίζουν δε πως η ομώνυμη επενδυτική τράπεζα ήταν μεταξύ των συνομιλητών του ταμείου στο πλαίσιο των συνεργασιών που έχει, όπως ορίζει το καταστατικό του, με εξωτερικούς συμβούλους.

Τελικά, ο διαγωνισμός κατακυρώνεται στον μοναδικό ενδιαφερόμενο, την αμερικανική εταιρεία NCH Capital Inc, και έναντι 25.750.000 ευρώ της παραχωρήθηκε από το ελληνικό Δημόσιο το δικαίωμα επιφανείας και, εντέλει, μέρος της κυριότητας του οικοπέδου των 490 στρεμμάτων στο οποίο δεσμεύθηκε να υλοποιήσει επένδυση ύψους 120 εκατ. ευρώ για τη δημιουργία σύνθετου τουριστικού συγκροτήματος. Και κάπου τότε ξεκινούν τα προβλήματα.

Νέα σωματεία και ΜΚΟ συστάθηκαν και πρόβαλαν ως κύριο σκοπό τη ματαίωση της επένδυσης σε μια περιοχή κυριότητας του Δημοσίου η οποία παραμένει αναξιοποίητη επί χρόνια, επικαλούμενα την προστασία του περιβάλλοντος. Ακολούθησε μπαράζ προσφυγών και μάχη με τη γραφειοκρατία και το «βαθύ ελληνικό κράτος» για να φτάσουμε φέτος στην 11η Ιουλίου, οπότε και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης εγκαινίασε της εργασίες του Kassiopi Project. Στην ομιλία του υπογράμμισε ότι πρέπει να αφεθούν στο παρελθόν οι χρονοβόρες διαδικασίες. Η πορεία της Κασσιόπης αποτελεί παράδειγμα αυτού του προβλήματος, όπως είπε ο πρωθυπουργός, καθώς παρά τις θετικές προσπάθειες όλων των κυβερνήσεων από το 2013, χρειάστηκε να μεσολαβήσουν «11 προσφυγές στα δικαστήρια, δύο Προεδρικά Διατάγματα, 10 υπουργικές αποφάσεις, 54 εγκρίσεις, γνωμοδοτήσεις από υπηρεσίες κάθε βαθμίδας».

Σύμφωνα με όσα ειπώθηκαν στην εκδήλωση με τον πρωθυπουργό, «η επένδυση συμβαδίζει με τους στόχους της χώρας για αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος και για πράσινες κατασκευές. Το 93% της έκτασης –περίπου 455 στρέμματα– θα παραμείνει πράσινο. Η δόμηση θα περιοριστεί στο 7% και θα υιοθετήσει στον μέγιστο δυνατό βαθμό τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά της Κέρκυρας, διατηρώντας αναλλοίωτο το τοπικό στοιχείο. Το σχέδιο περιλαμβάνει, μάλιστα, την αναπαλαίωση του παραδοσιακού ανεμόμυλου».

Σε όλα αυτά η απάντηση του Νατ Ρότσιλντ είχε δοθεί από το πρωί της 11ης Ιουλίου μέσω Twitter: «Ο Ελληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης φτάνει σήμερα στην Κέρκυρα και θα επισκεφθεί τον Ερημίτη. Περιβαλλοντικά ο Ερημίτης είναι μια απόλυτη καταστροφή, παίρνει την Κέρκυρα πίσω στη μαζική ανάπτυξη του 1970 και προσθέτει μηδέν στην τοπική οικονομία. Ο Μητσοτάκης είναι ανόητος να υπερασπίζεται αυτό το έργο».