Η εξομολόγηση της Εριέττας Κούρκουλου για το θάνατο του πατέρα της, Νίκου Κούρκουλου
«Παγκόσμια ημέρα κατά του καρκίνου και πολλοί από εμάς σκεφτόμαστε αγαπημένα μας πρόσωπα που πάλεψαν ή παλεύουν ακόμα αυτή την άδικη αρρώστια με πίστη, θάρρος και δύναμη. Ο δικός μας μπαμπάς διαγνώστηκε όταν εγώ ήμουν περίπου 6 χρονών και ο μικρός μου αδερφός νεογέννητο.
Αυτή η αρρώστια μας στέρησε έναν από τους δύο σημαντικότερους ανθρώπους μας, χρόνια πριν χάσει την ζωή του από αυτήν.
Μας τον στέρησε τις ημέρες που πονούσε και προσπαθούσε να μας το κρύψει… μας τον στέρησε στις στιγμές (γενέθλια, Χριστούγεννα, Πάσχα) που θα έπρεπε να γιορτάζουμε αλλά υπέβοσκε ο φόβος ότι ο χρόνος του τελείωνε… μας τον πήρε όταν έχανε την υπομονή του και θύμωνε με την ζωή και με εμάς…
Τον πήρε από την μητέρα μας που έκανε όνειρα για το μέλλον τους μαζί, τον πήρε από εμένα την ημέρα του γάμου μου και τον χορό που μου χρωστούσε, τον πήρε από τον αδερφό μου που στα οκτώ του χρειαζόταν τον μπαμπά του… τον πήρε από τα μεγάλα μας αδέρφια που τον ήθελαν κοντά!
Τον πήρε αλλά δεν κέρδισε γιατί είναι ακόμα εδώ σε όλα… Δεν κέρδισε γιατί για κάθε άνθρωπο που χάνεται, ένας άλλος τελειώνει την θεραπεία του και γυρίζει στην οικογένειά του… δεν κέρδισε γιατί η δύναμη της ψυχής κάνει θαύματα…
Ας γιορτάσουμε σήμερα τους ήρωες που πάλεψαν με τον καρκίνο και κέρδισαν… ας γιορτάσουμε τις οικογένειες και τους φίλους που έβαλαν την δική τους ζωή στον πάγο για να είναι κοντά στον άνθρωπό τους… ας γιορτάσουμε για αυτούς που έφυγαν αλλά θα είναι για πάντα εδώ.
Ας γιορτάσουμε, γιατί αυτό θα ήθελαν και εκείνοι», έγραψε η Εριέττα Κούρκουλου στη λεζάντα της ανάρτησής της.