Η φυλακή στο Κολοράντο που αποκαλείται και σύγχρονο «Αλκατράζ»

«Ο κοντός», όπως μεταφράζεται το παρατσούκλι του, είναι ο μεγαλύτερος βαρόνος ναρκωτικών μετά τον διάσημο Πάμπλο Εσκομπάρ και μέλος του διεθνούς συνδικάτου του εγκλήματος -το διαβόητο καρτέλ του απ’ όπου έστελνε τόνους ναρκωτικών στις ΗΠΑ είχε στηθεί στη Σιναλόα- και εδώ και λίγες μέρες έχει αποφασιστεί (σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει) ότι θα οδηγηθεί πίσω από τα σίδερα σε μία από τις πιο αυστηρά φυλασσόμενες φυλακές στην Αμερική.

Με τον ίδιο να έχει καταφέρει να αποδράσει από προηγούμενες φυλακές ήδη δύο φορές με κινηματογραφικό τρόπο, η επιλογή της ADX Florence, φυλακής υψίστης ασφαλείας στο Κολοράντο, αποτελούσε, σχεδόν μονόδρομο για τις αρχές των ΗΠΑ, όπου και είχε εκδοθεί το 2017.

Το συγκεκριμένο σωφρονιστικό ίδρυμα αποκαλείται και ως «Αλκατράζ των Βραχωδών Ορέων» καθώς έχει τη φήμη του πιο αυστηρά φυλασσόμενου καταστήματος, με καμία απόδραση στο ιστορικό του από το 1994, όποτε και πρωτολειτούργησε.

Οι εγκαταστάσεις του σύγχρονου «Αλκατράζ»

Η ανάγκη για την δημιουργία μιας φυλακής υψίστης ασφαλείας, όπως η «ADX Florence Supermax Prison», γεννήθηκε το 1983 όταν μέλη της ρατσιστικής, νεοναζιστικής Άριας Αδελφότητας μαχαίρωσαν μέχρι θανάτου δύο ομοσπονδιακούς υπαλλήλους στην ομοσπονδιακή φυλακή Marion στο Ιλινόις.

Τον σχεδιασμό της νέας αυτής φυλακής ανέλαβαν δύο από τα κορυφαία αρχιτεκτονικά γραφεία στο Κολοράντο Σπρινγκς, ενώ για την κατασκευή της δαπανήθηκαν 60 εκατομμύρια δολάρια.

Στη μέση του πουθενά, λοιπόν, στο Φλόρενς του Κολοράντο και σε απόσταση 175 χλμ. από το Ντένβερ, βρίσκονται οι πιο ασφαλείς φυλακές των ΗΠΑ, οι οποίες αποκαλούνται και ως το σύγχρονο «Αλκατράζ».

Στο ADX εκτίουν την ποινή τους κάποιοι από τους διασημότερους και πιο επικίνδυνους εγκληματίες στον κόσμο, η διαφυγή των οποίων θα αποτελούσε σοβαρή απειλή για την εθνική ασφάλεια.

Πρόκειται για μία αμερικάνικη ομοσπονδιακή φυλακή «supermax» που λειτουργεί από το 1994 αποκλειστικά για άνδρες κρατούμενους, όπου βρίσκονται φυλακισμένοι περίπου 360 βαρυποινίτες.

Η φήμη του συγκεκριμένου σωφρονιστικού ιδρύματος είναι ιδιαιτέρως κακή –για όσους «ζουν» μέσα σε αυτή– καθώς οι συνθήκες διαβίωσης εδώ είναι αρκετά σκληρές. Μάλιστα, το 2012 μια ομάδα κρατουμένων υπέβαλε μαζική αγωγή για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης και τα βασανιστήρια στα οποία υπόκεινται οι τρόφιμοι.

Τα προσωπικά «κολαστήρια» των φυλακισμένων

Στα μικροσκοπικά κελιά διαστάσεων 3,5×2 μέτρων οι κρατούμενοι ζουν απομονωμένοι για πολλά χρόνια χωρίς ανθρώπινη επικοινωνία, όπως είχε διαπιστώσει και η Διεθνής Αμνηστία σε έκθεσή της, για 23 ώρες/ ημέρα, με τον προαυλισμό τους στον τσιμεντένιο λάκκο που μοιάζει με άδεια πισίνα (για να μην γίνεται αντιληπτή η τοποθεσία που βρίσκονται) να διαρκεί μόλις 1 ώρα/ ημέρα και όλα τα γεύματά τους να «σερβίρονται» μόνο στα κελιά, δίπλα ακριβώς από την τουαλέτα τους.

Σύμφωνα, ωστόσο, με τον εκπρόσωπο τύπου του ιδρύματος, Mark Collins, και τις δηλώσεις του όσοι κρατούμενοι δείξουν καλή διαγωγή κερδίζουν «bonus» περισσότερων λεπτών στην αυλή.

Όλα τα κελιά είναι ηχομονωμένα έτσι ώστε να μην μπορούν οι βαρυποινίτες να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, και κατασκευασμένα από πέτρα. Οι κουκέτες και οι νεροχύτες είναι από τσιμέντο, ενώ διαθέτουν μόνο ένα μικρό και στενό παράθυρο μόλις 10 εκατοστών, σε γωνία τέτοια ώστε να γίνεται ορατός μόνο ο ουρανός και σε καμία περίπτωση οι φυλακισμένοι να μην μπορούν να καταλάβουν σε πιο σημείο των φυλακών βρίσκονται και έτσι να οργανώσουν κάποιο σχέδιο διαφυγής, ντους που λειτουργεί με χρονοδιακόπτη, καθώς και ηλεκτρικό φως το οποίο μπορεί να απενεργοποιηθεί μόνο εξ αποστάσεως.

Για την «ψυχαγωγία» τους οι τρόφιμοι έχουν στη διάθεσή τους μία ασπρόμαυρη τηλεόραση στην οποία προβάλλονται εκπαιδευτικά και εκκλησιαστικά προγράμματα.

Τα μέτρα που έχουν ληφθεί για την φύλαξή τους είναι πολύ αυστηρά και περιοριστικά, καθώς δεν επιτρέπεται καμία δια ζώσης επικοινωνία μεταξύ τους, απαγορεύεται να κυκλοφορούν στον χώρο χωρίς συνοδό, ενώ, τουλάχιστον, έξι φορές την ημέρα πραγματοποιείται καταμέτρηση των κρατούμενων.

Μάλιστα, στην «αποστειρωμένη εκδοχή της κόλασης», όπως χαρακτήρισε τη φυλακή η εκπομπή του CBS «60 Λεπτά» το 2007, οι φύλακες έχουν το ελεύθερο να πυροβολήσουν σε περίπτωση που υποπτευθούν ότι κάποιος από τους βαρυποινίτες προσπαθήσει να αποδράσει.

Στην περίπτωση που επιχειρήσει κανείς να αποδράσει, τα αποτελέσματα θα στεφθούν σίγουρα με παταγώδη αποτυχία, καθώς για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να παρακαμφθούν 1.400 τηλεχειριζόμενες ατσάλινες πόρτες, κυκλώματα παρακολούθησης, λέιζερ και αισθητήρες πίεσης στους διαδρόμους, αγκαθωτά συρματοπλέγματα, βαριά οπλισμένες περιπόλους, πυργίσκους και ειδικά εκπαιδευμένα σκυλιά

Όπως δήλωσε παλαιότερα σχετικά με την πιθανότητα απόδρασης από την ADX ο Μπερλ Κέιν, πρώην διευθυντής φυλακής υψίστης ασφαλείας στη Λουιζιάνα, «αν υπάρχει μια φυλακή απ’ όπου είναι αδύνατο να αποδράσεις αυτή είναι η ADX».

Οι διαβόητοι κρατούμενοί της

Μεταξύ άλλων πίσω από τα «απόρθητα» σίδερα της ADX βρίσκονται ο Τίοντορ Καζίντσι ή πιο γνωστός ως «Unabomber», ο αναρχικός που έστελνε βόμβες σε πανεπιστήμια, εταιρείες τεχνολογίας και αεροπορικές. Ο βομβιστής του Μαραθωνίου της Βοστώνης Τζοχάρ Τσαρνάεφ, που σκότωσε μαζί με τον αδελφό του Ταμερλάν τρία άτομα και τραυμάτισε άλλα 280 τον Απρίλιο του 2013, όταν ανατίναξαν χύτρες ταχύτητας με καρφιά κοντά στη γραμμή τερματισμού.

Ο Ζακαρία Μουσάουι που καταδικάστηκε για την εμπλοκή του στις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και φέρεται να ήταν πρώην στρατολόγος για μαχητές της Αλ Κάιντα με έδρα την Τσετσενία αλλά και ο ακροδεξιός Τέρι Νίκολς, ο οποίος υπήρξε συνεργός του Τίμοθι Μακ Βέι στην βομβιστική επίθεση σε ομοσπονδιακό κτίριο της Οκλαχόμα, το 1995, όταν σκοτώθηκαν 169 άνθρωποι και τραυματίστηκαν 675.

Οξύμωρο, πάντως ακούγεται το γεγονός ότι σύμφωνα με μια έκθεση που δημοσιεύτηκε στη San Francisco Chronicle σκοπός της ADX είναι «να προσπαθήσει να “βγάλει” προς τα έξω μια πιο ειρηνική συμπεριφορά από τους εξαιρετικά βίαιους κρατούμενούς της».