«Η γυναίκα με τα Ροζ» και η «γυναίκα με το λουλούδι»: Δύο νεκρές αποκτούν όνομα σχεδόν 30 χρόνια μετά
Η Interpol τονίζει ότι η αύξηση της μετανάστευσης και η εμπορία ανθρώπων έχουν αυξήσει τον αριθμό εξαφανίσεων ατόμων εκτός των χωρών τους, δυσχεραίνοντας την αναγνώριση σορών. Επιπλέον, οι γυναίκες επηρεάζονται δυσανάλογα από έμφυλη βία, καθιστώντας απαραίτητη τη διεθνή συνεργασία για την προστασία τους και την αναζήτηση δικαιοσύνης.
Η υπόθεση της Λιουντμίλα Ζαβάδα αποδεικνύει ότι η τεχνολογία και η συνεργασία μεταξύ χωρών μπορούν να αποκαλύψουν την αλήθεια ακόμη και μετά από δεκαετίες. Είναι μια υπόθεση που θυμίζει ότι η δικαιοσύνη μπορεί να φτάσει σε θύματα που είχαν ξεχαστεί και να δώσει ελπίδα στις οικογένειες που περίμεναν απαντήσεις για χρόνια.
«Η γυναίκα με το λουλούδι – τατουάζ» – Η σορός της είχε βρεθεί πριν 31 χρόνια
Η Ζαβάδα είναι η τρίτη γυναίκα που αναγνωρίζεται μέσω της πρωτοβουλίας «Identify Me». Πρώτη ήταν η Ρίτα Ρόμπερτς, 31 ετών, από την Ουαλία, η οποία δολοφονήθηκε στο Βέλγιο το 1992. Στην δική της περίπτωση χρειάστηκαν περισσότερα από 30 χρόνια μετά τον θάνατό της για να ταυτοποιηθεί.
Η σορός της είχε εντοπιστεί στον βυθό ποταμού της Αμβέρσας, στο Βέλγιο. Η γυναίκα αναγνωρίστηκε τελικά χάρη σε ένα «τατουάζ με μαύρο λουλούδι στον αριστερό της βραχίονα, με πράσινα φύλλα και το όνομα ‘R’Nick’ γραμμένο από κάτω», σύμφωνα με την ανακοίνωση της Interpol.
«Μέλος της οικογένειάς της στο Ηνωμένο Βασίλειο αναγνώρισε το τατουάζ στα μέσα ενημέρωσης και ειδοποίησε την Interpol και τις βελγικές αρχές, μέσω της ιστοσελίδας Identify Me», πρόσθεσε η Interpol.
Στην υπόθεση της Ρόμπερτς, οι συγγενείς της την «ταυτοποίησαν επίσημα», διευκρίνισε η Interpol. «Αν και ήταν εξαιρετικά δύσκολο να αποδεχθούμε τι συνέβη, είμαστε ευγνώμονες που γνωρίζουμε τι συνέβη στη Ρίτα», ανέφερε η οικογένεια σε ανακοίνωση.
Πώς την εντόπισαν
Αρχές Ιουνίου του 1992, μόλις άρχιζε το καλοκαίρι στην Αμβέρσα του Βελγίου και ένας περιπατητής κάνει βόλτα δίπλα στο ποτάμι Groot Schijn. Βλέπει ένα πτώμα που επιπλέει στα νερά. Σε αυτό το σημείο του ποταμού υπάρχει μια μονάδα επεξεργασίας νερού. Το άψυχο σώμα έχει παγιδευτεί σε μια σχάρα, κάτω από το παρκάκι.
Η αστυνομία που σπεύδει διαπιστώνει πως ήταν μια γυναίκα που βρήκε τραγικό θάνατο, έχοντας δεχτεί πολλές μαχαιριές. Το σώμα της βρισκόταν αρκετές μέρες στα νερά.
Την επόμενη μέρα, μία τοπική εφημερίδα, έχει ένα σύντομο ρεπορτάζ, που αναφέρεται στον εντοπισμό της νεκρής. Γράφει πως δεν βρέθηκε κανένα στοιχείο που να οδηγεί στην ταυτοποίησή της.
Οι αστυνομικοί την περιγράφουν σαν μια γυναίκα ηλικίας περίπου 30-45 χρόνων, ύψους 1,70, με μαύρα μακριά μαλλιά, που φτάνουν μέχρι τους ώμους.
Φορούσε σκούρα μπλε φόρμα Adidas, ένα μπλουζάκι με την λέξη «Splinter» και αθλητικά παπούτσια DAG. Είχε πιάσει τα μαλλιά της με μια μικρή ροζ κορδέλα. Αυτά και τίποτα περισσότερο.
Το μόνο ιδιαίτερο ήταν ένα τατουάζ στο αριστερό χέρι: ένα τατουάζ με μαύρο λουλούδι και πράσινα φύλλα, κάτω από το οποίο είχε γραφτεί στο δέρμα η λέξη «R Nick».
Και πάλι κανείς δεν την αναγνωρίζει, κανείς δεν την αναζητά, ο δολοφόνος δεν εντοπίζεται και η ταυτότητα του θύματος παραμένει άγνωστη.
Περνούν 31 χρόνια μετά τον εντοπισμό της νεκρής γυναίκας με το τατουάζ για να αποκαλυφθεί η ταυτότητά της: είναι η Ρίτα Ρόμπερτς, 31 χρόνων, από το Κάρντιφ, που βρέθηκε νεκρή 380 μίλια μακριά από το σπίτι της οικογένειάς της.
Μετά την αποκάλυψη της ταυτότητας της γυναίκας με το τατουάζ η Daily Mail μίλησε με συγγενείς της κοπέλας. Αποδείχτηκε ότι η Ρίτα δεν ήταν άγνωστη στις αστυνομικές αρχές, στην πραγματικότητα ήταν καταζητούμενη όταν δολοφονήθηκε. Η Ρίτα Ρόμπερτς ήταν φυγάς στην Αμβέρσα, καταφεύγοντας στην ηπειρωτική Ευρώπη επειδή καταζητείτο για εμπλοκή σε εμπρησμό, για πορνεία, κλοπές και εκβιασμούς.
Στο Κάρντιφ η οικογένειά της αναζητούσε αγωνιωδώς τα ίχνη της, που είχαν χαθεί ξαφνικά.
Οι δικοί της μάλιστα φοβόντουσαν πως ήταν μεταξύ των θυμάτων της αεροπορικής τραγωδίας του 1992, όταν ένα ολλανδικό Boeing 747 έπεσε σε ένα μπλοκ διαμερισμάτων στο Άμστερνταμ, σκοτώνοντας 43 ανθρώπους.
Οι αστυνομικές αρχές του Βελγίου, της Ολλανδίας και της Γερμανίας, συνεργάστηκαν με την Interpol, στο πλαίσιο της επιχείρησης με τον κωδικό «Operation Identify Me».
Ήταν η πρώτη φορά που η Interpol έδωσε στη δημοσιότητα λίστα για τα 22 άγνωστα θύματα, δημοσιοποιώντας στοιχεία από τις αποκαλούμενες «μαύρες σημειώσεις», που μέχρι τότε κυκλοφορούσαν μόνο εσωτερικά στο δίκτυο της αστυνομίας.
Η επιχείρηση απέδωσε αμέσως καρπούς: στην κομητεία Ντάρχαμ της Βρετανίας, η 61χρονη αδελφή της Ρίτα, η Ντόνα, είδε τη δημόσια έκκληση της Interpol για συνεργασία, διάβασε προσεκτικά τα στοιχεία και αμέσως αναγνώρισε την περιγραφή του τατουάζ που είχε στο χέρι η εξαφανισμένη αδελφή της.
Συγγενείς της Ρίτα ταξίδεψαν στο Βέλγιο, συνεργάστηκαν με την αστυνομία και ζήτησαν από τις δικαστικές αρχές της Αμβέρσας να δώσουν επιτέλους όνομα στη γυναίκα με το τατουάζ.