Η γυναικοκτονία στο Μενίδι & ο ρόλος του κράτους στο επίκεντρο του πολιτικού διαλόγου – Τι είπαν Φλέσσα, Λεκατσά και Βαρδακαστάνης

Οι κ.κ. Φλέσσα, Λεκατσά και Βαρδακαστάνης μίλησαν για την γυναικοκτονία στο Μενίδι.

«Δυστυχώς έχει βγει στην επιφάνεια όλη η ψυχοπαθολογία του εγκλεισμού της πανδημίας. Αυξήθηκαν τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας αυξήθηκαν την περίοδο του εγκλεισμού, η γραμμή SOS 15900 που λειτουργεί, δέχεται καθημερινά 40 κλήσεις. Σε ό,τι αφορά στην αντιμετώπιση του φαινομένου και στο ότι αυστηροποιήθηκε ο ποινικός κώδικας το 2021, ενισχύονται τα συμβουλευτικά κέντρα, η αστυνομία εκπαιδεύεται. Αυτό που συμβαίνει στην ψυχή των ανδρών σύμφωνα με τον Ματθαίο Γιωσαφάτ, «μία ναρκισσιστική φύση». Είναι μεγάλο πρόβλημα ο ναρκισσισμός, σκοτώνει την γυναίκα, θέλοντας να σκοτώσει στην πραγματικότητα την εξάρτησή του από αυτήν. Πρέπει και στην Ευρώπη να καταφέρουμε να εξασφαλίσουμε κονδύλια για να προστατευθεί η ψυχική μας υγεια. Επίσης η γυναίκα θα πρέπει να μην φοβάται, να καταγγέλλει τα περιστατικά. Είναι βήματα που πρέπει να γίνουν για την βελτίωση της καθημερινότητας. Εάν εκλέγω στην Ευρώπη θα ήθελα να ασχοληθώ στην Ευρώπη, είναι η στήριξη της γυναίκας και της μητρότητας. Ζούμε στην εποχή
«ποστάρω άρα υπάρχω», ανέφερε.

Η κ. Λεκατσά υπογράμμισε πως, «Γυναικοκτονίες δεν γινόταν μόνο στην μετά covid εποχή. Υπάρχουν στην διάρκεια της ζωής μας και ξεκινάει – κατά την γνώμη μου – από τον τρόπο διαπαιδαγώγησης μέσα από το σπίτι, που το αγόρι είναι ο κανακάρης και αυτός που διεκδικεί. Ζούμε σε ένα κράτος που ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών δεν έχει επιτευχθεί. Είναι σύνθετο πρόβλημα γιατί ο κανακάρης, δεν είναι ο κανακάρης του πατέρα, αλλά της μητέρας, η οποία νιώθει δικαιωμένη να κάνει ένα αγόρι και όταν είναι κορίτσι θεωρείται ακόμη δεύτερης κατηγορίας άνθρωπος. Μας έλεγαν ότι όταν θα έρθει η ΝΔ θα έχουμε ηρεμία, σταθερότητας και μείωση εγκληματικότητας, αλλά αυτό δεν το βλέπουμε. Το νομοθετικό πρόβλημα είναι καίριο. Δεν είναι μόνο να αυξήσεις τις ποινές. Δεν είμαστε υπέρ μόνο της καταστολής αλλά της διαπαιδαγώγησης».

«Δεν υπάρχει πολιτικό πλαίσιο και πρόνοια για τις γυναίκες με αναπηρία», λέει ο κ. Βαρδακαστάνης.

Ο κ. Βαρδακαστάνης υπογράμμισε πως, «νιώθω άβολα και στεναχωρημένος να μιλάμε και να κάνουμε αντιπολίτευση με βάση την γυναικοκτονία. Εάν συμφωνούμε όλοι ότι τα δικαιώματα δεν έχουν πλειοψηφίες και μειοψηφίες, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι το πιο ιερό δικαίωμα του ανθρώπου είναι το δικαίωμα στην ζωή. Μια οργανωμένη κοινωνία πρέπει να το διασφαλίζει πρωτίστως, να έχει κοινωνικό κράτος που να εκπέμπει αξιοπρέπεια και σεβασμό σε αυτόν που έχει ανάγκη και τρίτον σε αυτή την χώρα πρέπει να συμφωνήσουμε σε κάποια ελάχιστα και να μην ερχόμαστε πάντα και να διαφωνούμε και να κλαίμε πάνω στο χυμένο γάλα. Ακολουθούμε το γεγονός και δεν το προλαμβάνουμε. Είμαι πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία. Έχουμε προσπαθήσει να αντιμετωπίσουμε τα ζητήματα των γυναικών με αναπηρία. Ούτε το κράτος, ούτε η κοινωνία, ούτε τα κόμματα έχουν πολιτική για τις πιο ευάλωτές γυναίκες που υπάρχουν και στο εξωτερικό και στην Ελλάδα».