Η κακοποίηση θαλάσσιων ζώων και η πανδημία

Παράδεισο για τα πλαστικά και σαφάρι επιβίωσης για τα ζώα θυμίζουν ολοένα και περισσότερο οι θάλασσες. Χαρακτηριστικό είναι ότι μία μάσκα μπορεί να σκοτώσει μία φάλαινα. Σύμφωνα με το Ocean Conservancy, συνολικά 129 δισεκατομμύρια μάσκες προσώπου και 65 δισεκατομμύρια πλαστικά γάντια ρυπαίνουν το περιβάλλον κάθε μήνα. Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για μία πιθανή περιβαλλοντική μόλυνση, ιδίως με την έλευση της πανδημίας, μιας και μεγάλο μέρος του προστατευτικού εξοπλισμού καταλήγει στις θάλασσες.

Κι ενώ τα θαλάσσια ζώα παλεύουν να επιβιώσουν από την απρονοησία των ανθρώπων, την ίδια στιγμή καλούνται να αναμετρηθούν με ανθρώπους που επί σκοπού τα κακοποιούν και τα δολοφονούν. Γνωστοί είναι και κάποιοι ψαράδες που επειδή μπλέκονται στα δίχτυα τους τα σκοτώνουν για να μην τους προκαλέσουν περαιτέρω υλικές ζημιές αλλά και για να μη χάνουν μέρος των αλιευμάτων τους. Την περίοδο της καραντίνας στις ακτές ελληνικών νησιών ξεβράζονταν κατασφαγμένες φώκιες και δελφίνια με τον διευθυντή του Ινστιτούτου «Αρχιπέλαγος», Θοδωρή Τσιμπίδη, να αναφέρει ότι μία νεαρή φώκια εντοπίστηκε νεκρή στα βόρεια Δωδεκάνησα, με ένα σχοινί δεμένο στο ουραίο πτερύγιό της, ενώ τρία νεκρά ζωνοδέλφινα εντοπίστηκαν σε τρεις περιοχές του Βορειοανατολικού Αιγαίου με κομμένα πτερύγια από μαχαίρι. Στις ακτές της Πελοποννήσου ο Σύλλογος «Τουλίπα Γουλιμή» κατήγγειλε τον Ιούνιο ότι ο αφανισμός των καρέτα καρέτα, που ήδη αποτελούν είδος προς εξαφάνιση, έχει λάβει διαστάσεις γενοκτονίας. Το πρόβλημα εντοπίζεται τόσο στην Αργολίδα όσο και στη Λακωνία, όπου βρίσκουν συχνά νεκρές χελώνες.

Φυσικά η κακοποίηση των θαλασσίων ζώων δεν είναι ελληνικό «προνόμιο». Προ ολίγων ημερών έκανε τον γύρο του κόσμου ένα βίντεο που έδειχνε τουρίστες στο Καζαχστάν να χτυπούν μετά μανίας με ρόπαλα και πέτρες μία μικρή φώκια προκειμένου «τα παιδιά τους να μπορούν να τραβήξουν φωτογραφίες μαζί της». Το πλήθος τους παρακολουθούσε αλλά ουδείς εξ αυτών δεν αποπειράθηκε έστω λεκτικά να σταματήσει τη βάναυση επίθεση. Επίσης, με πρόφαση τη γευστική απόλαυση, η ασιατική κουζίνα θυσιάζει περισσότερους από 70 εκατομμύρια καρχαρίες ετησίως, μόνο και μόνο για το (άγευστο) πτερύγιό τους που χρησιμοποιείται στη διαδεδομένη σούπα της. Κατά την αλιεία τούς κόβουν μόνο το πτερύγιο και το υπόλοιπο σώμα τους καταλήγει στη θάλασσα όσο είναι ακόμα ζωντανοί, με αποτέλεσμα να πεθαίνουν από ασφυξία. Δυστυχώς, η κακοποίηση των ζώων δεν σταματά στην Ελλάδα ή έστω στη στεριά, συνεχίζει και στις θάλασσες. Στη χώρα μας τα μέτρα που λαμβάνονται είναι λιγοστά και ελλιπή, το νομοθετικό πλαίσιο όχι επαρκές και αυστηρό, η κοινωνική ευαισθησία και τα αντανακλαστικά τόσο των πολιτών όσο και των αρμοδίων αρχών βρίσκονται ακόμα σε πρώιμα στάδια. Ωστόσο, ο καθένας από εμάς μπορεί να κάνει τη διαφορά αν δεν χρησιμοποιήσει πλαστικό καλαμάκι, αν δεν πετάξει τα γάντια του στη θάλασσα ή αν αποτρέψει ή καταγγείλει μία κακοποίηση.

* Η κ. Σταματίνα Σταματάκου είναι δημοσιογράφος, ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των ζώων.