Η προσευχή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής

Η προσευχή αποτελεί ένα μυστήριο, μια αλήθεια που έχει πολυσυζητηθεί και πλήθος πατέρων ανά τους αιώνες καταπιάστηκαν και ανέλυσαν από την δική τους οπτική γωνία.

Την παράδοση της Εκκλησίας, κατακλύζουν προσευχές για κάθε περίσταση. Μία από αυτές είναι η προσευχή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καί ἀργολογίας μή μοι δῷς.

Πνεῦμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καί ἀγάπης χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ.

Ναί, Κύριε Βασιλεῦ,δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τά ἐμά πταίσματα,καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητός εἶ εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.