Η στιγμή που ώθησε έναν έμπορο ναρκωτικών να γίνει σωτήρας εκατοντάδων παιδιών στην Αφρική

Ο Σαμ είναι μέλος μια συμμορίας μοτοσικλετιστών όταν αποφασίζει να αλλάξει τη ζωή του ταξιδεύοντας στην Ανατολική Αφρική προκειμένου να βοηθήσει στην αναδόμηση σπιτιών που καταστράφηκαν εξαιτίας του εμφυλίου πολέμου.

Εκεί σοκάρεται από την φρίκη που αντικρίζει στα μάτια των ντόπιων και ειδικά των παιδιών. Αγνοώντας τις προειδοποιήσεις των πιο έμπειρων εθελοντών επιχειρεί να χτίσει ένα ορφανοτροφείο σε εχθρικό έδαφος, σε περιοχή που ελέγχεται από την LRA (Lord’s Resistance Army – Αντιστασιακός Στρατός του Κυρίου), μια οργάνωση που εξαναγκάζει παιδιά να γίνουν στρατιώτες, πριν ακόμα μπουν στην εφηβεία.

Για τον Σαμ όμως δεν είναι αρκετό να προστατεύει τα υποψήφια θύματα της LRA, είναι αποφασισμένος να σώσει όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά. Οργανώνει αποστολές και τις οδηγεί βαθιά μέσα στην επικράτεια του εχθρού προκειμένου να ελευθερώσει παιδιά που έχουν ήδη στρατολογηθεί.

Ο Σαμ Τσίλντερς την εποχή των ναρκωτικών και της παραβατικής συμπεριφοράς

Γεννημένος το 1963 στο Grand Forks στη Βόρεια Ντακότα, μεγάλωσε σε ένα υγιές περιβάλλον από αξιοπρεπείς γονείς και ειλικρινείς ανθρώπους στους λόφους της Πενσυλβάνια. Από νεαρή ηλικία, περίπου στα 12, άρχισε να δείχνει ότι είχε ροπή προς την παραβατική συμπεριφορά με τον πατέρα του, πρώην ναυτικό, να του λέει χαρακτηριστικά ότι «αγόρι μου κάποιος θα σε σκοτώσει μία από αυτές τις ημέρες».

Πηγαίνοντας στη έβδομη τάξη του σχολείου ανακάλυψε τα τσιγάρα, τη μαριχουάνα, το αλκοόλ και την ηρωίνη, γεγονός που τον οδήγησε σε πολλά χρόνια εξαρτήσεων τόσο από τις ναρκωτικές ουσίες, όσο και από το αλκοόλ.

Από τα πρώτα χρόνια της εφηβείας έμπλεκε συνεχώς σε καυγάδες, πουλούσε σκληρά ναρκωτικά και απολάμβανε τον έρωτα με τις παντρεμένες γυναίκες. Συνέχισε τον ίδιο τρόπο ζωής για αρκετά χρόνια βυθιζόμενος όλο και περισσότερο στον σκληρό κόσμο της βίας και του εγκλήματος, μέχρι που έγινε και «επισήμως» οπλισμένος φρουρός διάσημων εμπόρων ναρκωτικών. Την ίδια περίοδο συναντά στην ζωή του τη Λιν, μία στρίπερ, που αργότερα θα γινόταν σύζυγος και μητέρα της κόρης του.

Με τα λόγια του πατέρα του να «στοιχειώνουν» το μυαλό του ο Σαμ άρχισε σιγά σιγά να απομακρύνεται από αυτόν τον επικίνδυνο τρόπο ζωής. Σε αυτό τον βοήθησε πολύ και η Λιν, η οποία εντωμεταξύ είχε σταματήσει το στριπτίζ και είχε στραφεί προς την εκκλησία.

Ο Σαμ απαρνήθηκε την παλιά του ζωή, βρήκε δουλειά ως εργάτης σε μία κατασκευαστική εταιρεία και άρχισε να ζει μια «καθαρή» ζωή μακριά από πειρασμούς και μπλεξίματα. Με τον καιρό αποφάσισε και ο ίδιος να ξαναφτιάξει τη σχέση του με το Θεό και έτσι τα πράγματα άρχισαν να πηγαίνουν καλύτερα, με τον ερχομό κιόλας της κόρης τους Πέιτζ.

Η χρονιά σταθμός για την ζωή του

Το 1998 ο Σαμ αποφασίζει, μετά από προτροπή του πάστορά του στην Πενσυλβάνια, να συμμετάσχει σε μια αποστολή βοηθείας στο Νότιο Σουδάν, που βρισκόταν στη μέση του δεύτερου εμφυλίου πολέμου, προκειμένου να δώσει μία χήρα βοηθείας στις ανακατασκευές των κατεστραμμένων κτιρίων.

Κατά την διάρκεια της συγκεκριμένης αποστολής ο Σαμ έγινε αυτόπτης μάρτυρας του θανάτου ενός μικρού παιδιού που έχασε την ζωή του από μια νάρκη. Ήταν η στιγμή που έγινε το «κλικ» μέσα του, δεσμευόμενος ότι θα κάνει ό,τι χρειαστεί για να βοηθήσει το λαό και τα παιδιά του νότιου Σουδάν.

Ο ίδιος επέστρεψε αρκετούς μήνες μετά στο Σουδάν για να δημιουργήσει μία κινητή κλινική. Ωστόσο, μετά από ένα όραμα που είχε αποφάσισε να δημιουργήσει ένα ορφανοτροφείο για τα παιδιά, σε ένα αρκετά απομακρυσμένο σημείο από την δυτική πόλη Yei, στο Nimule.

Εκείνη την εποχή ο «Στρατός Αντιστάσεως του Κυρίου», μια βίαιη πολιτοφυλακή ανταρτών που είχε απαγάγει ως τότε περίπου 30 χιλιάδες παιδιά έχοντας δολοφονήσει εκατοντάδες χιλιάδες χωρικούς, δυσκόλευε αρκετά το έργο του, καθώς κατέστρεψε την περιοχή και ό,τι είχε προλάβει να δημιουργήσει ο Σαμ μέχρι στιγμής.

Μην χάνοντας την πίστη του και μένοντας ανένδοτος στο σκοπό του, ο Σαμ επέστρεψε στις ΗΠΑ, πούλησε την κατασκευαστική του εταιρεία και χρησιμοποίησε τα χρήματα για την ολοκλήρωση του έργου του.

Κατά την διάρκεια της ημέρας ήταν ένας απλός εργάτης, ενώ το βράδυ προσευχόταν με την Βίβλο στο ένα χέρι και ένα πολυβόλο ΑΚ47 στο άλλο. Ενδιάμεσα μέσα στην ημέρα ηγείτο ενόπλων δυνάμεων σε αποστολές για τη διάσωση παιδιών από τον LRA. Σιγά σιγά άρχισε να γίνεται γνωστός στην ευρύτερη περιοχή, με τους κατοίκους του να τον αποκαλούν τον «ιεροκήρυκα με το πολυβόλο».

Το έργο του Τσίλντερς στο Νότιο Σουδάν

Σχεδόν 20 χρόνια αργότερα το ορφανοτροφείο που οραματίστηκε και τελικά έκανε πραγματικότητα ο Τσίλντερς είναι το μεγαλύτερο στο Νότιο Σουδάν, έχει φιλοξενήσει και ταΐσει περισσότερα από το 2.000 παιδιά, ενώ σήμερα, γύρω στα 200 παιδιά το αποκαλούν «σπίτι» τους. Δυστυχώς, είναι πολλά ακόμα εκείνα τα παιδιά που χρειάζονται διάσωση και γι αυτόν το λόγο, ο Σαμ προσπαθεί ακόμα με όποιο τρόπο έχει να ευαισθητοποιήσει το κοινό, πραγματοποιώντας ομιλίες ανά τον κόσμο και κινητοποιώντας τους θεατές του για άμεσες δωρεές.

Ακόμη μία χρονιά σταθμός για τον Τσίλντερς, το 2013 όταν έγινε ο πρώτος Αμερικανός που έλαβε το βραβείο της Μητέρας Τερέζας για «Κοινωνική Δικαιοσύνη». Ωστόσο, το πιο σημαντικό απ’ όλα για τον άνθρωπο που είναι, πλέον, γνωστός ως ο «ιεροκήρυκας με το πολυβόλο» θα είναι το επόμενο σχολείο, το επόμενο ορφανοτροφείο, το επόμενο πηγάδι ή η επόμενη χρηματοδότηση που θα εξασφαλίσει για την παροχή χιλιάδων γευμάτων ημερησίως στα παιδιά που το έχουν ανάγκη.