ΗΠΑ: Γιατί τελικά επέλεξαν τον Ντόναλντ Τραμπ οι Αμερικανοί;

Ντόναλντ Τράμπ, ο άνθρωπος που έχει καταδικαστεί για 34 κακουργήματα, καθώς μεταξύ άλλων κρίθηκε ένοχος για πλαστογράφηση επιχειρηματικών αρχείων και για χρηματισμό της πρώην πρωταγωνίστριας ερωτικών ταινιών Στόρμι Ντάνιελς.

O άνθρωπος που έχει κριθεί ένοχος από τους ενόρκους σε αστική δίκη στη Νέα Υόρκη για «σεξουαλική επίθεση» το 1996, με θύμα πρώην δημοσιογράφο.

Ο άνθρωπος που είχε πάρει 57 καταδικαστικές ψήφους στη Γερουσία για απόπειρα κατάλυσης του πολιτεύματος και η  εισβολή των υποστηρικτών του στο Καπιτώλιο έχει περιγραφεί ως μία από τις πιο σκοτεινές στιγμές της αμερικανικής ιστορίας.

Και όμως ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ο άνθρωπος που εξελέγη για δεύτερη φορά πρόεδρος των ΗΠΑ.

«Το φαινόμενο Τραμπ είναι ένα σύμπτωμα μια γενικής φθοράς της αμερικανικής κοινωνίας, η οποία συμβαίνει εδώ και καιρό, θα έλεγα για μια δεκαετία τουλάχιστον, οπότε ένας πολιτικός μπορεί να εμφανιστεί με τον  τρόπο που εμφανίζεται, να φέρεται χυδαιότατα, να χρησιμοποιεί μια γλώσσα εκτός της πολιτικής ευγενείας. Και οι οπαδοί που είναι μεγάλος αριθμός  ανθρώπων-όχι όλοι ψηφοφόροι-αλλά οι περισσότεροι, απολαμβάνουν ακριβώς αυτό το στιλ. Αυτό το ασεβές», είπε ο Στάθης Γουργουρής, Καθηγητής Συγκριτικής Λογοτεχνίας και Κοινωνικών Σπουδών Πανεπιστήμιο Columbia.

Η ξενοφοβία και ο ρατσισμός

Δεν έκρυψε ποτέ τα ξενοφοβικά του πιστεύω βάζοντας το  μεταναστευτικό στην «καρδιά» της προεκλογικής του εκστρατείας.

«Θα απέλασουμε όλους τους παράτυπους μετανάστες δολοφόνους, τους βιαστές και τους παιδεραστές από τη χώρα μας. Δεν θα τους αφήσουμε να μπουν ποτέ ξανά».

Για πολλούς, ακόμη και για πρώην συνεργάτες του, πρόκειται για έναν φασίστα που δεν δίστασε να διασπείρει μέχρι και ψευδείς ισχυρισμούς, όπως αυτός περί Αϊτινών που υποτίθεται «έτρωγαν γάτες και σκύλους» στην πόλη Σπρίνγκφιλντ του Οχάιο.

Το ένα ρατσιστικό παραλήρημα διαδεχόταν το άλλο με αποκορύφωμα να αμφισβητεί ακόμα και την ελληνικότητα του Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Και όμως μετά από όλες αυτές τις δηλώσεις, ο Ντόναλντ Τραμπ είδε ένα τεράστιο κύμα υποστήριξης από τους Λατινοαμερικανούς και αυτό μπορεί να θεωρηθεί ένα από τα παράδοξα αυτών των εκλογών.

«Εκεί βλέπουμε ένα φαινόμενο που το έχουμε ξαναδεί στην ιστορία όπου αυτοί που έχουν κατοχυρώσει τα δικαιώματα μέσα από μια διαδικασία μετανάστευσης δεν θέλουν να τα έχουν άλλοι. Όλοι κάποτε ήταν μετανάστες, όλοι κάποια στιγμή κέρδισαν ιθαγένεια λόγω του ότι γεννήθηκαν σε αμερικανικό έδαφος(…..)Ο κος Τράμπ ας πούμε, ο πατέρας του γεννήθηκε στην Αμερική από ένα μετανάστη παππού», πρόσθεσε ο κ. Γουργουρής.

Μισογύνης αλλά με υψηλά ποσοστά στις γυναίκες

«Το πολύ θλιβερό των αποτελεσμάτων είναι ότι ο αριθμός των γυναικών που ψήφισε τον Τραμπ ήταν περισσότερο αυτή τη φορά από την περασμένη φορά».

Ούτε αυτές οι χειρονομίες του Ντόναλντ Τράμπ μια εβδομάδα πριν τις εκλογές στις οποίες φαίνεται να μιμείται την εκτέλεση «σεξουαλικής πράξης» αρπάζοντας τη βάση μικροφώνου επηρέασαν το εκλογικό αποτέλεσμα.

Κάποιοι αποδίδουν την ήττα των δημοκρατικών στον δικαιωματισμό. Ή πιο σωστά στο πώς εργαλειοποιήθηκε από την Ακροδεξιά η ρητορική του Τραμπ η θέση των δημοκρατικών υπέρ των δικαιωμάτων όλων των ανθρώπων.

Η Κάμαλα ήταν σαφώς υπέρ των αμβλώσεων και υπέρ των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Ωστόσο, στην οικονομία, δεν κατάφερε να εκφράσει την βαθιά αγανάκτηση των Αμερικανών σχετικά με τις ολοένα αυξανόμενες ανισότητες.

Τελικά, ο υψηλός και επίμονος πληθωρισμός και η οικονομία που επηρεάζει τελικά όσο τίποτα την κάλπη ανεβάζοντας και κατεβάζοντας  πολιτικά κόμματα και κυβερνήσεις ήταν το εισιτήριο του Ντοναλντ Τράμπ για το Λευκό Οίκο.