Την ίδια στιγμή, Ρωσία και Τουρκία φαίνεται να συγκλίνουν σε προσωρινή συμφωνία για τη δημιουργία μηχανισμού, με κέντρο την Κωνσταντινούπολη, για τη μεταφορά των ουκρανικών σιτηρών μέσω της Μαύρης Θάλασσας. Το συνολικό σχέδιο, που θα τελεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και αντιμετωπίζεται με επιφυλακτικότητα από το Κίεβο, πρόκειται να τεθεί επί τάπητος κατά την επίσκεψη του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, στην Άγκυρα την Τετάρτη.
Η ουκρανική κυβέρνηση κατηγορεί τη Ρωσία ότι από την έναρξη του πολέμου έχει κλέψει 500.000 τόνους σιτηρών, αξίας άνω των 100 εκατομμυρίων δολαρίων. Ουρανοί αξιωματούχοι έχουν καταγγείλει ότι 100.000 τόνοι έχουν μεταφερθεί μέχρι στιγμής στη Συρία, ενώ στο «κάδρο» έχει μπει και η Τουρκία με κατηγορίες ότι κλεμμένα ουκρανικά σιτηρά καταλήγουν σε Τούρκους αγοραστές μέσω Ρωσίας.
Μεγάλο μέρος των σιτηρών μεταφέρονται με φορτηγά στο λιμάνι της Σεβαστούπολης στην προσαρτημένη από τη Ρωσία χερσόνησο της Κριμαίας και κατόπιν μεταφορτώνται σε πλοία, περιλαμβανομένων ορισμένων που υπόκεινται στις δυτικές κυρώσεις, σύμφωνα με την ουκρανική κυβέρνηση.
Το ένα δέκατο των παγκόσμιων εξαγωγών σιτηρών πηγάζει από την Ουκρανία, και κατά δηλώσεις του προέδρου της, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, έως το φθινόπωρο θα μπορούσαν να έχουν εγκλωβιστεί στη χώρα συνολικά 75 εκατομμύρια τόνοι σιτηρών εξαιτίας του ναυτικού αποκλεισμού από τη Ρωσία.
H Αίγυπτος αποτελεί τον μεγαλύτερο εισαγωγέα ουκρανικού σίτου, ακολουθούμενη από την Ινδονησία, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, τον Λίβανο, την Τουρκία, το Μαρόκο και την Τυνησία. Εκατομμύρια τόνοι σιτηρών «περιμένουν» να μεταφερθούν από την εμπόλεμη Ουκρανία πριν από την επόμενη συγκομιδή σε τρεις μήνες, και εν τω μεταξύ δίνεται αγώνας για την παγκόσμια τροφοδοσία.
Τα λιμάνια του Σουλινά και της Κωνστάντζας στη Ρουμανία είναι μεταξύ των διαμετακομιστικών κέντρων που δίνουν μάχη για να ανταποκριθούν στην παγκόσμια ζήτηση. Φορτηγά πλοία μπορεί να χρειαστούν να περιμένουν έως και δύο εβδομάδες στη Μαύρη Θάλασσα προκειμένου να εισέλθουν στο κανάλι του Σουλινά, στη Ρουμανία, που οδηγεί στον Δούναβη και από εκεί στην Κεντρική Ευρώπη.
Η Ρωσία έχει αρνηθεί όλες τις κατηγορίες για κλοπή ουκρανικού σιτηρών, όσο και τις κατηγορίες Ουκρανίας, Ηνωμένων Πολιτειών και Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι ουσιαστικά εργαλειοποιεί τα τρόφιμα για να εκβιάσει με επικείμενη επισιτιστική κρίση.
Το δίλημμα (;) των κλεμμένων ουκρανικών σιτηρών
Στη σκιά των δυσοίωνων προλέψεων για τον αντίκτυπο της «ομηρίας» των σιτηρών στο έδαφος της Ουκρανίας, και προς εδραίωση των κατηγοριών του Κιέβου, οι Ηνωμένες Πολιτείες προειδοποιούν ότι το Κρεμλίνο επιχειρεί να επωφεληθεί από τη λεηλασία της γεωργικής παραγωγής, πουλώντας κλεμμένο σιτάρι σε χώρες που πλήττονται απο την ξηρασία στην Αφρική, ορισμένες εκ των απειλούνται ήδη με λιμό.
Δημοσίευμα των New York Times φέρνει στη δημοσιότητα διπλωματικό σημείωμα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που εκδόθηκε στα μέσα Μαΐου με παραλήπτες 14 χώρες, οι περισσότερες εκ των οποίων στην Αφρική, και με το οποίο τις ενημερώνει ότι ρωσικά πλοία γεμάτα με κλεμμένα ουκρανικά σιτηρά θα μπορούσαν να κινούνται προς την κατεύθυνσή τους.
Η προειδοποίηση των ΗΠΑ ήλθε να οξύνει το δίλημμα για τις αφρικανικές χώρες, πολλές εκ των οποίων αισθάνονται ήδη παγιδευμένες μεταξύ Ανατολής και Δύσης, δεδομένου ότι δυνητικά έρχονται ενώπιον μίας δύσκολης επιλογής μεταξύ του να επωφεληθούν από πιθανά εγκλήματα πολέμου [σ.σ. κλοπή τροφίμων από κατεχόμενο έδαφος] και να δυσαρεστήσουν έναν ισχυρό δυτικό σύμμαχο ή να αρνηθούν φθηνή τροφή σε περίοδο κατά την οποία οι τιμές του σιταριού εκτινάσσονται και εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι λιμοκτονούν.
Στο σημείωμα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ γίνεται ρητή αναφορά σε «κλεμμένα ουκρανικά σιτηρά» και κατονομάζονται τρία εμπορικά πλοία που θεωρείται ότι μεταφέρουν τα φορτία. Πρόκειται για τα πλοία «Matros Koshka», «Matros Pozynich» και «Mikhail Nenashev», τα οποία κινούνται μεταξύ των Στενών του Κερτς, που χωρίζουν Κριμαία και Ρωσία, και πολλά λιμάνια της Ανατολικής Μεσογείου.
Ορισμένες φορές, κατά το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τα πλοία ελλιμενίστηκαν στην Τουρκία ή τη Συρία, ενώ άλλες φορές, σύμφωνα με ιστοσελίδες που παρακολουθούν τη θαλάσσια κυκλοφορία, έκλεισαν τους αναμεταδότες τους ενώ διέπλεαν τη Μεσόγειο, προφανώς για να κρύψουν τον τελικό προορισμό τους.
Δύο Αμερικανοί αξιωματούχοι επιβεβαίωσαν υπό καθεστώς ανωνυμίας το περιεχόμενο του διπλωματικού σημειώματος, το οποίο φέρει ημερομηνία 16 Μαΐου, και εστάλη σε χώρες κυρίως της βόρειας και ανατολικής Αφρικής, καθώς και στο Πακιστάν, το Μπανγκλαντές, τη Σρι Λάνκα και την Τουρκία.
Η τελευταία βρίσκεται στο επίκεντρο των προσπαθειών για τον εντοπισμό κλεμμένων σιτηρών, καθώς τα πλοία που αποπλέουν από την Κριμαία διέρχονται αναγκαστικά από τα τουρκικά χωρικά ύδατα.
Ο πρεσβευτής της Ουκρανίας στην Τουρκία, Βασίλ Μποντνάρ, δήλωσε την Παρασκευή ότι η Τουρκία συγκαταλέγεται στους προορισμούς, όπου φθάνουν, τα κλεμμένα ουκρανικά σιτηρά και ζήτησε να διεξαχθεί έρευνα και να συλληφθούν όσοι βρίσκονται πίσω από τις μεταφορές. Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών δεν έχει προβεί σε κάποια δήλωση, ούτε και ανταποκρίθηκε σε αίτημα των New York Times για σχολιασμό.
Ο προσδιορισμός της προέλευσης μίας αποστολής σιτηρών δεν είναι απλός, ωστόσο μία σαφής ένδειξη μπορεί να είναι εάν η Ρωσία πωλούσε τα σιτηρά με μεγάλη εκπτώση, κατά δήλωση Αμερικανού αξιωματούχου.
Η Ρωσία και η Ουκρανία καλύπτουν από κοινού σχεδόν το 40% των αναγκών της Αφρικής σε σιτάρι. Οι τιμές του σιτατριού στην ήπειρο έχουν αυξηθεί κατά σχεδόν 23% το τελευταίο έτος, βάσει αναφορών των Ηνωμένων Εθνών. Στο Κέρας της Αφρικής, η καταστροφική ξηρασία οδηγεί στην πείνα 17 εκατομμύρια ανθρώπους, κυρίως σε περιοχές της Σομαλίας, της Αιθιοπίας και της Κένυας. Περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι στη Σομαλία βρίσκονται στα πρόθυρα λιμού.
Αντιμέτωπες με οξεία επιτιστική κρίση, πολλές αφρικανικές χώρες είναι μάλλον απίθανο να αρνηθούν την αγορά σιτηρών από τη Ρωσία, ανεξάρτητα από πού προέρχονται, επισημαίνει στους New York Times ο Hassan Khannenje, διευθυντής του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών HORΝ της Κένυας.
«Αυτό δεν είναι δίλημμα. Οι Αφρικανοί δεν ενδιαφέρονται από πού παίρνουν το φαγητό τους, και αν κάποιος πρόκειται να ηθικολογήσει γι’ αυτό, κάνει λάθος. Η ανάγκη για τρόφιμα είναι τόσο σοβαρή, που αυτό [σ.σ. η προέλευση του σιταριού] δεν είναι κάτι που πρέπει να θέσουν προς συζήτηση» επισημαίνει.
Αρκετοί ξένοι αξιωματούχοι δήλωσαν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες τούς ζήτησαν να διασφαλίσουν ότι η χώρα τους δεν θα αγοράσει κλεμμένα ουκρανικά σιτηρά, με το αίτημα να υποβάλλεται σε πνεύμα συνεργασίας, και όχι «εξαναγκασμού».
πηγή
