Κυνηγοί θησαυρών υποστηρίζουν ότι βρήκαν το χαμένο 8ο θαύμα του κόσμου

Αποκαλούμενο και ως το όγδοο θαύμα του κόσμου, κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μεταφέρθηκε στη Γερμανία, απ’ όπου και εξαφανίστηκαν τα ίχνη του μυστηριωδώς. Σήμερα, μπορεί κανείς να παρατηρήσει την σύγχρονη ανακατασκευή του που δημιουργήθηκε μεταξύ 1979-2003 και βρίσκεται στο Ανάκτορο της Αικατερίνης στην Αγία Πετρούπολη.

Η ιστορία του Κεχριμπαρένιου Δωματίου

Το 1701, όποτε και ξεκίνησε η δημιουργία του, το Κεχριμπαρένιο Δωμάτιο προοριζόταν για το Ανάκτορο Σαρλότενμπουργκ, που βρισκόταν στο Βερολίνο της τότε Πρωσίας. Τα σχέδιά του υπέγραψε ο Γερμανός μπαρόκ γλύπτης Ανδρέας Σκλούτερ, ενώ η κατασκευή του πραγματοποιήθηκε από τον Δανό τεχνίτη Γκόφριντ Βόλφραμ. Οι δυο τους συνεργάστηκαν μέχρι το 1707, χρονολογία που ανέλαβαν τη συνέχιση του έργου δύο άλλοι τεχνίτες.

Εν τέλει, το Κεχριμπαρένιο Δωμάτιο τοποθετήθηκε στο ανάκτορο της πόλης του Βερολίνου –αποτέλεσε την κατοικία του Φρειδερίκου Α’, του πρώτου βασιλιά της Πρωσίας– έως το 1716, όταν προσφέρθηκε ως δώρο από τον Βασιλιά Φρειδερίκο Α’ στον σύμμαχό του, Τσάρο Μέγα Πέτρο Α’ της Ρωσικής Αυτοκρατορίας προκειμένου να επισφραγιστεί η συμμαχία τους έναντι της Σουηδίας, μετά από ιδιαίτερο ενθουσιασμό που έδειξε ο δεύτερος αντικρίζοντας για πρώτη φορά το Amber Room, όπως λεγόταν.

Εκεί, τοποθετήθηκε στο Χειμερινό Ανάκτορο στην Αγία Πετρούπολη, όμως αργότερα το 1755 η κόρη του Πέτρου Α’, Τσαρίνα Ελισάβετ, το μετακίνησε στο ανάκτορο της Αικατερίνης Α’ στο Τσάρσκογιε Σελό.

Η χρήση του δωματίου με το πέρασμα των χρόνων άλλαξε, καθώς αρχικά μετατράπηκε στην ιδιωτική αίθουσα συσκέψεων της Αικατερίνης Α’ –δεύτερης συζύγου του Μεγάλου Πέτρου– και μια αίθουσα για συναντήσεις με τους οικείους της, ενώ αργότερα ο δισέγγονός της Αλέξανδρος Β’ της Ρωσίας το χρησιμοποίησε ως αίθουσα για τη συλλογή των τρόπαιών του.

Η τελική μορφή του δωματίου, και έπειτα από αρκετές ανακαινίσεις κατά την διάρκεια του 18ου αιώνα, κάλυπτε περισσότερα από 55 τετραγωνικά μέτρα και αποτελείτο από περισσότερους από 6 τόνους κεχριμπαριού. Η συνολική δημιουργία του μέχρι την ολοκληρωμένη του εικόνα διήρκησε περίπου 10 χρόνια.

Η μυστηριώδης εξαφάνιση κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου

Το Κεχριμπαρένιο Δωμάτιο ήταν ένα πραγματικό έργο τέχνης ανεκτίμητης αξίας και όπως αποδεικνύουν και οι σωζόμενες φωτογραφίες, έφερε εξαιρετικά αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι η αξία ενός τέτοιου αριστουργήματος δεν μπορεί να εκτιμηθεί σε χρήματα εύκολα.

Κάτι που σίγουρα γνώριζε και ο Χίτλερ, καθώς είναι γνωστό ότι οι Ναζί κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είχαν κλέψει αμύθητα πλούτη και έργα τέχνης πραγματικούς θησαυρούς από τις περιοχές που κατακτούσαν, τα οποία έκρυψαν λίγο πριν το τέλος του πολέμου σε τοποθεσία που κανείς δεν γνωρίζει μέχρι και σήμερα.

Ένα από αυτούς τους θησαυρούς, λοιπόν, ήταν και το Κεχριμπαρένιο Δωμάτιο, το οποίο ξηλώθηκε από τους Γερμανούς που εισέβαλαν στη Ρωσία το 1914 από τους τοίχους του Ανακτόρου της Αικατερίνης Α’ όπου εντοπίζονταν. Έκτοτε τα ίχνη του έχουν εξαφανιστεί μυστηριωδώς, όπως άλλωστε συνέβη και με τους υπόλοιπους θησαυρούς.

Σύμφωνα με τον Πρώσο κόμη Σομ Λάουμπαχ, που ήταν υπεύθυνος για τα έργα τέχνης που συγκέντρωναν οι Ναζί, ήταν ο ίδιος ο οποίος επέβλεψε την μεταφορά του Κεχριμπαρένιου Δωματίου από τη Ρωσία στο Κάστρο Κένινγκσμπεργκ στη Γερμανία.

Σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία ο Χίτλερ διέταξε προς τα τέλη του Ιανουαρίου του 1945 την μετακίνηση όλων των λεηλατηθέντων θησαυρών από το κάστρο. Πριν, λοιπόν, καταφέρει να μεταφερθεί σε ασφαλές μέρος το Κεχριμπαρένιο Δωμάτιο τον Αύγουστο του 1944 η Βασιλική Πολεμική Αεροπορία της Βρετανίας βομβάρδισε το Κάστρο του Κένινγκσμπεργκ, ενώ δεν ήταν και λίγες οι ζημιές που υπέστη από το πυροβολικό κατά την προώθηση του Κόκκινου Στρατού.

Ήταν τότε που οι Γερμανοί αποσυναρμολόγησαν το δωμάτιο και το συσκεύασαν σε κιβώτια κρύβοντάς το εκ νέου σε κάποιο άλλο κάστρο. Βομβαρδίζοντας το κάστρο οι Σοβιετικοί, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μαζί με αυτό καταστράφηκε και το συγκεκριμένο έργο τέχνης. Ωστόσο, σύμφωνα με φήμες οι Γερμανοί προλάβανε να μεταφέρουν τα πολύτιμα κιβώτια με το κεχριμπάρι και το χρυσό σε κάποια άλλη μυστική μέχρι σήμερα τοποθεσία, πριν οι Σοβιετικοί προλάβουν να βομβαρδίσουν την πόλη.

Η ανακάλυψη της μυστικής τοποθεσίας και του όγδοου θαύματος του κόσμου

Παρά την δημιουργία του πιστού αντιγράφου το 1979 –ολοκληρώθηκε το 2003 μετά από 24 χρόνια εργασίας 40 Ρώσων και Γερμανών εμπειρογνωμόνων και εγκαινιάστηκε από τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν και το Γερμανό Καγκελάριο Γκέρχαρντ Σρέντερ κατά την 300η επέτειο για την ίδρυση της Αγίας Πετρούπολης– δεν ήταν λίγοι εκείνοι που συνέχισαν το κυνήγι του χαμένου θησαυρού από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι και σήμερα.

Επί δεκαετίες πολλές προσπάθειες στέφθηκαν άκαρπες σε διάφορες τοποθεσίες της Ευρώπης –το 2017 μάλιστα τρεις ερασιτέχνες εξερευνητές είχαν δηλώσει ότι ανακάλυψαν τα ίχνη του Κεχριμπαρένιου Δωματίου σε ένα σύστημα σπηλαίων κοντά στη Δρέσδη, χωρίς, ωστόσο, να έχουν βρει κάτι επί της ουσίας.

Σήμερα οι υπεύθυνοι του μουσείου Mamerky Bunkry, σε κοντινή απόσταση από την πόλη Węgorzewo στην Πολωνία, υποστηρίζουν ότι το χαμένο όγδοο θαύμα του κόσμου βρίσκεται σε μία μυστική σήραγγα στη βορειοανατολική Πολωνία στο μπούνκερ (υπόγειο καταφύγιο των Γερμανών) της Βέρμαχτ, κοντά στο περίφημο Λημέρι του Λύκου, ενός εκ των σημαντικότερων καταφυγίων του Χίτλερ κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο –εδώ, μάλιστα, λέγεται ότι έκρυβαν τους θησαυρούς που έκλεβαν ανά την Ευρώπη οι Γερμανοί, συμπεριλαμβανομένου και του Κεχριμπαρένιου Δωματίου.

Για τον εντοπισμό της εισόδου της σήραγγας αλλά και την τοποθεσία του υπόγειου τούνελ οι ιθύνοντες του μουσείου χρησιμοποίησαν ένα επαγγελματικό γεωραντάρ το οποίο τους υπέδειξε την συγκεκριμένη τοποθεσία.

Προκειμένου να προχωρήσουν τις έρευνές τους οι Πολωνοί κυνηγοί θησαυρών θα χρειαστεί να περιμένουν για την έκδοση των απαιτούμενων εγγράφων από το κράτος, έτσι ώστε να δοκιμάσουν την τύχη τους και να δουν αν θα είναι οι ίδιοι που θα φέρουν και πάλι στο φως το χαμένο όγδοο θαύμα του κόσμου.