Μανώλης Λιδάκης στο iefimerida: Η μοναδική φορά που κοιτάζοντας το τώρα δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε το αύριο
Είναι αυτή η ιδιαίτερη χροιά του που ξεχωρίζει. Όταν νεαρός τραγούδησε για πλάκα σε μία ταβέρνα στην Κρήτη, κάποιος είχε το «αυτί» και δεν τον άφησε να ξανακατέβει από το πάλκο.
Είναι και αυτη η σεμνότητα που τον κάνει να ξεχωρίζει, τα χαμηλωμένα μάτια απέναντι στο κοινό του, τους συνθέτες τους ποιητές μας.
Ο Μανώλης Λιδάκης, από το Σάββατο 9 Φεβρουαρίου και κάθε Σάββατο βράδυ και Κυριακή μεσημέρι, ετοιμάζει εμφανίσεις στο Γυάλινο Up Stage. «Ενα πρόγραμμα εφ ‘όλης της ύλης. Γίνομαι πολύ αυστηρός και τσακώνομαι με τους μουσικούς μου στην επιλογή των τραγουδιών γιατί τα τραγούδια που αγαπάω και που αγαπάνε, δεν μπορούν να παιχτούν σε μία μέρα» σημειώνει ο Μανώλης Λιδάκης μιλώντας στο iefimerida.
Είναι ωραία τα Κυριακάτικα οικογενειακά μεσημέρια γύρω από ένα τραπέζι, τώρα εσείς μάς κάνετε μία διαφορετική πρόταση; «Καθόλου. Το ίδιο πράγμα προτείνω. Να γίνουμε μια οικογένεια. Υπολογίζω και στην φιλοξενία του Γυάλινου να νοιώσουμε ένα Κυριακάτικο οικογενειακό γλέντι».
Τι κρατάτε από όλα αυτά τα χρόνια στο χώρο κ. Λιδάκη; Τι γεύση έχουν οι αναμνήσεις σας;
«Οι γεύσεις είναι τέσσερις. Μπορώ να πω ότι τις γεύτηκα όλες. Δεν ήταν όλα εύκολα για μένα, ιδιαίτερα στην αρχή. Αλλά κατόρθωσα με αγώνα να επιβάλλω την δική μου αισθητική κι ας το πλήρωσα ακριβά. Με έχει ευνοήσει και μου έχει χαριστεί η τέχνη μου. Τραγούδησα τους μεγάλους του τόπου μας».
Για τους νέους είναι εξαιρετικά δύσκολα τα πράγματα. Όλοι οι δρόμοι είναι μπλοκαρισμένοι
Συμμετείχατε και ξεχωρίσατε μέσα από μία εμβληματική εκπομπή της τηλεόρασης το «Να η ευκαιρία». Πώς βλέπετε τις σημερινές εκπομπές αντίστοιχου περιεχομένου;
«Πιστεύω πως εκείνη η εκπομπή είχε μια εγκυρότητα γιατί οι κριτές ήταν προσωπικότητες του χώρου. Δεν ήταν τραγουδιστές. Είχαν μια παιδεία κι ένα διευρυμένο κριτικό μάτι. Και τα ταλέντα του Οικονομίδη είχαν μιαν αλήθεια. Τώρα οι αντίστοιχες εκπομπές καμία σχέση δεν έχουν, είναι, θα έλεγα, ένα παιχνίδι επιβολής καναλιών».
Στην πλειονότητά τους τα νέα παιδιά θέλουν να γίνουν τραγουδιστές, τι θα τους συμβουλεύατε;
«Δεν είμαι σε θέση να δίνω συμβουλές για την ώρα. Ο καθένας ας αντιμετωπίσει τα πράγματα όπως αντιλαμβάνεται. Πάντως για τους νέους είναι εξαιρετικά δύσκολα τα πράγματα. Όλοι οι δρόμοι είναι μπλοκαρισμένοι».
Ακούω τους ανθρώπους να μου λένε ότι μ ‘αγαπούν γιατί είμαι απλός. Ναι, αλλά το απλό δεν είναι εύκολο
Φαντάζομαι, όταν σβήνουν τα φώτα της σκηνής, αντιμετωπίζετε και εσείς τα προβλήματα της καθημερινότητας. Τι σας απασχολεί περισσότερο;
«Ζούμε σε μια όμορφη και ηλιόλουστη γωνιά της γης και ο πλανήτης ζει τις ανακατατάξεις του. Έχουμε προσκέφαλο τους ποιητές τα τραγούδια τον πολιτισμό μας. Προσπαθώ να ζω σαν άνθρωπος, να ξυπνάω νωρίς να χαίρομαι τη μέρα».
Διέξοδός σας; Ξέρω ότι αγαπάτε το τένις και τώρα πλέον, λόγω Τσιτσιπά, ασχολούνται όλο και περισσότεροι.
«Από μικρός έχω ασχοληθεί με τον αθλητισμό. Έχω παίξει όλα τα ομαδικά αθλήματα. Τώρα ναι παίζω τένις. Εκεί ο πρώτος αντίπαλος, όπως και στην ζωή, είναι ο εαυτός σου».
Με μία φράση, τι άνθρωπος είναι ο Μανώλης Λιδάκης;
«Μου είναι δύσκολο να μιλήσω για μένα. Ακούω τους ανθρώπους να μου λένε ότι μ ‘αγαπούν γιατί είμαι απλός. Ναι, αλλά το απλό δεν είναι εύκολο».
Είναι η μοναδική φορά που δεν μπορούμε, κοιτάζοντας το τώρα, να ερμηνεύσουμε το αύριο
Ποια στοιχεία της πατρίδας σας, της Κρήτης «κουβαλάτε» στην Αθήνα;
«Η Κρήτη είναι αφετηρία και ο τελικός προορισμός. Έφυγα στα 15 μου και πήγα στον αδελφό μου στις Σέρρες. Ύστερα πήγα φαντάρος. Πήγαινα σαν επισκέπτης. Γύρισα για 2 χρόνια όταν αρρώστησε η μητέρα μου και την πήρα στο σπίτι γιατί δεν ήθελα να μπει σε γηροκομείο. Δεν υπάρχει ούτε μια μέρα που να μην την νοσταλγώ. Μακάρι να έφερνα την λιακάδα και την ζεστασιά της Κρήτης στην Αθήνα».
Νέο υπέροχο τραγούδι, ‘Για να’χω λόγο να υπάρχω’, θα μας προϊδεάσετε για την νέα δισκογραφική σας δουλειά;
«Χαίρομαι που ξεχωρίζει το τραγούδι. Πήγα να τιμήσω τον στιχουργό και φίλο μου Κώστα Φασουλά σε μια τιμητική εκδήλωση στον Ιανό και το τραγούδησαν μαζί μου 250 καρδιές. Ο τίτλος του cd θα είναι «Να σε πηγαίνω όπου με πας». Είναι τραγούδια κεντημένα από τον Κώστα Φασουλά και τον Χρυσόστομο Καραντωνίου. Είχα καιρό να αισθανθώ αυτή την γλυκιά αγωνία πριν πάω στο στούντιο και την χαρά και την ικανοποίηση ότι κάναμε το καλύτερο φεύγοντας. Είναι σαν μάθημα ζωής. Σαν να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι».
Θα είναι μία καλή χρονιά το 2019;
«Είναι η μοναδική φορά που δεν μπορούμε, κοιτάζοντας το τώρα, να ερμηνεύσουμε το αύριο. Η παγκόσμια ανακατάταξη του πλανήτη οι διαρκείς μεταβολές, φυσικές και κοινωνικές, κρύβουν απρόσμενες εκπλήξεις. Εύχομαι να είναι καλά τα χρόνια που θα ‘ρθουν!».
Ο Μανώλης Λιδάκης στο Γυάλινο Up Stage
Aπό Σάββατο 9 Φεβρουαρίου και κάθε Σάββατο βράδυ και Κυριακή μεσημέρι
Μαζί του η ερμηνεύτρια Άννα Ψυχογιού.
Παίζουν οι μουσικοί:
Γιάννης Άνινος: κοντραμπάσο
Σπύρος Δέλτα: κιθάρες
Διονύσης Θεοδόσης: κλαρίνο, φλογέρες
Βασίλης Κατσαμπέλας: κρουστά
Γιώργος Σπηλιόπουλος: μπουζούκι
Γιώργος Σχοινάς: πιάνο, ακορντεόν
Σχεδιασμός ήχου: Γιάννης Κολεβέντης
Ηχοληψία: Βασίλης Ηλιάδης
Σχεδιασμός φωτισμού: Αργύρης Καλοπίτας
Γυάλινο Up Stage κάθε Σάββατο στις 22.00 και Κυριακή στις 15.30