Μάρα Δαρμουσλή: Μιλάει για πρώτη φορά τη σεξουαλική παρενόχληση που δέχτηκε

«Ήμουν 19 ετών και δούλευα ως μοντέλο σε ένα από τα μεγαλύτερα πρακτορεία. Κατά την άφιξή μου, όπως και όλα τα μοντέλα που ξεκινούσαν τότε και αυτήν τη στιγμή μεσουρανούν, ξεκινούσα τα πρώτα μου βήματα με μια δοκιμαστική φωτογράφηση. Το λεγόμενο test, με έναν πολύ γνωστό, καταξιωμένο συνεργάτη του πρακτορείου. Το ύφος της φωτογράφησης για όλα τα κορίτσια ήταν κοινό: ανάλαφρα εφηβικά φανελάκια, κιλοτάκια και γενικά εσώρουχα που αναδείκνυαν εφηβεία και αθωότητα. Δεν υπήρχε μακιγιέρ, δεν υπήρχε κομμωτής, παρά μόνο αναδεικνυόταν η φρεσκάδα του μοντέλου: λάδι σε μαλλιά, σώμα και πρόσωπο. Όταν ετοιμάστηκα για τη λήψη, ήδη ένιωθα κάποια αμηχανία επειδή ήμουν μόνη με τον φωτογράφο.

Ξεκινώντας τη φωτογράφηση, χωρίς λάδι πουθενά, ο φωτογράφος για να με κάνει να νιώσω πιο άνετα προσφέρθηκε να με βοηθήσει να βάλουμε το λάδι. Τον ρώτησα: “Δεν θα έχεις πρόβλημα μετά με τη μηχανή;”. Μου απάντησε: “Δεν πειράζει, θα κάνουμε πιο γρήγορα”. Του ζήτησα να μου κρατάει το λάδι προκειμένου να το απλώνω εγώ πιο γρήγορα επάνω μου. Την ώρα που ήμουν με το κεφάλι ανάποδα, βάζοντας το λάδι στα μαλλιά μου, ένιωσα το χέρι του να με χαϊδεύει στον ώμο. Ξαφνιασμένη, γύρισα και τον ρώτησα: “Tι κάνεις;”. Kαι η απάντηση ήταν: “Για να τελειώνουμε πιο γρήγορα”. Ψυλλιασμένη, συνέχισα και σε απόλυτη εγρήγορση να περνάω γρήγορα το λάδι από πάνω μου, για να τελειώνουμε πιο γρήγορα» διηγείται το μοντέλο και ηθοποιός.

Και συνεχίζει η Μάρα Δαρμουσλή: «Μέχρι που ένιωσα το χέρι του αυτήν τη φορά στο μπούτι μου. Του χτύπησα αυθόρμητα το χέρι του με το χέρι μου και μου έφυγε, στα ελληνικά κιόλας: “Tι κάνεις, ρε μαλ@@@α;”. Μάζεψα κατευθείαν τα πράγματά μου, σηκώθηκα και έφυγα και εκείνος φώναζε: “Πού πας;”. Και καθώς ήταν αργά το απόγευμα και το πρακτορείο ήταν κλειστό, πήγα σπίτι, όπου συγκατοικούσαμε με τα υπόλοιπα μοντέλα. Με τα λάδια ακόμα επάνω μου άρχισα να ρωτάω τα υπόλοιπα κορίτσια αν είχαν συνεργαστεί με αυτόν τον άνθρωπο. Η Ισπανίδα, που είχε φτάσει μετά από εμένα, είχε ραντεβού μαζί του την επόμενη εβδομάδα. Η κοπέλα από τη Ρωσία είχε ήδη κάνει τεστ μαζί του και, όταν της είπα τι μου έκανε, με μεγάλη έκπληξη την είδα να αντιμετωπίζει όσα έλεγα με μεγάλη απάθεια. Τη ρώτησα γιατί και μου είπε χαρακτηριστικά: “Στο χωριό μου τα ωραία κορίτσια κάναμε μια ουρά, μας έβλεπε ο ανιχνευτής ταλέντων και όσες δεν είχαν την τύχη τη δική μου, για καριέρα στο Παρίσι, επόμενη λύση ήταν ο ανιχνευτής για εξωτικές χορεύτριες ανά τον κόσμο”. “Πρέπει να ζήσω την οικογένειά μου”, κατέληξε.

Την επόμενη μέρα το πρωί πήγα στο γραφείο πολύ μπερδεμένη για το πώς να το διαχειριστώ και σε ποιον να μιλήσω. Πολύ εύκολα θα μπορούσε να με βγάλει τρελή. Ρίχνοντας μια ματιά στο γραφείο όπου κάθονται οι ατζέντηδες, το βλέμμα μου έπεσε στην επικεφαλής, μια γυναίκα από τις ΗΠΑ. Σκέφτηκα ότι, αν δεν με πιστέψει αυτή, δεν θα με πιστέψει κανένας άλλος. Όταν της εξιστόρησα κατ’ ιδίαν τι συνέβη, καθώς και τη συνομιλία μου με τη 16χρονη Ρωσίδα, είδα το βλέμμα της να παγώνει. Μου είπε να μην ανησυχώ και πως θα μιλούσε με το νομικό τμήμα του γραφείου. Την πίστεψα, διότι μου έπιασε τα χέρια και με απόλυτη ειλικρίνεια -έτσι ένιωσα τουλάχιστον- με καθησύχασε ότι αυτός ο άνθρωπος θα τιμωρηθεί και δεν θα ξαναβρεί δουλειά. Από ό,τι έμαθα, πράγματι στην πορεία εξαφανίστηκε και δεν ξανακούσαμε για αυτόν».

Όσο για όλα όσα συμβαίνουν αυτή την περίοδο με τη σωρεία καταγγελιών για σεξουαλικές παρενοχλήσεις στον χώρο του θεάτρου, σχολίασε: «Καλή δύναμη και να μη χάνουμε την πίστη μας».