Μιχάλης Αεράκης: «Η αγάπη στο τέλος πάντα νικάει και αυτή μόνο μπορεί να φέρει τον Σασμό»

Ο λόγος για τον Μιχάλη Αεράκη, που διαπρέπει στον ρόλο του παπά-Μιχάλη στην επιτυχημένη δραματική σειρά του Alpha «Σασμός».

Στη σειρά προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες στο χωριό του. Και ομολογουμένως το έργο του είναι αρκετά δύσκολο, καθώς σε αυτό κυριαρχούν τα μεγάλα μυστικά, τα πάθη και οι απαγορευμένοι έρωτες.

Αυτόν τον σπουδαίο ηθοποιό, που επί 17 χρόνια ήταν καλλιτεχνικός Διευθυντής του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Κρήτης και έχει αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του στο Θέατρο, μετρώντας παράλληλα σημαντικές συνεργασίες και στον χώρο της τηλεόρασης, έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στο allyou.gr.

O Μιχάλης Αεράκης στην κουβέντα που κάναμε μας μίλησε για την πορεία του στον χώρο της υποκριτικής, για τον ιερέα παππού του από τα Ανώγεια, για τον κομβικό ρόλο του Παπα-Μιχάλη στη σειρά, ενώ μας απάντησε σε κάθε μας ερώτηση για τον «Σασμό».

Παράλληλα μας μίλησε για τα χρόνια που έζησε στο πλευρό του αείμνηστου Νίκου Ξυλούρη, για τους Κρητικούς, ενώ, μεταξύ άλλων, πήρε θέση για τα περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης και όχι μόνο από γνωστούς ηθοποιούς.

Μπήκατε από την παιδική σας ηλικία στον στίβο της ζωής, κάνοντας αρκετές δουλειές, όπως το να πουλάτε λαχεία. Πιστεύετε ότι αυτό το γεγονός ατσάλωσε τον χαρακτήρα σας;

Ασφαλώς και με ατσάλωσαν οι δυσκολίες ως χαρακτήρα. Μεγάλωσα απότομα και μπήκα από πολύ μικρός στον στίβο μάχης της ζωής. Βεβαίως πολύ αργότερα είδα ότι το κύριο οπλοστάσιό μου ως ηθοποιού ήταν αυτή η διαδρομή μου, οι μνήμες μου και η ζωή μου από πολύ μικρός μέχρι και σήμερα.

Πώς εισχώρησε στον οργανισμό σας το… μικρόβιο της υποκριτικής;

Το μικρόβιο της υποκριτικής ήρθε τυχαία. Εμένα το όνειρό μου όταν ήρθα στην Αθήνα ήταν να γίνω τραγουδιστής. Δεν έγινα όμως γιατί μπήκε το μικρόβιο του θεάτρου μέσα μου και υπερτέρησε. Συμπωματικά με είδε κάποιος, που τότε είχα γένια και μαλλιά και συμπωματικά ο πρώτος ρόλος που έπαιξα ήταν αυτός του παπά από το «Ένα παιδί μετράει τα άστρα» του Λουντέμη. Έκτοτε μπήκε το θέατρο στη ζωή μου και είναι κάτι που αγάπησα και συνεχίζω να αγαπώ βαθιά. Αυτό λοιπόν ήταν το ξεκίνημά μου.

Είστε άνθρωπος του θεάτρου με σημαντικότατη προσφορά, έχοντας βέβαια επιδείξει και αξιόλογες συνεργασίες και στην τηλεόραση. Ο Μιχάλης Αεράκης πού αισθάνεται πιο άνετα, στο θέατρο ή στην τηλεόραση;

Δεν υπάρχει περίπτωση να ρωτήσετε ηθοποιό και να σας πει ότι αισθάνεται πολύ άνετα και μπορεί να κάνει πιο καλά τη δουλειά του στην τηλεόραση. Η βάση μας είναι το θέατρο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι δουλειά μας η τηλεόραση και πολλά άλλα πράγματα. Στην τηλεόραση υπάρχει η δυσκολία ότι σε δευτερόλεπτα πρέπει να πιάσεις το συναίσθημα που απαιτεί ο ρόλος στη συγκεκριμένη σκηνή. Υπάρχει το πλάνο που το ξαναπάμε και μία και δύο και τρεις φορές, υπάρχει το μοντάζ. Δηλαδή υπάρχουν σημεία που μπορείς να βελτιώσεις τον τρόπο που λες το οτιδήποτε. Το θέατρο είναι μία μαγεία. Εκτίθεσαι, έχεις μία ζωντανή επαφή με το κοινό, που κάθε βράδυ είναι διαφορετικό και εκεί δεν μπορείς να πεις στον κόσμο «Συγγνώμη έκανα λάθος, να ξανακάνω τη σκηνή». Ό,τι γίνεται δεν γυρνάει πίσω. Για αυτόν τον λόγο εκτιμώ ότι ο βαθμός δυσκολίας στο θέατρο είναι πολύ μεγαλύτερος αλλά και το να παίζεις στο θέατρο θεωρώ ότι είναι πιο ελκυστικό.

Περιμένατε να κάνει τέτοια επιτυχία ο «Σασμός», όπου πρωταγωνιστείτε και πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτή;

Εγώ προσωπικά το πίστευα ότι θα ήταν η σειρά της χρονιάς. Είχα αυτό το ένστικτο και εξάλλου ως Κρητικός γνώριζα ότι η ιστορία που ξεδιπλώνουμε κάθε βράδυ στα σπίτια των τηλεθεατών είναι ένα θέμα πολύ δυνατό, που ταλανίζει δυστυχώς ακόμα και σήμερα το νησί μας. Παράλληλα, διαπίστωσα στην πορεία, πριν αρχίσουν τα γυρίσματα, ότι οι συνάδελφοι, που θα συμμετείχαν στη σειρά ήταν αξιόλογοι, διαλεγμένοι, ένας κι ένας. Όταν λοιπόν υπάρχουν πολλοί καλοί ηθοποιοί σε ένα σχήμα το ποσοστό επιτυχίας είναι πολύ μεγάλο. Στη δική μας την περίπτωση εκτιμώ και αυτό φαίνεται εκ του αποτελέσματος ότι ήταν πάρα πολύ καλά τα πάντα, η παραγωγή, οι ηθοποιοί, οι σκηνοθέτες, ο συγγραφέας, το θέμα, το κανάλι μας, ο Alpha, που εμπιστεύτηκε αυτή την ιστορία. Έτσι λοιπόν όλα λειτουργούν πολύ καλά. Βέβαια πολλαπλασιάζεται ο βαθμός ευθύνης μας να διατηρήσουμε αυτή την πρωτιά και να συνεχίσουμε το ίδιο δυναμικά.

Τι κοινό έχει ο «παπα-Μιχάλης» του Σασμού με τον Μιχάλη Αεράκη; Σε ποια σημεία ταυτίζεσαι;

Με τον ρολό αυτόν υπάρχει απόλυτη ταύτιση. Διότι ο συγχωρεμένος ο παππούς μου στα Ανώγεια, από όπου κατάγομαι, ήταν παπάς. Οπότε κι εγώ ήμουν στην εκκλησία και μέχρι 11-12 ετών τον βοηθούσα. Ανασύρω λοιπόν μέσα από τις μνήμες μου αυτόν τον παπά, δηλαδή τον παππού μου και ομολογώ ότι δεν χρησιμοποιώ ιδιαίτερες τεχνικές γιατί δεν κάνω κάτι παραπάνω από το να τον αντιγράφω, όπως και συμπεριφορές μεγαλύτερων ανθρώπων που πρόσεχα στο χωριό.

Με τον ρόλο του κληρικού νιώθετε κατά κάποιον τρόπο να του κάνατε το χατίρι που ήθελε τόσο πολύ να σας δει παπά;

Είμαι σίγουρος ότι αν μας βλέπει θα ήταν πάρα πολύ περήφανος, που έστω και έτσι βλέπει εμένα να υποδύομαι τον ρόλο του παπά.

Ο ρόλος του παπα-Μιχάλη στη σειρά είναι καθοριστικός. Ξέρει τα μυστικά του χωριού και αυτά είναι πολλά. Βέβαια, μέσω της εξομολόγησης δεν μπορεί να πει πολλά. Θα καταφέρει να φέρει τον Σασμό;

Η εξομολόγηση είναι από τα πιο ιερά μυστήρια και αυτό σημαίνει ότι ο Παπα-Μιχάλης ό,τι ακούει στην εξομολόγηση είναι για τα αυτιά τα δικά του και αυτά του Θεού. Το χωριό μας είναι βουτηγμένο μέσα στο ψέμα, καθώς η κάθε πλευρά γνωρίζει ότι αν βγουν στο φως αυτά τα μυστικά θα γίνει πολύ μεγαλύτερο κακό. Επειδή όμως «ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο» σταδιακά βγαίνουν αυτά τα μυστικά. Ασφαλώς και ο ρόλος του παπά, που είναι ο ισορροπιστής του χωριού και δεν κρίνει κανένα, θα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος ώστε να επιτευχθεί ο Σασμός. Είναι πραγματικά πάρα πολύ σημαντικός ο ρόλος του στη σειρά.

Σε όλους έχει κάνει αίσθηση η Καλλιόπη, μια γυναίκα αυστηρή και βαθιά συντηρητική, που ορίζει τις ζωές των άλλων. Ο παπάς την συμμερίζεται;

Επειδή γνωρίζονται με τον παπά αφού είναι από το ίδιο χωριό και γνωρίζει τα πάντα για εκείνη και για όλους φυσικά είναι αυστηρός, όχι στο επίπεδο της εξομολόγησης, όταν χρειάζεται μαζί της και της τα ψάλλει όταν χρειάζεται. Η Καλλιόπη είναι μία δεσποτική γυναίκα που αγαπά με λάθος τρόπο. Για αυτόν τον λόγο έχει κρύψει τα πάντα από τα παιδιά της, με αποτέλεσμα να έχουν συμβεί όλα αυτά. Αγαπάει βαθιά αλλά με λάθος τρόπο.

Στα τελευταία επεισόδια είδαμε την Αργυρώ και τον Αστέρη να χωρίζουν μετά τη δολοφονία του Πετρή. Πώς μπορεί να έρθει ο «Σασμός» μετά από αυτή την εξέλιξη; Θα νικήσει στο τέλος ο έρωτάς τους;

Η αγάπη πάντα νικάει. Συνέβη αυτό που λέτε, ωστόσο στη σειρά μας, όπου οι ανατροπές είναι διαρκείς, μέσα από αυτές θα επέλθει η κάθαρση, κατά την έννοια των αρχαίων τραγικών συγγραφέων. Θα έρθει η ομόνοια, η αγάπη και η ειρήνη. Και σε όλα αυτά θα παίξει πρωτεύοντα ρόλο ο παπάς.

Ο «Σασμός» θα πάει και για δεύτερη σεζόν;

Γνωρίζω ότι η διάθεση του καναλιού και της παραγωγής είναι να πάει και δεύτερη χρονιά η σειρά. Όμως πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, καθώς όταν ένα πράγμα φτάσει στην κορυφή το δυσκολότερο είναι να παραμείνει εκεί. Άρα αν δεν υπάρξουν νέες ιστορίες -μυθοπλασία είναι βέβαια όλα αυτά τα πράγματα- που να κεντρίσουν το ενδιαφέρον του κόσμου και για δεύτερο χρόνο, τότε θα είναι λίγο δύσκολο. Εκτιμώ όμως επειδή όλοι οι συνεργάτες είναι άριστοι και ξέρουν να κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους, όπως ο σεναριογράφος Βασίλης Σπηλιόπουλος, ο συγγραφέας του βιβλίου, ο συμπατριώτης μας, Σπύρος Πετρουλάκης και γενικά όλο το τιμ, θα παρουσιάσουν αυτά τα εχέγγυα ώστε να συνεχιστεί η σειρά και δεύτερη σεζόν. Αν δεν υπάρξουν αυτά θεωρώ ότι θα είναι έξυπνο να πουν ότι δεν μπορούμε να το τραβήξουμε άλλο.

Όπως έχετε πει πουλούσατε λαχεία σε παιδική ηλικία. Τελικά ήταν ο «Σασμός» ο πρώτος λαχνός που αξίζατε να πιάσετε στην καριέρα σας;

Σίγουρα είναι ένας πάρα πολύ κάλος ρόλος και από πλευράς ενδιαφέροντος και από πλευράς συναισθήματος. Η αλήθεια είναι ότι είναι μία από τις καλύτερες τηλεοπτικές παρουσίες μου.

Είστε συντοπίτης με τον αείμνηστο Νίκο Ξυλούρη. Τι θυμάστε από αυτόν τον σπουδαίο άνθρωπο και καλλιτέχνη;

Ο Νίκος Ξυλούρης ήταν συγγενής της μάνας μου. Τον έζησα πάρα πολύ γιατί την περίοδο της παιδικής μου ηλικίας δεν πουλούσα μόνο λαχεία αλλά δούλευα και σε διάφορα κρητικά κέντρα στο Ηράκλειο, όπου ήταν και ο Νίκος. Και αργότερα όμως όταν ανέβηκε στην Αθήνα και εξελίχθηκε σε μεγάλο όνομα και πάλι ήμουν δίπλα του. Είχα ανέβει στην Αθήνα στην μπουάτ Λήδρα, όπου πρωτοτραγούδησε. Τον έζησα αυτόν τον άνθρωπο. Χαίρομαι και για ακόμη έναν ακόμη λόγο. Για το γεγονός ότι στη σειρά μας ακούγεται μετά από τόσα χρόνια η φωνή αυτού του σπουδαίου καλλιτέχνη, στο τραγούδι τίτλου «Χαμένη Αγάπη», που είναι σε μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου. Και στο παζλ για την επιτυχία της σειράς, που σας ανέλυσα νωρίτερα έχει συμβάλει και η φωνή του αξέχαστου Νίκου Ξυλούρη.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο προτέρημα και το μεγαλύτερο ελάττωμα των Κρητικών;

Είμαστε υπερβολικοί στα πάντα. Αγαπούμε πολύ, μισούμε πολύ, πίνουμε πολύ. Οτιδήποτε κάνουμε είναι σε υπερθετικό βαθμό. Δεν υπάρχει μέση οδός. Παρ’ όλα αυτά είμαστε μία περήφανη ράτσα, όπως έχει πει και ο Καζαντζάκης. Έχουμε πολλά καλά, είμαστε περήφανος λαός, έχουμε τη φιλοξενία, έχουμε τον λόγο τιμής, τη φιλελευθερία, δεν θέλουμε να μας πειράξουν και να θίξουν την οικογένειά μας και τους φίλους μας και βεβαίως υπάρχει και μία λέξη, που συχνά μας οδηγεί σε λάθη: είμαστε και κουζουλοί.

Πόσο σας επηρέασε εσάς η πανδημία; Γιατί σαφέστατα ο κλάδος σας δοκιμάστηκε…

Πραγματικά ο κλάδος των καλλιτεχνών και ειδικά αυτός του θεάτρου, που είμαι γνώστης ταλαιπωρήθηκε πολύ. Είναι μία επαγγελματική ομάδα που πέρασε και περνάει δύσκολα. Είχαμε να δουλέψουμε δύο χρόνια αλλά παράλληλα όλο αυτό το διάστημα έτρεχαν οι υποχρεώσεις που είχαμε. Ούτε η ΔΕΗ σταμάτησε, ούτε ο ΕΝΦΙΑ, ούτε τα ενοίκια. Και τώρα τρέχουμε εμείς να τα… προλάβουμε. Εύχομαι λοιπόν για αυτό το καρκίνωμα που έχει απλωθεί σε ολόκληρη την υφήλιο να βρεθεί το αντίδοτο από την ιατρική κοινότητα, προκειμένου να σταματήσει να μας ταλαιπωρεί και να μας φοβίζει.

Ένα σχόλιο θα ήθελα για τα περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης και όχι μόνο από γνωστούς ηθοποιούς που είδαν το φως της δημοσιότητας τον τελευταίο χρόνο…

Αυτό είναι στον χαρακτήρα του καθενός, κατά πόσο είσαι οπλισμένος μέσα με κάποιες σταθερές και κάποιες αξίες. Εάν λοιπόν στην πορεία της ζωής σου η έρευνα αυτή που έκανες, ο δρόμος προς την αυτογνωσία ήταν ένας δρόμος φωτεινός και ξεκάθαρος, δεν υπάρχει περίπτωση να πέσεις σε τέτοιες ατραπούς. Φαίνεται ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι καλλιέργησαν μόνο την επαγγελματική τους πορεία και αδιαφόρησαν για τα υπόλοιπα. Όταν κάποιος είναι αθωράκιστος στις αξίες και του δοθεί η ευκαιρία να γίνει φορέας μιας εξουσίας, τότε αυτή η εξουσία αν δεν ξέρεις να την διαχειριστείς θα σε πετάξει στα βράχια. Κάπως έτσι όλους αυτούς, που ακούστηκαν για αυτά τα πράγματα και θα δικαστούν σύντομα, η εξουσία αυτή τους πέταξε στα βράχια. Βέβαια για να είμαστε δίκαιοι αυτά τα λυπηρά και καταδικαστέα φαινόμενα δεν υπάρχουν μόνο στον χώρο μας, είναι σε όλους τους επαγγελματικούς χώρους. Μπορεί και σε ένα μικρό μαγαζάκι ένας ιδιοκτήτης να θελήσει με τον μισθό που δίνει να έχει και εργαζόμενη και ερωμένη. Το πιο σημαντικό πάντως είναι αυτό που σας είπα και πριν. Αν είσαι άνθρωπος που ξέρεις γιατί γεννήθηκες, γιατί ερωτεύεσαι, γιατί θέλεις να κάνεις οικογένεια, και είσαι θωρακισμένος από τις ανθρώπινες αξίες τότε δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθείς μπλεγμένος σε τέτοια περιστατικά.

Μπάμπης Παπαφιλιππάκης – allyou.gr