Μιλάς όλη μέρα για τον σύντροφό σου; Ο ειδικός σου λέει ότι μάλλον υπάρχει πρόβλημα
Ερωτας. Ακούς πουλάκια να κελαηδούν και όχι μπινελίκια στη Συγγρού, μετράς αντίστροφα τα λεπτά μέχρι να δεις το ταίρι σου και το πρωί με ξυπνάς με φιλιά, μου χαιδεύεις γλυκά τα μαλλιά. Ναι, ο έρωτας και τα καρδιοχτύπια είναι υπέροχα πράγματα που εύχεσαι να συμβούν ακόμα και στον εχθρό σου. Αλλά αν μιλάς όλη μέρα για τον έρωτα που ζεις, όπου βρεθείς κι όπου σταθείς, τότε κάτι δεν πάει πολύ καλά.
Εννοείται ότι κανένας δε θα σου στερήσει το δικαίωμα να μοιράζεσαι την ευτυχία σου με τους φίλους και τους ανθρώπους που εμπιστεύεσαι. Όταν προκύπτει πρόβλημα στη σχέση σου, σε ποιον θα τα πεις εξάλλου; Στους ξένους; Και καφέ θα πιεις με την κολλητή σου για να της πεις τι σου έκανε ο Νίκος και τη μαμά σου θα πάρεις ένα τηλέφωνο για να την ρωτήσεις μία χαζοσυμβουλή. Αν όμως ο Νίκος είναι το μόνο θέμα συζήτησής σου και υπολειτουργείς στα άλλα σημαντικά κομμάτια της ζωής σου, ήρθε η ώρα για ένα reset.
«Εάν καταλαβαίνεις ότι όλος σου ο χρόνος είναι αφιερωμένος στη σχέση σου και επηρεάζει αρνητικά τη δουλειά ή την κοινωνική ζωή σου, ίσως έχει φτάσει στο σημείο που έχει γίνει πρόβλημα», εξηγεί ο Δρ. Gary Brown, θεραπευτής ζευγαριών στο Los Angeles. Είναι γλυκό να μιλάς για το σύντροφό σου αλλά τόσο ώστε να μη δημιουργεί θέμα σε άλλα κομμάτια της ζωής σου. Επίσης, το κομμάτι του έντονου ενθουσιασμού είναι πολύ φυσιολογικό στα πρώτα στάδια της σχέσης. Μετά, ονομάζεται εμμονή.
«Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ του να μιλάς για τον άνθρωπο που αγαπάς και του να μιλάς μόνο για αυτόν, χάνοντας τα άλλα ενδιαφέροντά σου. Είναι σαν να χάνεις ουσιαστικά τον εαυτό σου και να μην πιστεύεις πλέον στις δικές σου δυνάμεις και σε όλα αυτά που μπορείς να καταφέρεις και εκτός σχέσης», τονίζει ο ειδικός. Και ο ιδανικότερος τρόπος για να υπενθυμίσεις στον εαυτό σου την αξία του, είναι να κάνεις αυτά που έκανες και πριν ή να αφιερώσεις χρόνο στους φίλους και τα δικά σου ενδιαφέροντα.
Και μην ξεχνάς κάτι πολύ βασικό. Όταν επικεντρώνεις όλη σου την ενέργεια στο να μιλάς για πράγματα που σε αφορούν, παραμελείς τις ανάγκες των άλλων και ακούς ουσιαστικά τις δικές τους ανησυχίες και προβληματισμούς. Οι σχέσεις πρέπει να είναι ισότιμες και να καλλιεργούνται, όπως τα φυτά στο μπαλκόνι σου.