Μόνη λύση η μείωση του πλαστικού

Η μόνη λύση στην πλαστική ρύπανση είναι ο περιορισμός των πλαστικών συσκευασιών μιας χρήσης. Οι προτάσεις που σήμερα παρουσιάζει η βιομηχανία πλαστικού, όπως η καύση, το χαρτί και η χημική ανακύκλωση έχουν σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις και οδηγούν σε «πλαστικό αδιέξοδο», υποστηρίζει η Greenpeace.

Σύμφωνα με την έκθεση «Πετώντας το μέλλον στα σκουπίδια: Οι λάθος “λύσεις” στην πλαστική ρύπανση», που δημοσίευσε χθες η οργάνωση, η δημόσια συζήτηση για την πλαστική ρύπανση κυριαρχείται από «ψευδολύσεις». «Ως συνέπεια της παγκόσμιας κινητοποίησης για την αντιμετώπιση της πλαστικής ρύπανσης, κάποιες από τις μεγαλύτερες εταιρείες που παράγουν υπέρογκες ποσότητες πλαστικής συσκευασίας μιας χρήσης έχουν αρχίσει να παραδέχονται ότι πρέπει να δράσουν. Κάποιες έχουν κάνει δεσμεύσεις φαινομενικά φιλόδοξες, αλλά με μια πιο προσεκτική ματιά φαίνεται ότι συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο: επενδύουν σε “ψευδολύσεις”, οι οποίες διαιωνίζουν την κουλτούρα της σπατάλης», αναφέρει η έκθεση.

Οπως εκτιμά η Greenpeace, αρκετές από τις μεθόδους που κερδίζουν έδαφος τα τελευταία χρόνια είναι προβληματικές. Για παράδειγμα, η ανακύκλωση «δεν μπορεί να συμβαδίσει με τον τεράστιο όγκο πλαστικών σκουπιδιών που παράγεται. Ακόμα και στη Γερμανία, η οποία έχει από τα υψηλότερα ποσοστά ανακύκλωσης στον κόσμο, πάνω από 60% όλων των πλαστικών καίγεται και μόνο το 38% ανακυκλώνεται».

Η καύση «είναι ανεπαρκής τρόπος για παραγωγή ενέργειας και ανεύθυνος τρόπος διαχείρισης απορριμμάτων. Δημιουργεί ρύπους, πτητική τέφρα, τέφρα κλιβάνου και σκωρία (…). Η λειτουργία των εγκαταστάσεων αυτών συνήθως κοστίζει αρκετά και απαιτεί μια συνεχή ροή σκουπιδιών». Οι χάρτινες συσκευασίες δεν προέρχονται από ανακυκλωμένο χαρτί, αλλά από «καθαρή» πρώτη ύλη δημιουργώντας πιέσεις στα δασικά οικοσυστήματα. Ενώ αναδυόμενες λύσεις, όπως η χημική ανακύκλωση, συναντά σοβαρές ανησυχίες για την έκλυση επικίνδυνων χημικών και τις μεγάλες απαιτήσεις σε ενέργεια. «Το πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης θα αντιμετωπιστεί μόνο όταν το αντιμετωπίσουμε πρωτίστως ως πρόβλημα σπατάλης και επομένως ως πρόβλημα υπερπροσφοράς, και όχι ως πρόβλημα κακής επιλογής υλικών και ελλιπούς διαχείρισης απορριμμάτων», δήλωσε ο Αλκης Καφετζής, υπεύθυνος της εκστρατείας για το θαλάσσιο περιβάλλον στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace.