Νέες ταινίες: Οι εγκληματίες σύζυγοι δολοφονούνται και οι «Χήρες» αναλαμβάνουν δράση [κριτική & τρέιλερ]

Ο  Στιβ ΜακΚουίν μάς συστήνει  τέσσερις  «Χήρες» έτοιμες  να πάρουν το μέλλον στα χέρια τους, ο Ματέο Γκαρόνε υπογράφει μια σκοτεινή  περιπέτεια εκδίκησης και η Ισλανδή Άισολντ Ουγκαντότιρ αφηγείται μια υπέροχη ιστορία αλληλεγγύης .

Στις κινηματογραφικές πρεμιέρες της εβδομάδες και μια μικρή έκπληξη από την Αλβανία.  

Οι χήρες (Widows)
Σκηνοθεσία Στιβ ΜακΚουίν
Παίζουν: Βαϊόλα Ντέιβις, Ελίζαμπεθ Ντεμπίκι, Μισέλ Ροντρίγκεζ, Σίνθια Ερίβο, Λίαμ Νίσον, Κόλιν Φάρελ, Ρόμπερτ Ντιβάλ

Τέσσερις γυναίκες που δεν έχουν τίποτα κοινό μεταξύ τους, παρά μόνο τα χρέη που τους άφησαν οι νεκροί σύζυγοί τους από τις εγκληματικές τους δραστηριότητες, ενώνονται κάτω από έναν  κοινό σκοπό. Τοποθετημένο στο σύγχρονο Σικάγο, μέσα σε μια περίοδο αναταραχής, εντάσεις θα δημιουργηθούν όταν η Βερόνικα, η Άλις, η Λίντα και η Μπελ παίρνουν τη μοίρα τους στα χέρια τους και συνωμοτούν για να χτίσουν ένα μέλλον σύμφωνα με τους δικούς τους όρους.
Ο βραβευμένος με Όσκαρ  Στιβ ΜακΚουίν («12 Χρόνια Σκλάβος») και η  συν-σεναριογράφος του  και κορυφαία σε πωλήσεις συγγραφέα Τζίλιαν Φλιν («Το Κορίτσι που Εξαφανίστηκε»),  υπογράφουν ένα  σύγχρονο θρίλερ με  κεντρικό θέμα την εγκληματικότητα, το πάθος και τη διαφθορά, βασισμένο στην ομώνυμη  μίνι τηλεοπτική σειρά του 2002.

Μια δυναμική γυναίκα, η  Βερόνικα , αποφασίζει να ολοκληρώσει τη ληστεία που άφησε στη μέση ο νεκρός  σύζυγός της. Τα μέλη της συμμορίας του όμως  έχουν πεθάνει,  οπότε η Βερόνικα αποφασίζει να βρει τις χήρες τους. Ξένες μεταξύ τους κι εντελώς αντίθετες,  οι τέσσερις γυναίκες  ενώνονται κάτω από έναν κοινό σκοπό. Η Λίντα, αθώα και πίστη στο νεκρό άνδρα της, προσπαθεί να κρατήσει ενωμένη την οικογένειά της μετά από τον θάνατό του. Η Άλις, μία Πολωνή μετανάστρια,  έχει βιώσει την καταπίεση μέσα στο γάμο της, η Μπελ, δυνατή και ευθύς,  είναι εξοικειωμένη με τον κίνδυνο και της είναι άγνωστος ο φόβος.
Οι τέσσερίς τους αποτελούν μία ιδιαίτερη ομάδα που διαμορφώνουν στην ουσία το χαρακτήρα αυτού του heist movie,  που αν και διαθέτει ενδιαφέρουσες στιγμές,  συχνά χάνει τον προσανατολισμό του . Ο Στιβ ΜακΚουίν  μοιάζει να θέλει τα πάντα μέσα σε μία ταινία,  αναμειγνύοντας είδη και ιδέες,  ενώ προσπαθεί να  αναπτύξει έναν  έντονο  κοινωνικό πολιτικό  σχολιασμό  πάνω στη σύγχρονη  Αμερική, με  κάποιες νότες  γυναικείας χειραφέτησης.

Οι σκηνοθετικές αρετές του  Βρετανού  δημιουργού είναι αναμφίβολες, οπότε η κινηματογράφησή του διατηρεί ένα υψηλό επίπεδό, όμως οι ατμόσφαιρες συχνά μπερδεύονται και ο ρυθμός κάνει κοιλιές,  που ευτυχώς οι ικανοί του πρωταγωνιστές σώζουν  στο παραπέντε.

Dogman

Σκηνοθεσία: Ματέο Γκαρόνε
Παίζουν: Μαρτσέλο Φόντε, Αντάμο Ντιονίζι, Εντοάρντο Πέσε, Νούνζια Σιάνο
 

Στις παρυφές μιας μητρόπολης, όπου ισχύει μόνο ο νόμος του πιο δυνατού, ο Μαρτσέλο, ένας μικροκαμωμένος και ευγενικός άντρας, μοιράζει τις μέρες του ανάμεσα σε ένα κομμωτήριο για σκύλους, την αγάπη του για την κόρη του και μία αμφιλεγόμενη σχέση υποταγής με τον Σιμόν, έναν πρώην πυγμάχο που τρομοκρατεί όλη τη γειτονιά. Αποφασισμένος να προφυλάξει την αξιοπρέπειά του, μετά από συνεχή ταπείνωση, ο Μαρτσέλο καταστρώνει ένα σχέδιο εκδίκησης με αναπάντεχη έκβαση.

Ο Ματέο Γκαρόνε  («Gomorra»)  επιστρέφει στην αθέατη πλευρά της Ιταλίας με την αληθινή ιστορία ενός ανθρώπου της διπλανής πόρτας,  που   τα βάζει με τους γίγαντες, χαρίζοντας το  βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Καννών  στον εκπληκτικό  Μαρτσέλο Φόντε. Η ταινία αποτελεί την επίσημη πρόταση της Ιταλίας για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας  για το 2019.

Εμπνευσμένος από την πραγματική ιστορία του Πιέτρο Ντε Νέγκρι που συγκλόνισε την Ιταλία στα τέλη του ’80, ο Γκαρόνε   μάς μεταφέρει στην αθέατη πλευρά μιας μητρόπολης, σε έναν τόπο που θυμίζει γουέστερν,  εκεί όπου αν δεν εγκληματήσεις απλώς δεν επιβιώνεις.
Κεντρικός ήρωας ο Μαρτσέλο, ένας ευγενικός άνδρας που διατηρεί κομμωτήριο σκύλων, φροντίζει με αγάπη τη μικρή του κόρη και  διακινεί μικροποσότητες κοκαΐνης  για να τα βγάλει πέρα. Όταν επιστρέφει από τη φυλακή ένας φίλος του, ο Σιμόν, πρώην πυγμάχος, η καθημερινότητα του Μαρσέλο ανατρέπεται. Ο Σιμόν   ουσιαστικά τον εξαναγκάζει  να τον βοηθήσει σε μία ληστεία, γεγονός που θα οδηγήσει τον αγαθό άντρα στη φυλακή. Μετά όμως από την αποφυλάκισή του,  θα αντιληφθεί την προδοσία ,οπότε η εκδίκηση, που στην ουσία στην ταινία του Γκαρόνε λειτουργεί ως μία μορφή εξιλέωσης, είναι η μόνη του διέξοδος.

Μια ιστορία Γολιάθ και Δαυίδ ουσιαστικά είναι το «Dogman» που εστιάζει στο πώς  ο αγώνας για την αξιοπρέπεια και το δίκαιο γίνεται ένας κύκλος βίας από τον οποίο κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει. Κι ενώ οι  ήρωες  της ταινίας γίνονται κτήνη, τα σκυλιά του Μαρτσέλο κοιτάζουν με τα θλιμμένα τους ματιά την ανθρώπινη εξαθλίωση,  δημιουργώντας ένα τρυφερό αντίβαρο. Ο Μαρτσέλο χάνει την αθωότητά του μέσα σε ένα περιβάλλον άγριο και αφιλόξενο, που  ο Γκαρόνε κινηματογραφεί  σαν ένα σκοτεινό παραμύθι- εξοχή η διεύθυνση φωτογραφίας του Δανού Νικολάι Μπρίελ-, δημιουργώντας ένα άχρονο No Man’s Land, και καταγράφοντας με σπαρακτικό τρόπο την πιο σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης φύσης.
 Ο Μαρτσέλο Φόντε , που εργάζεται ως φύλακας σε ένα κοινωνικό κέντρο και ο Γκαρόνε τον ανακάλυψε κατά τύχη. δίνει μία ερμηνεία συγκλονιστική,  δημιουργώντας ,στα χνάρια του Μπάτσερ Κήτον, έναν  μελαγχολικό λαϊκό ήρωα, ο οποίος στην ουσία εκπροσωπεί τον απλό άνθρωπο, δηλαδή όλους μας

Ανάσα ελευθερίας (And Breathe Normally)
Σκηνοθεσία: Άισολντ Ουγκαντότιρ
Παίζουν: Κριστίν Πόρα Χάραλσντότιρ, Αμπετίντα Σάντιο

Μια Ισλανδή ελεγκτής διαβατηρίων και μια πρόσφυγας από τη Γουινέα-Μπισάου, που εισήλθε παράνομα στη χώρα, συνάπτουν μια απροσδόκητη συμμαχία, όταν οι συγκυρίες ενώνουν μοιραία τις ζωές τους.
Η Ισλανδή  Άισολντ Ουγκαντότιρ αφηγείται μια ιστορία  ανθρωπιάς ,  που  κέρδισε Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ του Σάντανς και το Βραβείο Κοινού στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας 2018.
Μια ανύπαντρη μητέρα αγωνίζεται σκληρά για να τα βγάλει περά, ενώ στερείται ακόμα και τα βασικά, όπως το φαγητό και την στέγη. Όταν  βρίσκει δουλειά ως ελεγκτής διαβατήριων σε αεροδρόμιο της Ισλανδίας, θεωρητικά  οι συνθήκες βελτιώνονται , όμως εκείνη, αν και εργαζόμενη κοιμάται με το παιδί της στο αυτοκίνητο μέχρι να πάρει τον πρώτο της μισθό. Κατά τη διάρκεια  μιας βάρδιάς της, μια επίσης ανύπαντρη μητέρα από τη Γουινέα-Μπισσάου επιχειρεί να ταξιδέψει παράνομα προς τον Καναδά. Η Ισλανδή  όμως ανακαλύπτει την πλαστότητα του διαβατηρίου της και έτσι η παράνομη μετανάστρια καταλήγει σε ένα hotspot. Οι ζωές των δύο γυναικών διασταυρώνονται απρόσμενα και τότε η Ευρωπαία θα βρεθεί φιλοξενούμενη στα κέντρα που δημιούργησε η   πατρίδα της  για τους ξένους.

Η  Ουγκαντότιρ στο πνεύμα του Κεν Λόουτς και των αδερφών Νταρντέν αντιμετωπίζει με σαρκαστική μάτια τη στάση της  Δύσης  απέναντι στο μεταναστευτικό ζήτημα,  καθιστώντας τελικά ακόμα και τους Ευρωπαίους ξένους και παρείσακτους μέσα στην ίδια τους τη χώρα. Ταυτόχρονα προβάλλει ως μόνο τρόπο αντίστασης την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά,  δημιουργώντας δύο ενδιαφέροντες γυναικείους χαρακτήρες,  που ερμηνεύουν στην κόψη του ξυραφιού  οι εξαιρετικές πρωταγωνίστριες της, ξεπερνώντας τους σκοπέλους του εύκολου συναισθηματισμού και καταλήγοντας σε μία υπέροχη σκηνή σημασίας και υπαινιγμών που μένει χαραγμένη στην καρδιά .

Το ξεκίνημα της  μέρας (Daybreak)
Σκηνοθεσία: Τζεντιάν Κότσι
Παίζουν: Ορνέλα Καπετάνι, Σουζάνα Πρίφτι, Κασέμ Χόχσα, Ερμής Κασιμάτης
 

Η Λέττα  είναι σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, καθώς δεν μπορεί να  ούτε  το ενοίκιο της να πληρώσει για πολλούς μήνες. Όταν ο ιδιοκτήτης του σπιτιού πετάει εκείνη και τον ενός έτους γιος της  στον δρόμο, μετακομίζουν στο σπίτι της Σοφίας, μια ογδοντάχρονης κατάκοιτης γυναίκας.  Η Λεττά είναι υπεύθυνη για την φροντίδα της, όποτε  αν θέλει να διατηρήσει  τη δουλειά της και τη νέα στέγη της, πρέπει να κρατήσει την ηλικιωμένη στη ζωή με κάθε κόστος.

Μια  ενδιαφέρουσα αλβανοελληνική συμπαραγωγή, που είναι και η  επίσημη υποβολή της Αλβανίας για το Οσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, με  την εκπληκτική Ορνέλα Καπετάνι στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Η Λέττα, στα τριάντα της, ζει με τον  ενός έτους  γιο της, σε ένα μικρό νοικιασμένο διαμέρισμα στα  Τίρανα. Η Αριάνα πρόσφατα  την έχει προσλάβει να φροντίζει καθημερινά την κατάκοιτη ογδοντάχρονη μητέρα της, τη Σοφία, που είναι   συνεχώς συνδεδεμένη με  ένα μηχάνημα τεχνητής αναπνοής. Για την Λέττα,  η δουλειά αυτή είναι μερικής απασχόλησης, και τα χρήματα δεν είναι αρκετά για να πληρώσει το ενοίκιο της.  Μια μέρα η  Αριάννα  ανακοινώνει ότι θα φύγει για τη Γαλλία,  οπότε  η Λέττα κάνει κάθε προσπάθεια  για να κρατήσει στη ζωή μια γυναίκα που έχει εξαντληθεί από τους πόνους, προκειμένου να  εξασφαλίσει τα προς το ζην.
Με αργούς ρυθμούς που στην ουσία συγχρονίζονται με τη βασανιστική καθημερινότητα των  δύο κεντρικών ηρωίδων του,  ο  ντοκιμαντερίστας Τζεντιάν Κότσι δημιουργεί ένα δράμα κατά βάση εσωτερικού χώρου – ατμοσφαιρική η φωτογραφία του Ηλία Αδάμη- που εστιάζει στην πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων και στον αγώνα για τη ζωή αλλά και τον θάνατο, που τελικά αποτελεί κοινή μοίρα όλων μας.
Έτσι καταφέρνει να αφηγηθεί μία ιστορία που ξεφεύγει από τα τοπικά πλαίσια της χώρας του και να κρατήσει επικίνδυνες  ισορροπίες, αποφεύγοντας τους διδακτισμούς και την ηθικολογία. Αντίθετα φωτίζει πολλές πλευρές  της παράδοξης σχέσης που αναπτύσσεται ανάμεσα στη Σοφία και τη Λέττα, ενώ ταυτόχρονα παρακολουθεί με ευαισθησία και διεισδυτικό βλέμμα την  εσωτερική πορεία αυτών των γυναικών, είτε προς τη ζωή είτε προς τον θάνατο. Κρατώντας την κάμερα  κοντά στους χαρακτήρες του, εμβαθύνει και καταγράφει με επιμονή μικρές λεπτομέρειες μιας ασφυκτικής καθημερινότητας,   αποτυπώνοντας πολλές διαφορετικές οπτικές, χωρίς κριτική  διάθεση, δημιουργώντας ένα στιβαρό δράμα που αξίζει την προσοχή σας.

Tuftland (Kyrsyä)
Σκηνοθεσία: Ρούπε Ολένιους
Παίζουν: Βίρα Β. Βίλο, Σάαρ Ελίνα, Μίικα Τζ. Αντίλα
 

Απογοητευμένη από μια σχέση που έληξε, η Ιρίνα απελπίζεται με τον τρόπο που λειτουργεί ο σύγχρονος κόσμος. Η δουλειά που της προσφέρεται από το χωριό της Κιρσία, είναι κάτι παραπάνω από καλοδεχούμενη, δεδομένου ότι θα της δώσει την ευκαιρία να ζήσει μέσα σε ένα απέραντο δάσος, μακριά από τον πολιτισμό. Με το που φτάνει  όμως στη μικρή κοινότητα, διαπιστώνει  πόσο αποκομμένη είναι από τον υπόλοιπο κόσμο.
Φιλανδικο  b-movie τρόμου, βασισμένο σε ένα θεατρικό έργο, με φόντο τη σκανδιναβική φύση.

Η Ιρίνα, μια σύγχρονη κοπέλα της μεγαλούπολης , όταν μένει χωρίς δουλειά και χωρίς σχέση, δέχεται μία απρόσμενη πρόσκληση από μια κλωστοϋφαντουργική μονάδα στα βόρεια της Φινλανδίας. Έτσι μεταβαίνει στην Κιρσία για να διαπιστώσει πως αυτό το μικρό χωριό ζει σε άλλη εποχή,  μακριά από τον πολιτισμό και τις ανέσεις. Η ειδυλλιακή ζωή των χωρικών στην αρχή τη συναρπάζει, σταδιακά όμως  η Ιρίνα θα διαπιστώσει ότι αυτή η παρελθοντολαγνεία κρύβει μία βαθιά αρρώστια .
Ο Ρούπε  Ολένιους έχοντας στα χέρια του μία ενδιαφέρουσα ιστορία που στέκεται κριτικά στους νοσταλγούς του χτες,  ενώ ταυτόχρονα λειτουργεί και ως μία αλληγορία για τα όρια ανάμεσα στο καλό και το κακό , επιλέγει τον δρόμο του θρίλερ,  μπολιάζοντάς το με στοιχεία μεταφυσικά αλλά και σπλάτερ , που τελικά αποπροσανατολίζουν τον θεατή. Άτεχνο σκηνοθετικά σε αρκετά σημεία,  με χοντροκομμένες ερμηνείες που αγγίζουν τα όρια του κιτς,  το σκοτεινό παραμύθι του Ολένιους αποδυναμώνεται όσο περνάει η ώρα,  αποδεικνύοντας ότι οι καλές προθέσεις δεν αρκούν, αν δεν εκτελούνται με γούστο.

Ραλφ εναντίον Ίντερνετ (Ralph breaks the Internet)
Σκηνοθεσία: Ριτς Μουρ, Φιλ Τζόνστον

Με τις φωνές των (στα ελληνικά) :  Βασίλη Αξιώτη, Δανάης Σκιάδη, Σοφίας Τσάκα, Νίκου Παπακωνσταντίνου, Όθωνα Μεταξά, Ιφιγένειας Στάικου, Ηλία Ζερβού, Ανδρέα Ευαγγελάτου, Βασίλη Μήλιου

Ο καταστροφέας Ραλφ και η πάντα ανήσυχη φίλη του Βανέλοπη ταξιδεύουν στον απίθανο κόσμο του διαδικτύου, αναζητώντας ένα ανταλλακτικό για να σώσουν  ένα βιντεοπαιχνίδι. Στην πορεία, οι δυο τους θα στηριχτούν στους κατοίκους του διαδικτύου, σε ένα ιντερνετικό επιχειρηματικό μυαλό, αλλά και στο πάνθεον των πριγκιπισσών της Disney, για να βρουν τη λύση.

Οι αξιαγάπητοι Ραλφ και Βανέλοπη,  επιστρέφουν έξι χρόνια μετά από  την επιτυχημένη πρώτη ταινία που μας ταξίδεψε σε  2-bit περιπέτειες.
Το «Ραλφ εναντίον Ίντερνετ», δημιούργημα  της βραβευμένης ομάδας  με Όσκαρ «Ζωούπολης», αφήνει πίσω του τα video games και τολμά να χαρτογραφήσει τον αχανή και εντυπωσιακό κόσμο του διαδικτύου, που με τη σειρά του θα αποδείξει αν μπορεί να αντέξει τις «καταστροφές» του Ραλφ.

Η ιστορία ξεκινάει στον κόσμο των βιντεοπαιχνιδιών, όπου ο Ραλφ και Βανέλοπη ζουν αρμονικά. Όμως   εκείνη παραπονιέται, συνεχώς, γιατί το παιχνίδι της γίνεται λίγο βαρετό, οπότε  ο Ραλφ αναλαμβάνει να κάνει το Sugar Rush πιο διασκεδαστικό. Τα καμώματά του πυροδοτούν μία σειρά από γεγονότα με έναν παίχτη που κατά λάθος σπάει το τιμόνι του παιχνιδιού.  Το ανταλλακτικό του όμως υπάρχει μόνο  στο Bay. Ο Ραλφ και η Βανέλοπη δεν έχουν ακούσει  τίποτα ως τότε  για το διαδίκτυο,  αλλά αποφασίζουν να βουτήξουν σε αυτόν τον άγνωστο κόσμο.
Πιστή στα νοήματα της πρώτης, η ταινία αγκαλιάζει τη διαφορετικότητα και αποθεώνει  τη φιλία, που όσα εμπόδια κι αν συναντήσει είναι το συνδετικό υλικό που κρατάει τους ήρωες για πάντα μαζί. Ταυτόχρονα, καινούριοι ήρωες που κατοικούν στο ίντερνετ, αλλά και όλες οι πριγκίπισσες της Disney μπερδεύονται σε μία από τις πιο ξεκαρδιστικές σκηνές στην ιστορία του animation.