«Νεκρά ή ετοιμοθάνατα» τα δύο τρίτα των τροπικών υγρών δασών
Από τον Αμαζόνιο μέχρι τη ζούγκλα του Κονγκό, η ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν καταστρέψει ή υποβαθμίσει τα δύο τρίτα της συνολικής έκτασης υγρών τροπικών δασών, απώλεια που αναπόφευκτα επιδεινώνει την κλιματική αλλαγή.
Οι πυκνές τροπικές ζούγκλες αποτελούν τη μεγαλύτερη ζωντανή αποθήκη άνθρακα και η καταστροφή τους αντιστοιχεί σε μια από τις σημαντικότερες πηγές αερίων του θερμοκηπίου.
Η υλοτόμηση και η αλλαγή χρήσης τη γης, κυρίως για χάρη της γεωργίας και της κτηνοτροφίας, έχουν εξαφανίσει το 34% των ώριμων τροπικών δασών του πλανήτη, ενώ ακόμα 30% έχει υποβαθμιστεί και είναι πλέον πιο ευάλωτο στις πυρκαγιές και τις παρεμβάσεις, προειδοποιεί ανάλυση της μη κυβερνητικής οργάνωσης Rainforest Foundation Norway.
Περισσότερο από το ήμισυ της καταστροφής που έχει καταγραφεί από το 2002 μέχρι σήμερα αφορά τον Αμαζόνιο και τα γειτονικά τροπικά δάση, δείχνουν τα στοιχεία της οργάνωσης.
Οι απώλειες επιδεινώνουν την κλιματική αλλαγή η οποία με τη σειρά της ασκεί μεγαλύτερες πιέσεις στα δάση, επισήμανε στο Reuters ο συντάκτης της έκθεσης Άντερς Κρογκ, κάνοντας λόγο για «τρομακτικό φαύλο κύκλο».
Η έκταση που χάθηκε το διάστημα 2002-2019 ήταν μεγαλύτερη από τη Γαλλία, ανέφερε.
Βίντεο της Rainforest Foundation Norway για τη συνεχιζόμενη καταστροφή στον Αμαζόνιο
Ο ρυθμός της απώλειας το 2019 ήταν περίπου ίσος με τον ετήσιο μέσο όρο των τελευταίων 20 ετών, σύμφωνα με μια άλλη πρόσφατη έκθεση του World Resources Institute. Αυτό σημαίνει ότι κάθε 6 δευτερόλεπτα χάνεται έκταση τροπικών δασών ίση με γήπεδο ποδοσφαίρου.
Τις τελευταίες δεκαετίες η ανάπτυξη της γεωργίας επιβαρύνει τον βραζιλιάνικο Αμαζόνιο, καθώς αγρότες καίνε παράνομα εκτάσεις για να δημιουργήσουν βοσκοτόπια για βοοειδή και καλλιέργειες σόγιας. Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί από το 2019 μετά την εκλογή του συντηρητικού προέδρου Ζαΐρ Μπολσονάρου, ο οποίος κατηγορείται ότι αποδυνάμωσε την εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και ενθάρρυνε τους καταπατητές.
Σύμφωνα με τον Κρογκ, ο Αμαζόνιος και τα γειτονικά υγρά τροπικά δάση του Ορινόκο και των Άνδεων αντιστοιχούν στο 73,5% των άθικτων υγρών τροπικών δασών.
Η Ινδονησία και άλλες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας έρχονται από κοινού στη δεύτερη θέση όσον αφορά την έκταση της καταστροφής από το 2002 μέχρι σήμερα, με το μεγαλύτερο μέρος των αποψιλωμένων εκτάσεων να έχει μετατραπεί σε μονοκαλλιέργειες φοινικέλαιου.
Η Κεντρική Αφρική έρχεται στην Τρίτη θέση, με τις απώλειες να επικεντρώνονται στη λεκάνη του ποταμού Κογκό.
Η έκθεση ορίζει ως υποβαθμισμένα δάση που έχουν εν μέρει καταστραφεί ή έχουν αντικατασταθεί από δευτερογενή βλάστηση.
Ωστόσο ο ορισμός που δίνει η έκθεση στα άθικτα δάση ενδέχεται να είναι υπερβολικά αυστηρός, εκτίμησε ο Τάσο Αζεβέδο, συντονιστής της πρωτοβουλίας MapBiomas για την χαρτογράφηση της αποδάσωσης στον Αμαζόνιο.
Η ανάλυση θεωρεί άθικτα τα δάση με έκταση τουλάχιστον 500 τετραγωνικών χιλιομέτρων και δεν συνυπολογίζει μικρότερες εκτάσεις παρθένας τροπικής βλάστησης.
Απαντώντας, ο Κοργκ εξήγησε ότι τα δάση μικρής έκτασης δύσκολα συντηρούν άθικτη τη βιοποικιλότητά τους.