Νέος μίνι δίσκος από τον Νίκ Κέιβ: Μια νύχτα στην Κοπεγχάγη

Με τέσσερα μόνο τραγούδια από τη συναυλία στο Royal Theater της Κοπεγχάγης, ο Νικ Κέιβ με τους Bad Seeds μας θυμίζει στο «Distant Sky –Live In Copenhagen» που κυκλοφορεί σήμερα πώς από παρακμιακός τζάνκι μεταμορφώθηκε σε ροκ αστέρα.

Εισαγωγή με την ελεγεία του «Jubilee Street», συνέχεια με τη λυρική μελαγχολία του «Distant Sky». Μετά απότομη αλλαγή με τον πανκ μπλουζ οδοστρωτήρα του «From Her To Eternity» και επίλογος με την ζοφερή μελωδία που καταλήγει σε ένα θορυβώδες κρεσέντο με το «The Mercy Seat».

Αυτό είναι όλο και όλο το «Distant Sky –Live in Copenhagen». Αρκετό για να εγκλωβίσει κάποια λεπτά από την τελετή που στήνει κάθε φορά ο Κέιβ με τους συμμορίτες του, τους Bad Seeds. Όποιος έχει σταθεί έστω και μία φορά κάτω από τη σκηνή την ώρα που την σαρώνει ο Κέιβ νιώθει την ανατριχίλα στο πετσί του όταν από κρούνερ που ερμηνεύει αισθαντικά μία μπαλάντα μεταμορφώνεται σε ένα αγριεμένο λύκο που ουρλιάζει με απόγνωση.

Τα τραγούδια ηχογραφήθηκαν στην συναυλία που έδωσε με τους Bad Seeds τον Οκτώβριο του 2017 στο Royal Theater της Κοπεγχάγης. Δύο χρόνια πριν, ο Κέιβ είχε χάσει τον δεκαπεντάχρονο γιο του σε ένα τραγικό ατύχημα. Ο Κέιβ που για χρόνια εμπνεόταν από την ιδέα του θανάτου έπρεπε τώρα να την αντιμετωπίσει.

Την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησε ο δίσκος «Skeleton Tree». Υποτίθεται ότι ήταν έτοιμος πριν το συμβάν, αλλά ο Κέιβ ξαναμπήκε στο στούντιο και δούλεψε πάνω στα περισσότερα τραγούδια γυμνώνοντάς τα από τα περιττά στολίδια και αφήνοντας μόνο τη μελωδία. Ταυτόχρονα άνοιξε την πόρτα στο σκηνοθέτη Άντριου Ντόμινικ που κινηματογράφησε όλη τη διαδικασία της μετατροπής του δίσκου σε ένα ζοφερό ατμοσφαιρικό ρέκβιεμ για το ντοκιμαντέρ «One More Time With Feeling».

Και& τον περσινό Σεπτέμβριο ξεκίνησε περιοδεία. Πέρασε και από την χώρα μας κάνοντας μία εκπληκτική εμφάνιση τον Νοέμβριο του 2017 στο Γήπεδο Τάε Κβον Ντο στο Παλαιό Φάληρο. Επέστρεψε ξανά ως το μεγάλο όνομα του φεστιβάλ Ejekt στις 23 Ιουνίου 2018, μόνο που η βροχή εμπόδισε τον ίδιο να παίξει όπως ήθελε και το κοινό να τον απολαύσει. Ανάμεσα στις δύο αυτές συναυλίες έπαιξε και στο Ισραήλ, προκαλώντας την οργή των καλλιτεχνών που έχουν κηρύξει μποϊκοτάζ στο Ισραήλ εξαιτίας της πολιτικής που εφαρμόζει απέναντι στους Παλαιστίνιους.

Στις 20 Οκτωβρίου του 2017 είχε εμφανιστεί στο Royal Theater της Κοπεγχάγης και επέτρεψε στον σκηνοθέτη Ντέιβιντ Μπάρναντ να κινηματογραφήσει τη συναυλία στην ταινία «Distant Sky- Nick Cave & The Bad Seeds Live in Copenhagen». Δεν είναι κάτι παραπάνω από μία απλή κινηματογράφηση της συναυλίας και πάρα τις φιλοδοξίες του σκηνοθέτη είναι δύσκολο η κάμερα να συλλάβει την ενέργεια που εκλύει ένας τέτοιος τελετάρχης πάνω στη σκηνή και την επίδραση που ασκεί στο κοινό.

Άλλο να βλέπεις τον Κέιβ δίπλα σου να ερμηνεύει το «Wheeping Song» ανάμεσα στο κοινό κι άλλο να βλέπεις την ίδια σκηνή στην οθόνη. Άλλωστε από την εποχή των Birthday Party, του πρώτου συγκροτήματος του Νικ Κέιβ, οι κριτικοί στέκονταν διστακτικοί απέναντι στους δίσκους τους αλλά έγραφαν διθυράμβους για τις συναυλίες τους. Ουσιαστικά έλεγαν ότι τέτοιο συγκρότημα είχαν να δούνε από τις πρώτες θρυλικές και πάντα επεισοδιακές εμφανίσεις των Sex Pistols.

Ο Κέιβ, που αυτήν την εποχή ετοιμάζει νέο δίσκο στο Λος Άντζελες, επέλεξε μόνος του τα τέσσερα τραγούδια του «Distant Sky –Live In Copenhagen»:

Jubilee Street: Μία μπαλάντα για τον θάνατο μίας πόρνης. Από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου «Push The Sky Away» που στη συναυλία ο Κέιβ την μεταμορφώνει σε ένα ροκ εν ρολ μοιρολόι.

Distant Sky: Το απόλυτο τραγούδι για τον αποχαιρετισμό στο γιο του μοιάζει να εμπεριέχει όλη του τη συντριβή. Υποβλητικό, οπερατικό με την φωνή της βαρύτονου Δανής Έλσε Τορπ να μπερδεύεται με το βραχνό μουρμουρητό του Κέιβ. Ένας μοναχικός λύκος που ουρλιάζει προς το μακρινό φεγγάρι.

From Her To Eternity: Μνήμες από το Δυτικό Βερολίνο την εποχή που ο Κέιβ ήταν ένας ξεχασμένος πρεζάκιας που έπαιζε μπροστά σε καμιά δεκαριά άτομα. Ήταν η εποχή που διέλυσε τους Birthday Party και έφτιαξε την θορυβώδη μηχανή των Bad Seeds. To τραγούδι έδωσε τον τίτλο στον ομώνυμο δίσκο και είναι μία κολασμένη ωδή στη μοναδική του αγάπη, με την κιθάρα να ρίχνει ριπές σαν πολυβόλο και τον ίδιο να βρυχάται σαν μανιακός.

The Mercy Seat: Η πορεία ενός μελλοθάνατου προς την ηλεκτρική καρέκλα. Ένα τραγούδι που ξεκινάει σαν παραδοσιακό μπλουζ και κορυφώνεται σε ένα πανκ κρεσέντο. Παραδόξως στη συναυλία ο Κέιβ κατάφερε να το γδύσει από τη ηχητική καταιγίδα του στούντιο και το αποτέλεσμα ακούγεται ακόμα πιο ανατριχιαστικό.