Ο Γάλλος ΥΠΟΙΚ ονειρεύεται μια ευρωπαϊκή «αυτοκρατορία» απέναντι στην Κίνα και στις ΗΠΑ

Υπέρ της δημιουργίας μιας «ευρωπαϊκής αυτοκρατορίας» απέναντι στην Κίνα και στις Ηνωμένες Πολιτείες, που θα λαμβάνει περισσότερο υπόψη χώρες της πρώην ανατολικής Ευρώπης όπως η Πολωνία, τάσσεται ο Γάλλος υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Μπρουνό Λεμέρ.

«Βρισκόμαστε σε μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή της ευρωπαϊκής ιστορίας», εξήγησε ο υπουργός κατά την παρουσίαση, σήμερα, στον Τύπο της «Νέας αυτοκρατορίας» (“Nouvel empire”), ενός βιβλίου περίπου εκατό σελίδων που εκδόθηκε από τον οίκο Γκαλιμάρ (Gallimard) και το οποίο, όπως είπε, έγραψε στη διάρκεια των διακοπών των Χριστουγέννων. Το βιβλίο του κυκλοφορεί αύριο, Τετάρτη.

«Είναι η πρώτη φορά από το 1957 που η ΕΕ κινδυνεύει είτε να εξαφανιστεί είτε να περιοριστεί σε έναν μηδενικό ρόλο στη διεθνή σκηνή», προειδοποίησε, σφραγίζοντας με αυτό τον τρόπο την είσοδό του στην προεκλογική εκστρατεία για τις ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου, όπου συμμετέχει στο πλευρό της Ναταλί Λουαζό, επικεφαλής του ψηφοδελτίου του κόμματος του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν LREM (La Republique en marche).

Στο βιβλίο του, ο υπουργός επιστρέφει σε προσφιλή του θέματα όπως η ανάγκη επιβεβαίωσης της «ευρωπαϊκής κυριαρχίας» απέναντι στην Κίνα και στους «νέους δρόμους του μεταξιού» και στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο «Πρώτα η Αμερική» που πρεσβεύει ο Ντόναλντ Τραμπ.

«Είμαστε αντιμέτωποι με μια απλή επιλογή: είτε θα έχουμε μια πιο ισχυρή ενότητα, είτε φεουδαλισμό», υποστήριξε. «Απέναντι στον κίνδυνο του φεουδαλισμού, προτείνω αυτό που αποκαλώ η νέα αυτοκρατορία», έναν όρο τον οποίο χρησιμοποιεί, όπως λέει, για να «αφυπνίσει τα πνεύματα (…) για αυτό που μπορεί να είναι μια ευρωπαϊκή δύναμη».

«Μια δύναμη με κανόνες, που σέβεται το κράτος δικαίου, με σύνορα, με έναν πολιτισμό, με έθνη που έχουν το καθένα την ταυτότητά του, τον πολιτισμό του, τη μνήμη του που πρέπει να γίνουν σεβαστά», δήλωσε ο υπουργός, ο οποίος αρνήθηκε ότι τρέφει φιλοδοξίες για τον εαυτό του στις Βρυξέλλες μετά τις εκλογές.

Στο βιβλίο του ο Λεμέρ κάνει έναν καθόλου επιεική απολογισμό για μια ΕΕ που συνταράχθηκε από τρεις κρίσεις: εκείνη που προκλήθηκε από την απόρριψη της συνταγματικής συνθήκης από τη Γαλλία και την Ολλανδία το 2005, την οικονομική κρίση του 2008, και, τέλος, τη μεταναστευτική κρίση του 2015.

Διαπιστώνει ακόμη πως το Παρίσι και το Βερολίνο δεν μπορούν πλέον να λαμβάνουν μόνα τους τις αποφάσεις: «Το γαλλογερμανικό ζεύγος είναι απαραίτητο, αλλά δεν είναι πλέον αρκετό. Πρέπει να μάθουμε να πείθουμε διαφορετικά», είπε.

«Είναι απαραίτητο στο εξής να κάνουμε την επιλογή χωρών της Ανατολής, να στραφούμε με περισσότερη προσοχή ιδίως προς την Πολωνία η οποία γίνεται όλο και περισσότερο ένα από τα κράτη-κλειδιά του ευρωπαϊκού οικοδομήματος», υπογράμμισε ο υπουργός.