Ο Πέτρος ο πελεκάνος της Μυκόνου είχε σωθεί από έναν ψαρά και χρόνια αργότερα είχε άδοξο τέλος

Η λέξη «Μύκονος» σού φέρνει στο μυαλό: διασκέδαση, διακοπές, παραλίες, κοσμοπολίτικο νησί, celebrities και τον Πέτρο τον πελεκάνο. Γιατί μπορεί στο όμορφο και κοσμοπολίτικο κυκλαδονήσι να έχουν περπατήσει και θα συνεχίζουν να περπατούν στα σοκάκια του διάφοροι αστέρες της εγχώριας και διεθνούς showbiz, όμως, στην πραγματικότητα ένας ήταν ο πραγματικός σταρ της Μυκόνου, ο Πέτρος ο πελεκάνος.

Ο ροδοπελεκάνος που για πολλά χρόνια αποτέλεσε τη μασκότ του νησιού, αγαπήθηκε αληθινά από ντόπιους και τουρίστες και άφησε το στίγμα του αφού μέχρι και σήμερα μνημονεύεται σαν να μην έφυγε ποτέ από τη ζωή. Ο Πέτρος που είχε μία συγκινητική ιστορία έζησε, όπως υπολογίζουν 33 ολόκληρα χρόνια, σώθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’50 από έναν ψαρά, ενώ βρήκε άδοξο τέλος το 1985, σκορπώντας τη θλίψη.

Σώθηκε από βέβαιο θάνατο κι έγινε μόνιμος κάτοικος Μυκόνου

Όπως υπολογίζουν, ο Πέτρος γεννήθηκε περίπου το 1952. Στις 16 Οκτωβρίου του 1955 ένας ντόπιος ψαράς, o Καπετάν Αντώνης Χαριτόπουλος τον βρήκε στη θάλασσα σχεδόν ετοιμοθάνατο. Τον μάζεψε και τον πήγε στο νησί. Οι κάτοικοι της Μυκόνου, λέγεται πως παραξενεύτηκαν γιατί ήταν η πρώτη φορά που έβλεπαν ένα τέτοιο πλάσμα. Το τεράστιο πουλί, ροδοπελεκάνος μάλλον είχε χάσει το δρόμο του κατά τη μετανάστευσή του.

Ο ψαράς Θοδωρής Κυραντώνης αποφάσισε να τον περιθάλψει, δίνοντάς του το όνομα «Πέτρος» προς τιμήν του καπετάνιου Πέτρου Δρακόπουλου που είχε χάσει τη ζωή του στη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αφού ο πελεκάνος ανέρρωσε, παρέμεινε στο νησί και με τον καιρό «πολιτογραφήθηκε» μόνιμος κάτοικος Μυκόνου. Και οι… συντοπίτες του δεν άργησαν να τον αγαπήσουν, μαζί και οι τουρίστες.

Μάλιστα, για τον Πέτρο είχε γράψει και η Ελένη Βλάχου στο βιβλίο της «Στιγμιότυπα», όπου μεταξύ άλλων εξηγούσε πως όταν βρέθηκε εξαντλημένος κι ετοιμοθάνατος ήταν τυχερός μέσα στην ατυχία του, αφού τον βρήκε ο αγαθός ψαράς, ο οποίος είχε ιδιαίτερη αγάπη και συνεννόηση με τα ζώα.

Ο ψαράς Θοδωρής το περιέθαλψε και σιγά σιγά το μετέτρεψε σε φτερωτό σκύλο! Στην πορεία, ο Πέτρος απέδειξε πως ήταν γεννημένος… Μυκονιάτης καθώς είχε αυτόν τον κοσμοπολίτικο αέρα, ενώ ήταν ιδιαίτερα κοινωνικός με τους ανθρώπους. Τόσο, που δεν είχε πρόβλημα όταν πήγαιναν να τον χαϊδέψουν ή στήνονταν δίπλα του για να φωτογραφηθούν μαζί του.

Άλλωστε, είπαμε ήταν η μασκότ του νησιού.

Παραλίγο «πόλεμος» με την Τήνο για τα… μάτια του Πέτρου

Η δημοφιλία του πελεκάνου σύντομα πέρασε τα «σύνορα» του νησιού και φαίνεται πως τη δόξα του τη ζήλεψαν αρκετοί. Λέγεται, λοιπόν, πως το 1958 ο Πέτρος βρέθηκε στην Τήνο. Άλλοι υποστήριξαν πως τον απήγαγαν οι Τηνιακοί για να τον κάνουν δικό τους και άλλοι πως από μόνος του πέταξε στο γειτονικό νησί.

Ποια είναι η αλήθεια, μάλλον κανείς δεν γνωρίζει. Πάντως, όπως διαβάζουμε, το γεγονός αυτό παραλίγο να δημιουργήσει… σύρραξη ανάμεσα σε Μύκονο και Τήνο, αν ο πελεκάνος δεν επέστρεφε στη βάση του. Τελικά, επέστρεψε, τα πνεύματα ηρέμησαν και ο Πέτρος τα επόμενα χρόνια απολάμβανε τη φροντίδα και την αγάπη των Μυκονιατών, αλλά και τη δημοσιότητα, μιας και πλέον ήταν κι εκείνος ένας πραγματικός σταρ!

Το άδοξο τέλος του

Ήταν Δεκέμβριος του 1985 όταν ο Πέτρος ο πελεκάνος (ο πρώτος αφού θα ακολουθήσουν και άλλοι) έφυγε από τη ζωή. Ένα μήνα πριν είχε παρασυρθεί και χτυπηθεί σοβαρά κατά λάθος από ένα αυτοκίνητο.

Ο Πέτρος είχε χωθεί κάτω από τις ρόδες του αυτοκινήτου και έπαιρνε τον υπνάκο του. Ο οδηγός που δεν τον είχε δει, έβαλε μπρος και τον χτύπησε σοβαρά. Τον μετάφεραν βαριά τραυματισμένο αεροπορικώς στη Θεσσαλονίκη, όπου και κατέληξε. Σύμφωνα με το πιστοποιητικό θανάτου ήταν ηλικίας περίπου 33 ετών. Το πτώμα του πελεκάνου ταριχεύτηκε στη Θεσσαλονίκη έπειτα από παραγγελία του Δήμου Μυκόνου, ενώ εκτίθεται στο λαογραφικό μουσείο του νησιού.

Οι διάδοχοι του

Ο θάνατος του Πέτρου του πρώτου (γιατί ακολούθησαν άλλοι με το ίδιο όνομα) σκόρπισε θλίψη στο νησί. Ντόπιοι και τουρίστες στεναχωρήθηκαν για το άδοξο τέλος του. Όμως, ο χαμός του συγκίνησε και διάσημες προσωπικότητες που τον είχαν γνωρίσει κατά την επίσκεψή τους στο νησί.

Η Τζάκι Κένεντι, συγκινημένη από τον πρόωρο χαμό του το 1986, έσπευσε να τον αντικαταστήσει, φέρνοντας στη Μύκονο το νεόκοπο πελεκάνο – θηλυκού γένους – με το όνομα Ειρήνη. Ο, δε, ζωολογικός κήπος του Αμβούργου δώρισε κι αυτός με τη σειρά του στο νησί, τον Πέτρο το Β’, ο οποίος διαδέχθηκε και επίσημα τον προηγούμενο στο «θρόνο» του στη Μύκονο.

Κι έτσι, οι ντόπιοι βρέθηκαν με δύο πτηνά, στα προσέδωσαν χαρακτηριστικά συγγένειας. Έτσι, η Ειρήνη έγινε και επισήμως η εξαδέλφη του Πέτρου.

Λίγα χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1995 ένας ακόμα νεαρός της οικογενείας των πελεκάνων έπεσε πληγωμένος στο νησί. Αφού έλαβε τις ανάλογες περιποιήσεις, έγινε κι εκείνος κάτοικος Μυκόνου. Ο Νικόλας, όπως τον βάφτισαν, δεν άργησε να γίνει κι εκείνος σε πολύ λίγο χρόνο, βέρος Μυκονιάτης.

Στη συνέχεια, ακολούθησαν και άλλοι πελεκάνοι που κυκλοφορούν στο νησί. Και όλους οι τουρίστες τους αποκαλούν «Πέτρο». Άλλωστε, το όνομα αυτό είναι πια αγαπημένο και διάσημο, άμεσα συνδεδεμένο με την κοσμοπολίτικη Μύκονο.