ΟΕΕ: Απαραίτητη η εκπαίδευση για τον ελάχιστο φόρο στις πολυεθνικές

“Η πολυπλοκότητα των διατάξεων για την εφαρμογή του παγκόσμιου ελάχιστου επιπέδου φορολογίας των ομίλων πολυεθνικών επιχειρήσεων και των εγχώριων ομίλων μεγάλης κλίμακας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, απαιτεί την κατάλληλη εκπαίδευση τόσο των οικονομολόγων και λογιστών-φοροτεχνικών, όσο και των υπαλλήλων της φορολογικής διοίκησης, προκειμένου να κατανοήσουν τις έννοιες και τα περίπλοκα και σύνθετα κριτήρια διαπιστώσεων”, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, Κωνσταντίνος Κόλλιας, κατά την τοποθέτησή του στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής.

Όπως είπε, το γεγονός ότι η όλη διαδικασία σχεδιασμού και διαχείρισης των δηλωτικών υποχρεώσεων ανατίθεται σε μελλοντικές αποφάσεις που θα εκδώσει η ΑΑΔΕ, σε συνδυασμό με την πολυπλοκότητα του νομοσχεδίου, την έλλειψη κατάλληλης εκπαιδεύσεως και κουλτούρας από τα στελέχη της δημόσιας διοίκησης, το υψηλό όριο ακαθαρίστων εσόδων (750 εκατομμύρια ευρώ), που τίθεται ώστε να χαρακτηρισθεί υπόχρεη κάποια πολυεθνική επιχείρηση, τις απαλλαγές και τις εξαιρέσεις που καθιερώνονται και τις πρακτικές φορο-αποφυγής των πολυεθνικών επιχειρήσεων, προδιαγράφει και τα όρια της αποτελεσματικότητας των προτεινόμενων διατάξεων.

Ο Πρόεδρος του ΟΕΕ εκτίμησε ότι, από τα προσδιοριζόμενα αναμενόμενα έσοδα των 70-80 εκατομμυρίων ευρώ για τη χώρα μας,  πρέπει να αφαιρεθεί και το πρόσθετο κόστος που θα προκύψει από την ολοκλήρωση των διαδικασιών για την επιβολή του συμπληρωματικού φόρου.

Σε ό,τι αφορά το άρθρο 59, σχετικά με την Επιστρεπτέα Προκαταβολή Φυσικού προσώπου που απεβίωσε ή Νομικού προσώπου που λύθηκε, ο κ. Κόλλιας είπε ότι πρέπει να διασαφηνισθεί ότι διατηρούνται οι 96 δόσεις, που ήταν σε ισχύ στην αποπληρωμή πριν τον θάνατο του Φυσικού Προσώπου ή την λύση του Νομικού προσώπου.

Ο Πρόεδρος του ΟΕΕ επανέλαβε την πάγια θέση του Φορέα να τοποθετούνται σε θέσεις Προϊσταμένων Οικονομικών Υπηρεσιών μόνο υπάλληλοι ΠΕ Οικονομικού ή κάτοχοι τίτλων σπουδών πανεπιστημίων οικονομικής κατεύθυνσης, ενώ χαιρέτισε ως θετική τη διάταξη που δίνει τη δυνατότητα στον Υπουργό Οικονομικών να αναστέλλει για έως 12 μήνες την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων χρεών προς το Δημόσιο, πολιτών που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές και να ρυθμίζεται η καταβολή των χρεών αυτών μέχρι 24 μηνιαίες δόσεις