Οι μεγαλύτερες ανατροπές στο ποδόσφαιρο που πήραν λιγότερο από 9 λεπτά
«Football, bloody hell». Τάδε έφη ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον και πραγματικά δεν θα μπορούσε να το έχει αποδώσει πιο εύστοχα. Πόσες και πόσες φορές το ποδόσφαιρο απέδειξε το πιο «σκληρό» του πρόσωπο στους μεν και το πιο «αγγελικό» στους δε. Πόσες φορές το «άσο ημίχρονο» έγινε «διπλό τελικό» από τη μία στιγμή στην άλλη. Στο ποδόσφαιρο μπορούν να έρθουν τα πάνω κάτω, όσο διαρκεί ένα τσιγάρο, μια διαδρομή από τον 6ο στον 1ο με το ασανσέρ, ένα… ανοιγόκλειμα των βλεφάρων. Κι όποιο ηθικό δίδαγμα βρίσκει εφαρμογή στη δύναμη της στρογγυλής θεάς, βρίσκει και στην καθημερινότητα.
Σίγουρα σου έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο. Ξεκινάς τη μέρα σου προηγούμενος στο σκορ, αλλά μια απρόοπτη ζημιά στο αυτοκίνητο ή τη μηχανή σου υπογράφει την ανατροπή. Άγχος, αγωνία, μάχη με τον χρόνο, σαν άλλος οπαδός που βλέπει τον τίτλο ή τη νίκη να ξεγλιστρά μέσα από τα χέρια του. Τα μεγαλύτερα comebacks, όμως, ήταν θέμα μερικών λεπτών, όπως και η υπηρεσία Fast Track της Hellas Direct. Η καλύτερη διαχείριση ζημιών μέχρι στιγμής, από την καταγραφή ως την αποζημίωση.
Μέσα σε εννέα λεπτά, από το «μπαμ» στο «έτοιμος να φύγεις», πριν καν βάλεις μπροστά τη μηχανή. Οδηγός δήλωσε τη ζημιά του και, 9 λεπτά μετά, πήρε το οκ για να προχωρήσει σε επισκευή. Η Hellas Direct κατέκτησε το σχετικό ρεκόρ και δουλεύει ήδη για να κάνει αυτόν τον χρόνο τον μέσο όρο για κάθε εξυπηρέτηση. Κι αν κανείς δυσπιστεί, πέντε ιστορικές ανατροπές από τον μαγικό κόσμο του Champions League σε λιγότερο από 9 λεπτά, επιβεβαιώνουν ότι όλα είναι δυνατά.
Ο Σόλσκιερ άνοιξε τον δρόμο στα «θαύματα»
Αν για τον οποιονδήποτε λόγο εκείνο το βράδυ της 26ης Μαΐου του 1999 τόλμησες να κλείσεις πρόωρα την τηλεόραση, τότε έχασες. Παρομοίως και για όσους φίλους της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ άρχισαν να φεύγουν από το «Καμπ Νόου» με τη συμπλήρωση των 90 λεπτών, βλέποντας την ομάδα τους να απέχει λίγα μόνο λεπτά από μια οδυνηρή ήττα στον πρώτο της τελικό Champions League μετά από 31 χρόνια. Αυτό που ακολούθησε αποτελούσε σενάριο βγαλμένο από ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ και σε καμία περίπτωση δεν θύμιζε φινάλε ενός συμβατικού τελικού.
«Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να χάνεις ένα καθοριστικό γκολ – εκτός από το να χάνεις δύο» είχε πει ο Κρεγκ Τόμπσον, από τους εμπνευστές του φορμάτ του Champions League κι ένα από τα στελέχη της UEFA που βρίσκονταν στο περίφημο ασανσέρ του «Καμπ Νόου» συνοδεύοντας τον πρόεδρο, Λέναρτ Γιόχανσον, ο οποίος κατευθυνόταν στον αγωνιστικό χώρο από τις σουίτες των VIP για να παραδώσει τα μετάλλια στην Μπάγερν Μονάχου Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ! Η πόρτα έκλεισε στο 0-1 και άνοιξε στο 2-1, υπό τον εκκωφαντικό θόρυβο των Άγγλων φιλάθλων.
Από το 6ο λεπτό οι Βαυαροί προηγούνταν, κι όμως στις καθυστερήσεις οι αλλαγές του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον τα ανέτρεψαν όλα σε χρόνο-ρεκόρ! Σέριγχαμ στο 90+1′ (μπήκε στο 67′) και Σόλσκιερ στο 90+3′ (μπήκε στο 81′) άλλαξαν όχι μόνο τις τύχες του τελικού, αλλά και τον ρου της ιστορίας μέσα σε μόλις δύο λεπτά, αφού σηματοδότησαν το πρώτο Champions League της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην εποχή του Σερ Άλεξ και του σύγχρονου ποδοσφαίρου.
Η αναγέννηση της Μπαρτσελόνα πήρε… τέσσερα λεπτά
Τελευταία φορά που η Μπαρτσελόνα είχε παίξει σε τελικό Champions League μέχρι το 2006, ηττήθηκε παταγωδώς. Ήταν στην Αθήνα, μάλιστα, όταν ως το απόλυτο φαβορί είχε γνωρίσει απίθανη συντριβή από τη Μίλαν (4-0). Συνεπώς, σε ένα ματς στο οποίο βρισκόταν πίσω στο σκορ μέχρι το 75′, οι σκιές του παρελθόντος σκέπαζαν για τα καλά το σύνολο του Φρανκ Ράικαρντ, με τους Ροναλντίνιο, Πουγιόλ, Ετό στη σύνθεσή του.
Η Άρσεναλ, όμως, έπαιζε με δέκα παίκτες λόγω αποβολής του Λέμαν από το 18′. Και η πίεση των Μπλαουγκράνα εν τέλει απέδωσε καρπούς. Πόσο χρειάστηκε για να σφραγίσουν την ανατροπή; Τέσσερα λεπτά. Κάτι σαν την εξυπηρέτηση Fast Track της Hellas Direct ένα πράγμα, αλλά… δια δύο.
Στο 76′ ο Σαμουέλ Ετό προσφέρει το «μαξιλαράκι» ασφαλείας στην ομάδα του, αποβάλλοντας έτσι και το άγχος από τις πλάτες της. Με την άγνοια κινδύνου των Καταλανών και τον ενθουσιασμό της ισοφάρισης, οι Κανονιέρηδες δεν είχαν πια ελπίδα. Μόλις στο 80′, ο πλέον απροσδόκητος «ήρωας», ο αναπληρωματικός δεξιός μπακ που είχε περάσει αλλαγή στο 71′, Τζουλιάν Μπελέτι, σκόραρε στην κλειστή γωνία του Αλμούνια μετά από δεύτερη ασίστ του iconic παιχταρά, Χένρικ Λάρσον και λύτρωσε την Μπάρτσα. Ένα γκολ που αποτέλεσε το «κόσμημα» στην καριέρα του Βραζιλιάνου μπακ και το έναυσμα για το πρώτο από τα τέσσερα Champions League που θα καθόριζαν τη Μπαρτσελόνα ως την κορυφαία ομάδα στον πλανήτη της περιόδου 2006-2015.
Τη Ρεάλ δεν την ξεγράφεις. Τη Ρεάλ
Ανατροπές έχει κάνει πολλές. Και σε τελικούς Champions League και σε απλά νοκ-άουτ, «χτυπώντας» πάντα εκεί που δεν το περιμένεις. Ανατροπή… εξπρές, όμως μέσα σε εννέα λεπτά -που είναι και το ζητούμενο- δεν ήταν στο ρεπερτόριό της. Μέχρι που το έκανε φέτος και μάλιστα δύο φορές σε διάστημα δύο μηνών και… δύο λεπτών. Η Ρεάλ Μαδρίτης πρόσθεσε νέα επίπεδα μύθου στην ευρωπαϊκή της ιστορίας, κάνοντας αμφότερες τις ομάδες των «πετροδόλαρων» του Κατάρ και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, AKA Παρί Σεν Ζερμέν και Μάντσεστερ Σίτι, να μην πιστεύουν στην τύχη τους.
Τον Μάρτιο η Βασίλισσα απέκλεισε τους Παριζιάνους του Κιλιάν Μπαπέ, ανατρέποντας το εις βάρος της 1-0 από το πρώτο παιχνίδι χάρη στον «μαγικό» Καρίμ Μπενζεμά. Ο Γάλλος στράικερ πέτυχε χατ-τρικ στο «Μπερναμπέου» (3-1), πετυχαίνοντας το 2-1 που ήταν σκορ παράτασης και το λυτρωτικό 3-1 που αποτέλεσε σκορ πρόκρισης μέσα σε 12”! Ολογράφως, δώδεκα δευτερόλεπτα!
Οι Μαδριλένοι δεν έμειναν εκεί. Στις 4 Μαΐου συνέβη το απόλυτο Déjà vu. Ίδιο γήπεδο, ίδιο σκορ, ακόμα πιο δραματική ανατροπή. Μέχρι το 88′, η Σίτι κρατούσε σφιχτά το υπέρ της 1-0 και έδειχνε να βρίσκεται με το… ένα πόδι στον τελικό του Champions League. Ο νόμος της Ρεάλ, όμως, επικράτησε και πάλι. Μέσα σε 91 δευτερόλεπτα, ο Ροντρίγκο σκόραρε όχι μία, αλλά δύο φορές κι έστειλε το παιχνίδι στην παράταση εν μέσω «φρενίτιδας» στις εξέδρες, για να σφραγίσει την πρόκριση στο 95′ της έξτρα χρόνου με πέναλτι ο σπουδαίος Καρίμ.
Το έπος της Πόλης
Με την Hellas Direct και την υπηρεσία Fast Track μπορείς να κάνεις τηλεφωνικά τη δήλωση του ατυχήματος με μέσο χρόνο εξυπηρέτησης τα έξι λεπτά. Απλά σκέψου ότι σε αυτό το διάστημα η Λίβερπουλ είχε πετύχει τρία γκολ σε τελικό Champions League. ΤΟΝ τελικό Champions League.
Όσο θα περίμενες για να πάρεις το «ΟΚ» ώστε να προχωρήσεις σε επισκευή στο συνεργείο, οι οπαδοί των Reds είχαν ήδη πανηγυρίσει μια ανεπανάληπτη επιστροφή από το 0-3 σε 3-3 στην Κωνσταντινούπολη απέναντι στη Μίλαν, το 2005. Στο ημίχρονο, το όνειρο είχε μετατραπεί σε «εφιάλτης». Με τη συμπλήρωση μίας ώρας αγώνα, όμως, το «θαύμα» ήταν λίγο για να περιγράψει το πώς εξισορρόπησε η Λίβερπουλ μια φαινομενικά χαμένη παρτίδα. Και χάρη στο κόκκινο άστρο της και τον Γέρζι Ντούντεκ στη διαδικασία των πέναλτι, το «θαύμα» ολοκληρώθηκε και έμεινε ανεξίτηλο στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Τζέραρντ στο 54′ το πρώτο ίχνος ελπίδας, Σμίτσερ στο 56′ το γκολ που επιβεβαίωσε ότι… γυρίζει και Αλόνσο στο 60′ με το επιστέγασμα του «we are back», έβαλαν «φωτιά» στις κόκκινες εξέδρες του «Ατατούρκ» και χάρισαν την εικόνα του ταμπλό με το σκορ στα αριστερά της οθόνης που έπρεπε να τρίψεις τα μάτια σου για να πιστέψεις πως είναι αληθινή.
La remontada
Οκ. Στην εποχή του VAR, αυτή η ανατροπή ίσως να μην είχε μετρήσει ποτέ. Βλέπετε τα σφυρίγματα του ρέφερι Ντενίζ Αϊτεκίν ήταν κάπως… αμφιλεγόμενα και σίγουρα κάποιος από το δωματιάκι της τεχνολογίας θα είχε δεύτερη γνώμη. Το μέγεθος, όμως, της περίφημης «remontada» (πρόκρισης στα Καταλανικά) που πέτυχε η Μπαρτσελόνα, με το αδιανόητο 6-1 στο «Καμπ Νόου» μετά την ήττα με 4-0 στον πρώτο αγώνα κόντρα στην Παρί Σεν Ζερμέν, παραμένει εντυπωσιακό και αξεπέραστο.
Οι Μπλαουγκράνα μπήκαν με το «μαχαίρι στα δόντια», έδωσαν… κατηφορική κλίση στο χορτάρι από το πρώτο λεπτό και μέχρι το 50′ είχαν ήδη φτάσει ένα γκολ μακριά από την ισοφάριση του σκορ του Παρισιού. Ωστόσο, το γκολ του Καβάνι στο 62′ έκοψε τα φτερά των παικτών του Λουίς Ενρίκε, οι οποίοι καλούνταν πια να βρουν άλλα τρία γκολ για να πανηγυρίσουν την πρόκριση. Και μέχρι το 85′, δεν είχαν βρει κανένα.
Οι μεγάλες ανατροπές, όμως, είναι ζήτημα μερικών λεπτών. Και η Μπαρτσελόνα, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, επιβεβαίωσε τον κανόνα, μέσα σε 7′. Ο Νεϊμάρ αναπτέρωσε το ηθικό της ομάδας του στο 88′ με άπιαστη απευθείας εκτέλεση φάουλ, αν και το κοινό στις εξέδρες το θεώρησε περισσότερο ως γκολ της τιμής. Στο 90+1′, βέβαια, ο ίδιος παίκτης σκόραρε από την άσπρη βούλα και το 5-1 ήταν πια ένα γκολ μακριά από το σκορ μιας θρυλικής πρόκρισης. Η φάση του 90+5′ επισφράγισε μια μυθική βραδιά. Ο «Νέι» έκανε την προσποίηση, σέντραρε στο δεύτερο δοκάρι κι ο… από μηχανής Θεός, Σέρχι Ρομπέρτο, με την προβολή και το γκολ της ζωής του «τρέλανε» τον ποδοσφαιρικό πλανήτη.