Περιβάλλον: Τα ακραία καιρικά φαινόμενα ο ισχυρότερος άμεσος κίνδυνος για την ανθρωπότητα
«Καταιγίδες, έντονες βροχοπτώσεις, καύσωνες – ακόμα και σήμερα βλέπουμε τις πρώτες συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Η νέα έκθεση της IPCC είναι σαφής: Η ανθρωπότητα πρέπει να δράσει άμεσα. Η ζωή θα αλλάξει αποφασιστικά» γράφει η γερμανική εφημερίδα Die Welt.
«Πριν τρία χρόνια, 196 χώρες που μετείχαν στη Διάσκεψη του Παρισιού για το κλίμα, έθεσαν ένα φιλόδοξο στόχο: να μπορέσουν να περιορίσουν τη θέρμανση της γης κατά 1,5 βαθμούς Κελσίου σε σύγκριση με την προ-βιομηχανική εποχή. Αυτό είναι εφικτό – αλλά μόνο αν ληφθούν άμεσα συνολικά μέτρα για τη δραστική μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα», προσθέτει η γερμανική εφημερίδα. Αυτό είναι το συμπέρασμα 91 κορυφαίων επιστημόνων από 40 χώρες οι οποίοι – σε ειδική έκθεση που συνοψίζει περισσότερες από 6.000 μελέτες – προειδοποιούν: Μέχρι το 2030, οι εκπομπές CO 2 θα πρέπει να μειωθούν κατά 45% σε σύγκριση με το 2010 και να μηδενιστούν στα μέσα του αιώνα.
«Για να κατανοήσουμε τι θα σημάνει ο τερματισμός των εκπομπών CO 2 το 2050, πρέπει να αντιληφθούμε ότι σχεδόν όλοι οι τομείς της ζωής πρέπει να αλλάξουν», λέει ο Νίκλας Χένε, καθηγητής της αλλαγής του κλίματος στο Πανεπιστήμιο Wageningen: «Αλλά μόνο οι τεχνικές λύσεις δεν θα είναι αρκετές, πρέπει να αλλάξουμε τη συμπεριφορά μας».
Αυτό είναι το πρόβλημα. Επειδή αυτό που πρέπει να αλλάξουμε είναι από καιρό γνωστό. Λιγότερες πτήσεις. Να τρώμε λιγότερο κρέας. Να οδηγούμε λιγότερο. Για τη Γερμανία, αυτό σημαίνει πάνω από όλα: Να καίμε λιγότερο άνθρακα. Επειδή η καύση αυτή είναι υπεύθυνη για το 40% περίπου των γερμανικών εκπομπών CO 2.
Τα ακραία καιρικά φαινόμενα συμβαίνουν συχνότερα
Ήδη παρατηρούμε τις συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Αυτό είναι ένα από τα σημαντικότερα μηνύματα στην ειδική έκθεση, λέει ο Κινέζος ερευνητής του κλίματος Πανμάο Τζάι ένας από τους συγγραφείς της έκθεσης. Είναι ήδη σύνηθες να παρατηρούμε ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως και την αύξηση της στάθμης της θάλασσας και την εξαφάνιση των πάγων της Αρκτικής.
Το γεγονός ότι τα ακραία καιρικά φαινόμενα συμβαίνουν συχνότερα έχει γίνει αισθητό τα τελευταία χρόνια. Για παράδειγμα, οι έντονες βροχοπτώσεις και οι πλημμύρες είναι όλο και πιο συχνές. Επίσης, οι αιτίες της μεγάλης ξηρασίας αυτό το καλοκαίρι δεν είναι ακόμα σαφείς.
Οι ακραίες καιρικές συνθήκες είναι ο ισχυρότερος άμεσος κίνδυνος
«Τα ακραία καιρικά δεν μπορούμε να τα προβλέπουμε έγκαιρα, αν περιμένουμε τα στατιστικά στοιχεία», λέει ο Αντερς Λέβερμαν, που διερευνά τη δυναμική του κλιματικού συστήματος στο Ινστιτούτο Έρευνας Κλιματικών Επιπτώσεων του Πότσνταμ “Στην πραγματικότητα, απλά μας εκπλήσσουν τα γεγονότα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Τα πάντα χειροτερεύουν ταχύτερα από ό, τι προβλέπαμε. “
Οι επιστήμονες έχουν προσπαθήσει πολύ καιρό να υπολογίσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής με τη βοήθεια στατιστικών στοιχείων. “Τώρα τα γεγονότα μας ξεπερνούν. Τα τελευταία πέντε χρόνια, οι άνθρωποι έχουν επικεντρωθεί ολοένα και περισσότερο στην κατανόηση των φυσικών αιτιών των ακραίων καιρικών φαινομένων. Αυτό δίνει την ευκαιρία να κάνουμε τις προβλέψεις μας εγκαίρως».
Για την Κεντρική Ευρώπη, οι ακραίες καιρικές συνθήκες είναι ο ισχυρότερος άμεσος κίνδυνος. Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, η οποία απειλεί ορισμένα κράτη, θα μας πλήξει επίσης – αλλά συμβαίνει τόσο αργά ώστε να υπάρχει χρόνος για να προετοιμαστούμε γι ‘αυτό. Οι ακραίες καιρικές συνθήκες είναι διαφορετικές. Έχουν γίνει πιο απρόβλεπτες σε όλο τον κόσμο.
«Τον Δεκέμβριο του περασμένου έτους είχαμε ξαφνική σφοδρή χιονόπτωση από το Σικάγο ως τη Νέα Υόρκη, η οποία είχε σχεδόν παραλύσει την οικονομική ζωή. Τον Ιανουάριο, οι θερμοκρασίες στη Σιβηρία αυξήθηκαν κατά 55 βαθμούς μέσα σε πέντε ημέρες.
«Αν κατορθώσουμε να περιορίσουμε την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη λιγότερο από 1,5 βαθμούς Κελσίου, θα συνεχίσουμε να έχουμε το κλίμα που γνωρίζουμε, λέει ο Λέβερμαν. “Αλλά μόλις ξεπεράσουμε αυτό το σύνορο, ο κόσμος θα αλλάξει πολύ. Στη συνέχεια θα μπούμε σε έναν κόσμο με ένα κλίμα που δεν γνωρίζουμε. ” Έτσι, η στάθμη της θάλασσας θα αυξανόταν δέκα εκατοστά υψηλότερα από το τέλος του αιώνα.. Ο Αρκτικός Ωκεανός θα μένει πιθανώς χωρίς πάγους τουλάχιστον μία φορά τη δεκαετία (αντί για μία φορά τον αιώνα). Και όλοι οι κοραλλιογενείς ύφαλοι θα πεθάνουν.
Θα επιτύχουμε τον στόχο της μείωσης της θέρμανσης κατά 1,5 βαθμούς; Οι περισσότεροι ερευνητές είναι σκεπτικοί. Μόνο ένα πράγμα είναι σαφές: η ζωή μας θα αλλάξει θεμελιωδώς. Είτε έτσι είτε αλλιώς.