Ποιοι λένε «όχι» στο ευρωομόλογο – Γιατί υψώνουν τείχος
«Ακόμη και νεοφιλελεύθεροι οικονομολόγοι τάσσονται πλέον υπέρ του ευρωομολόγου και συμμαχούν με κεϋνσιανιστές. Οι πολιτικοί ωστόσο προβάλλουν αντίσταση, είτε πρόκειται για την Άγκελα Μέρεκλ, είτε για τον υπουργό Οικονομικών Όλαφ Σολτς, είτε την πρόεδρο της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν», σχολιάζει η εφημερίδα taz του Βερολίνου σε άρθρο με τίτλο: «Μεγάλο ζητούμενο η αλληλεγγύη» και παρατηρεί:
«Ο μεγάλος συνασπισμός στο Βερολίνο προκρίνει τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, με δύναμη πυρός 410 δις ευρώ, για τη στήριξη ορισμένων χωρών. Το σχέδιο ενεργοποίησης του ΕΜΣ είναι ωστόσο άκρως επικίνδυνο, διότι θα χωρίσει τις χώρες σε “καλές” και ”κακές”, από τη στιγμή που αναγκάζει κάποιες να ζητήσουν βοήθεια.
Η Γερμανία θα εμφανιζόταν σαν πρώτος και καλύτερος μαθητής, ενώ άλλες χώρες, όπως η Ιταλία ή η Ελλάδα ως αποβράσματα.
Οι χρηματαγορές θα θυμούνται για πάντα αυτό το μήνυμα και θα ζητούν υψηλότερα επιτόκια από τις αδύναμες χώρες της ευρωζώνης. Με συνέπεια η ευρωκρίση να συνεχίζεται στο διηνεκές. Μεγάλος χαμένος θα αναδεικνυόταν ωστόσο η Γερμανία, μιας και σήμερα οι καλύτεροι πελάτες της είναι οι χώρες της ευρωζώνης. Προς το παρόν όλα δείχνουν ότι ο κορωνοϊός δεν σκοτώνει μόνο ανθρώπους, αλλά και την ΕΕ, η οποία δεν θα επιζήσει, αν ούτε και σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης δεν μπορεί να επικρατήσει πνεύμα αλληλεγγύης».
Οι Ευρωπαίοι θα επωμιστούν από κοινού τα βάρη της κρίσης
Με τίτλο «Παλιά, γνώριμα προβλήματα» η Handelsblatt σχολιάζει ότι «η πανδημία επιτείνει προβλήματα που επιβάρυναν την παγκόσμια οικονομία πολύ πριν ξεσπάσει η κρίση του κορωνοϊού.
Όπως μεταδίδει η DW, για μια ακόμα φορά μια κρίση αναδεικνύει τις ευρωπαϊκές αδυναμίες. Οι Βρυξέλλες δυσκολεύονται να υψώσουν το ανάστημά τους και να αντιμετωπίσουν κατάματα τους εθνικούς εγωισμούς.
Μονομερείς συνοριακοί έλεγχοι και ριζικές διαφορές στα μέτρα καταπολέμησης του ιού και προστασίας των πολιτών δείχνουν ότι το εθνικό συμφέρον είναι τελικά ισχυρότερο του κοινού συμφέροντος. Η έκβαση της διένεξης μεταξύ των ευρωπαίων ηγετών για την κατανομή των οικονομικών βαρών της κρίσης θα είναι καθοριστική.
Για να αποφευχθεί μια νέα ευρωκρίση υπάρχουν μόνο τρεις τρόποι: Ενεργοποίηση του ΕΜΣ, έκδοση ευρωομολόγου και συνέχιση μαζικής αγοράς ομολόγων από την ΕΚΤ για να μειωθούν τα υψηλότερα επιτόκια που αναγκάζονται να καταβάλλουν χώρες, όπως η Ιταλία για να πουλήσουν ομόλογα στις χρηματαγορές.
Ανεξάρτητα από τον τρόπο που θα επιλεγεί οι Ευρωπαίοι δεν θα αποφύγουν να επωμιστούν από κοινού τα οικονομικά βάρη της κρίσης. Ακόμα και το Βερολίνο θα το συνειδητοποιήσει αυτό. “H Ευρώπη θα σφυρηλατηθεί μέσα από τις κρίσεις” έλεγε ο γάλλος Ζαν Μονέ, ένας από τους αρχιτέκτονες της Ενωμένης Ευρώπης. Τώρα είναι η ιδανική στιγμή για να το αποδείξουμε».