Ρούλα Πισπιρίγκου: Συνέχεια στη δίκη με κατάθεση «φωτιά» εντατικολόγου
«Η μητέρα μάς φαινόταν διαδικαστική σε όσα έκανε και ασχολούταν με το παιδί. Ήταν μια μητέρα που την ενδιέφερε να τροφοδοτεί τα social media που είχε. Δεν μας έδειξε ότι είχε κατανοήσει αυτή την τραγωδία που συνέβαινε. Το θεωρούσα αδιανόητο να έχεις περάσει κάτι τέτοιο και να ανεβάζεις φωτογραφίες από παραλίες και από συναυλίες».
Ο εντατικολόγος του Ρίου είπε πως ήταν πρώτη φορά στην καριέρα του που σύσσωμο όλο το ιατρικό προσωπικό είχε παρατηρήσει μια τόσο περίεργη συμπεριφορά σε γονέα.
«Ήταν η πρώτη φορά στα τόσα χρόνια που δουλεύω που το σύνολο του ιατρικού προσωπικού είπε ότι εδώ υπάρχει πρόβλημα με αυτή τη συμπεριφορά της μητέρας. Είμαι 16 χρόνια στο νοσοκομείο, πρώτη φορά όλοι είπαμε ότι υπάρχει θέμα.
»Με αυτά τα δεδομένα κρίναμε ότι έπρεπε να διερευνηθεί κάποια εμπλοκή της μητέρας ή της ευρύτερης οικογένειας. Εμείς οφείλουμε να ενημερώσουμε κι ας αποδειχθεί ότι έπεσε από την κούνια».
«Η απουσία θρήνου συνεχιζόταν»
Ο εντατικολόγος ήταν από τους πρώτους ανθρώπους που συνάντησαν τους δύο γονείς. Ήξερε από την πρώτη στιγμή πως αυτό το σοβαρό περιστατικό που τους διακομίζεται από το Καραμανδάνειο, θα απασχολήσει τις επόμενες μέρες.
«Στην εφημερία ετοιμότητας ήταν η κ. Σαχινιδου. Πριν την καλέσω ενημέρωσα τον κ. Ηλιάδη, το διευθυντή μας, γιατί θέλει να γνωρίζει τι γίνεται στη μονάδα και στις περισσότερες φορές έρχεται ο ίδιος να βοηθήσει, αφού πολλές φορές δεν υπάρχει γιατρός ετοιμότητας λόγω μπάτζετ του νοσοκομείου.
»Τον ενημέρωσα γιατί υπήρχε και το περιστατικό των άλλων δυο θανάτων στην οικογένεια. Θυμόμουν τα πρωτοσέλιδα στην Πάτρα για την τραγωδία με τα αλλά δυο παιδιά. Όταν είδα ότι ήταν το τρίτο παιδί ήξερα ότι είναι ένα περιστατικό που θα προβληματίσει».
Ο Ανδρέας Ηλιάδης πράγματι κατέφτασε λίγη ώρα μετά στο νοσοκομείο, με τον κ. Κοτσιώνη να περιγράφει λεπτομερώς τις κινήσεις των γιατρών εκείνα τα κρίσιμα λεπτά.
«Το παιδί ήταν δυνητικά ασταθές κι έπρεπε να μεταφερθεί με κάποιον που θα μπορούσε να χειριστεί μια δεύτερη ανακοπή. Έγινε μια σωστή διακομιδή, ήρθε με καλά ζωτικά σημεία. Έγινε μια παράδοση με τον κ. Χασαποπολο. Μου είπε τι φάρμακα είχε δώσει, πόσο κράτησε η ανάνηψη, αλλά και το ιστορικό θανάτων της οικογένειας».
Λίγο αργότερα συνάντησε τους γονείς της μικρής Τζωρτζίνας.
«Δεν μπορούσαμε να τους πούμε αν το παιδί τους θα ζήσει. Οι γονείς ήταν σοκαρισμένοι, δεν είδαμε υπερβολικές αντιδράσεις αλλά αυτό είναι κάτι συνηθισμένο γιατί είχαν υποστεί μεγάλο σοκ. Όμως, για μένα το συναίσθημά της ήταν απρόσωπο. Και θα σας πω τι εννοώ με αυτή τη φράση.
»Θεωρούσαμε όλοι ότι αυτή η οικογένεια έχει περάσει μια τραγωδία. Έχουν δύο παιδιά που είχαν πεθάνει και το τρίτο παιδί είχε πάθει ανακοπή και θα χρειαζόταν υποστήριξη, δεν ξέραμε σε τι μέγεθος. Μετά το αρχικό σοκ, αυτή η μη αντίδραση και ο μη θρήνος συνεχιζόταν».
«Δεν έκανε επεισόδια στη ΜΕΘ»
Ο Χαράλαμπος Κοτσιώνης απαρίθμησε λεπτομερώς όλες τις φορές που η μικρή Τζωρτζίνα χρειάστηκε να μπει στην εντατική.
«Έκανε τρία μεγάλα επεισόδια. Αρχικά για το πρώτο έλεγαν για ανακοπή αλλά δεν ίσχυε και θα το χαρακτηρίζαμε ως υπεραντίδραση των παιδιάτρων. Μετά η Τζωρτζίνα εμφάνισε μείωση του κορεσμού, ταχυκαρδία και άλλα συμπτώματα.
»Έκανε τέσσερα επεισόδια μέσα σε λίγες ώρες. Την κάναμε πάλι εισαγωγή στην μονάδα. Και πάλι δεν βρήκαμε κάτι ενώ την παρακολουθούσαμε 24ωρο και μετά ξαναπήγε στην παιδιατρική».
Η Τζωρτζίνα παρουσίαζε επεισόδια μόνο στην παιδιατρική, ποτέ στην εντατική θα πει. Σε ερώτηση του δικηγόρου του Δασκαλάκη για την πιθανή χορήγηση κεταμίνης στη μικρή την 11η Απριλίου, ο γιατρός απάντησε:
– Γεωργακόπουλος: 11 Απριλίου δείγμα αίματος και ούρων θυμάστε τα αποτελέσματα;
– Κοτσιώνης: Τις κάνουμε αυτές στις εξετάσεις για ασθενείς που δεν ξέρουμε τα ακριβή αίτια. Ήταν αρνητικός.
– Γεωργακόπουλος: Αν είχε κεταμίνη θα βρισκόταν στις συγκεκριμένες εξετάσεις;
– Κοτσιώνης: Όχι δε θα βρισκόταν γιατί δεν είναι στο πάνελ των εξετάσεων που κάνουν. Είναι για κάνναβη, αλκοόλ και άλλες ουσίες και δεν ξέρω αν υπάρχει αντιδραστήριο.
Ο γιατρός κατέθεσε πως η μικρή Τζωρτζίνα αντιδρούσε σε ηχητικά ερεθίσματα και πως εμφάνιζε σημάδια βελτίωσης με την πάροδο του χρόνου, αλλά πως ήταν ξεκάθαρο ότι το παιδί είχε βαριά προβλήματα.