Σε ποια είδη θα πούμε αντίο αν η αύξηση της θερμοκρασίας φτάσει τους 3 βαθμούς
Οι περιοχές υψηλής βιοποικιλότητας, όπως οι τροπικές ζούγκλες και οι κοραλλιογενείς ύφαλοι, θα πληγούν δυσανάλογα αν η αύξηση της θερμοκρασίας φτάσει τους 3 βαθμούς Κελσίου μέχρι τα τέλη του αιώνα, προειδοποιεί νέα μελέτη.
Χωρίς πρόσθετα μέτρα, πιθανότατα θα πρέπει να πούμε αντίο σε εμβληματικά είδη όπως οι λεμούριοι της Μαδαγασκάρης ή οι γιγάντιες χελώνες των Γκαλάπαγκος.
Ανασκόπηση χιλιάδων προηγούμενων μελετών για 270 περιοχές υψηλής βιοποικιλότητας προειδοποιεί ότι οι απώλειες θα είναι μεγαλύτερες σε απομονωμένα νησιά και βουνά που φιλοξενούν «ενδημικά» είδη, ζώα και φυτά που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στον κόσμο.
Τα ενδημικά είδη αντιμετωπίζουν 3 έως 10 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο εξαφάνισης σε σχέση με ντόπια είδη που ζουν και σε άλλες περιοχές ή σε σχέση με τα εισαγόμενα είδη, προειδοποιεί μεγάλη, διεθνής ερευνητική ομάδα στην επιθεώρηση Biological Conservation.
Η Μαδαγασκάρη, οι Φιλιππίνες, η Σρι Λάνκα και τα νησιά της Καραϊβικής και του Ινδικού μπορεί να χάσουν όλα τα ενδημικά είδη φυτών μέσα στα επόμενα 30 χρόνια, εκτιμά η μετα-ανάλυση.
Πέρα από του λεμούριους, που ήδη κρέμονται στο χείλος της εξαφάνισης, άλλα είδη που κινδυνεύουν να χαθούν είναι ο γαλάζιος γερανός της Νότιας Αφρικής και η λεοπάρδαλη του χιονιού στα Ιμαλάια.
Σε κίνδυνο άμεσης εξαφάνισης εκτιμάται ότι θα βρεθεί το 100% των ενδημικών ειδών στα πλούσια ορεινά οικοσυστήματα, το 84% των ενδημικών ειδών σε νησιά, το 34% σε χερσαία οικοσυστήματα και το 46% στα θαλάσσια οικοσυστήματα.
Σύμφωνα με τον ορισμό των ερευνητών, ο οποίος βασίζεται στα κριτήρια του οργανισμού IUCN που εκδίδει το επίσημο Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ειδών, υψηλό κίνδυνο εξαφάνισης αντιμετωπίζουν τα είδη των οποίων οι πληθυσμοί προβλέπεται να συρρικνωθούν κατά τουλάχιστον 80% λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Σχεδόν όλα τα χερσαία είδη στις περιοχές που εξετάστηκαν αναμένεται να επηρεαστούν, με την εξαίρεση των ξενικών (ξενόφερτων) ειδών, τα οποία μπορεί να βρουν ευκαιρία να πολλαπλασιαστούν και να ασκήσουν περαιτέρω πιέσεις στα ντόπια και ενδημικά είδη.
Η μελέτη προβλέπει πάντως πως, αν η άνοδος της θερμοκρασίας μέχρι το 2100 περιοριστεί στον 1,5 βαθμό, όπως προβλέπει η Συμφωνία του Παρισιού κατά της κλιματικής αλλαγής, ο κίνδυνος εξαφάνισης για τα περισσότερα είδη θα μειωθεί κατά δέκα φορές.
Η Συμφωνία ωστόσο δεν είναι νομικά δεσμευτική και βασίζεται σε εθελοντικές δεσμεύσεις της κάθε κυβέρνησης. Με βάση τις μέχρι σήμερα δεσμεύσεις, η άνοδος της θερμοκρασίας είναι πιθανό να φτάσει τους 3 με 5 βαθμούς μέχρι το 2100, σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα.
Ήδη η αύξηση της θερμοκρασίας υπερβαίνει σήμερα τον 1 βαθμό.