Σφοδρή πολιτική αντιπαράθεση για την ακρίβεια
«Η κυβέρνηση έχει κάνει μεγάλη προσπάθεια κόντρα στο ρεύμα»
«Νομίζω πρέπει να γίνει τριπλή αντεπίθεση», λέει ο βουλευτής της ΝΔ Ευριπίδης Στυλιανίδης.
«Η μία είναι οι αυστηροί έλεγχοι της αγοράς και στοχευμένα μάλιστα εκεί που υπάρχει υψηλή κερδοσκοπία, δεύτερον αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι να χρησιμοποιήσουμε τα εργαλεία του ανταγωνισμού για να ωφελήσουμε τους πολλούς και να περιορίσουμε τους λίγους και το τρίτο είναι θέμα παιδείας και συνείδησης. Το να επιδιώκει κάποιος το μέγιστο δυνατό κέρδος σε μια κοινωνία η οποία δοκιμάζεται, είναι θέμα χρόνου να το βρει μπροστά του».
Όπως λέει ο βουλευτής της ΝΔ:
«Αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί σταδιακά, τουλάχιστον σε πολιτικό επίπεδο, μόνο από την αύξηση μισθών που επιδιώκει η κυβέρνηση και την σταδιακή μείωση φόρων ώστε η ρευστότητα στην αγορά να αντέξει. Αυτό γίνεται σε ένα περιβάλλον απολύτως επιβαρυντικό από τις διεθνείς εξελίξεις. (…) Η Ελλάδα θα πρέπει, στο πλαίσιο των δυνατοτήτων της και στους Οργανισμούς που συμμετέχει, να παίξει τον ρόλο της παγκόσμιας συνείδησης, όπως το έκανε και στο παρελθόν, προσπαθώντας να σταματήσει όλο αυτό το οποίο πάει να ανοίξει, που δε θα έχει επιστροφή».
Ο ίδιος τονίζει:
«Η πολιτική της κρατικής παρέμβασης οδηγεί μαθηματικά στην χρεωκοπία του κράτους, το έχουμε δει σε άλλα κράτη. Οι παραβάσεις των κανόνων του ανταγωνισμού οδηγούν σε ολιγοπώλια και άρα σε κερδοσκοπία των λίγων. Είμαι υπέρ της λύσης ενός λαϊκού καπιταλισμού, μιας κοινωνικής οικονομίας της αγοράς όπου το κράτος θα παίζει ρυθμιστικό ρόλο αλλά θα παίζει αυτόν τον ρόλο. Ο ανταγωνισμός είναι απαράβατος όρος. (…) Θεωρώ ότι η κυβέρνηση έχει κάνει μεγάλη προσπάθεια κόντρα στο ρεύμα διότι είναι πολυπαραγοντικοί οι όροι που διαμορφώνουν την πραγματική οικονομία».
«Η κυβέρνηση έχει αφήσει ανεξέλεγκτη την αγορά»
Από την πλευρά της, η Άννα Παπαδοπούλου, γραμματέας τομέα ανθρωπίνων δικαιωμάτων ΠΑΣΟΚ, αναφέρει:
«Η πραγματικότητα είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει αφήσει ανεξέλεγκτη την αγορά. Οι Έλληνες πολίτες πηγαίνουν στο σουπερμάρκετ και πραγματικά τους πιάνεται η ψυχή, έχουμε τη δεύτερη αγοραστική δύναμη από τον πάτο, οι Έλληνες δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα, δεν μπορούν να πληρώσουν το ενοίκιό τους, δεν μπορούν να πάνε διακοπές».
«Οι έλεγχοι είναι περιορισμένοι, όπως επίσης δεν επανέρχεται η Επιτροπή Ανταγωνισμού να δει τελικά αυτά τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν τι έχει συμβεί με αυτά τα προϊόντα. Έχουμε αφήσει τα ολιγοπώλια να δρουν ανεξέλεγκτα και εμείς καθόμαστε και παρατηρούμε. Αυτό κάνει η ελληνική κυβέρνηση και νομίζει ότι έτσι θα αντιμετωπιστεί η κατάσταση. Νομίζω ότι θα το βρει μπροστά της, όπως το βρήκε και στις ευρωεκλογές», συμπληρώνει.
Όπως λέει η ίδια:
«Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει ένα μακρόπνοο σχέδιο σε ό,τι αφορά και την ενέργεια. Οι τιμές στην Ευρώπη είναι άλλες, και στην Ελλάδα άλλες. Δεν έχουμε οχυρωθεί σαν χώρα. Υπάρχουν μεγάλη ολιγοπώλια και στην ενέργεια».
«Η ακρίβεια είναι ‘παιδί’ του συστήματος»
Αναφερόμενος στην ακρίβεια, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΚΟ του ΚΚΕ, Νίκος Καραθανασόπουλος, επισημαίνει:
«Η ακρίβεια είναι ‘παιδί’ του συστήματος, δεν είναι κάτι το πάρεργο. Οι αιτίες της ακρίβειας οφείλονται στις ασκούμενες πολιτικές από όλες τις κυβερνήσεις μέχρι τώρα. Γι’ αυτό υπάρχει ακρίβεια σε όλη την ΕΕ, στον αναπτυγμένο καπιταλιστικό κόσμο. Η απελευθέρωση αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας δεν οδηγεί σε ένα ακριβό και ανεπαρκές ενεργειακό μείγμα; Το χρηματιστήριο ενέργειας δεν εκτόξευσε τις τιμές και η ρήτρα αναπροσαρμογής; Η πράσινη μετάβαση; Δεν είχαμε αυτά τα αποτελέσματα; Με τα ίδια σαθρά υλικά που οδηγηθήκαμε στην ακρίβεια προσπαθεί τώρα να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα».
Όπως λέει ο ίδιος:
«Ο ανταγωνισμός οδήγησε στη μονοπώληση της αγοράς. Από την άλλη μεριά, ο ανταγωνισμός συνθλίβει τους μισθούς για να διευρύνει το κέρδος. Οπότε το κυνήγι του κέρδους και εκτοξεύει τις τιμές και συμπιέζει τους μισθούς και τα εργασιακά δικαιώματα. Τρίτος παράγοντας είναι οι έμμεσοι φόροι που οδηγούν στο να υπάρχουν δημόσια έσοδα για να μπορέσει να υπάρχει αυτή η δημοσιονομική εξυγίανση με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ και για το κρατικό χρέος το οποίο είναι δυσβάσταχτο».
«Εμείς λέμε ότι πρέπει να αμφισβητηθεί αφενός το κυνήγι του κέρδους και δεύτερον αυτές οι πολιτικές που έχουν οδηγήσει στην εκτόξευση των τιμών», καταλήγει.