Τέμπη: Oι πιο δραματικές στιγμές του δυστυχήματος

Από τα τρία πρώτα βαγόνια της αμαξοστοιχίας δεν έμεινε τίποτα.

«Τα 3 μπροστινά μας δυστυχώς διαλύθηκαν είχαν πιάσει φωτιά».

Οι διασώστες για ατελείωτες ώρες ψάχνουν να βρουν στοιχεία ανθρώπινης ζωής.

Στο πρόσωπό τους διαγράφονται όλα τα συναισθήματά τους.

Απόγνωση, απελπισία, θλίψη.

Μαύρες σακούλες γεμίζουν με σορούς ανθρώπων.

«Αναζητούμε μέλη τώρα πια όχι ανθρώπους», δήλωσε ο Σωτήρης Παπαμαρκάκης, μέλος Ομάδας διασωστών Μαγνησίας .

Με μια φωτογραφία στο χέρι, και με την λίγη δύναμη που του έχει απομείνει ο πατέρας του φίλου της 24χρονης Αναστασίας από την Πάφο ψάχνει πληροφορίες.

Κάποιοι άλλοι δεν μπορούν να κρύψουν την οργή τους. Η κυρία Αντωνία έχασε τον σύζυγό της και το παιδί τους. Ήταν μόλις πέντε ετών.

Οι περισσότεροι έφταναν στα νοσοκομεία σε κατάσταση σοκ, τραυματισμένοι. Με αίματα και σκισίματα στα ρούχα έπεφταν στην αγκαλιά των συγγενών τους ξεσπώντας σε κλάματα.

«Είχα θέση για το 2 ναι πήγα προς τα πίσω ήταν μια φίλη μου».

«Εγώ από τύχη βρέθηκα στο βαγόνι 5, το εισιτήριό μου έγραφε να είμαι στο βαγόνι 2», είπε Παναγιώτης Σταφύλας, επιβάτης τρένου.

Μια γυναίκα αφήνει ένα λουλούδι στα γραφεία του ΟΣΕ. Η είσοδος είναι γεμάτη με γράμματα με μηνύματα για όσους χάθηκαν.

«Για τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες που χάθηκαν τόσο άδικα στα Τέμπη! Δεν σας ξεχνάμε!», γράφει το μήνυμα

Παιδιά σε όλη την Ελλάδα φτιάχνουν με τις σχολικές τους τσάντες την φράση «Πάρε όταν φτάσεις».