Το στάδιο που οδηγεί από την παιδική ηλικία στην εφηβική είναι η προεφηβεία (9-13 ετών) και είναι μια περίοδος που θέτει σε δοκιμασία την υπομονή και την κατανόηση ακόμα και των καλύτερων γονέων. Η συμπεριφορά των παιδιών αρχίζει και αλλάζει ενώ δεν είναι λίγοι οι γονείς που ανησυχούν και προβληματίζονται για το τι μέλλει γενέσθαι. Τα παιδιά είναι συχνά αγενή, βρώμικα, απείθαρχα και θορυβώδη. Καλό είναι να γνωρίζεται ότι η συμπεριφορά αυτή είναι φυσιολογική αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει και να αγνοηθεί.
Στην προεφηβική ηλικία υπάρχουν και… πλεονεκτήματα! Στο σύνολό του, και παρά τα λιγότερο αξιαγάπητα χαρακτηριστικά του, το παιδί της προεφηβικής ηλικίας είναι ένα άτομο γεμάτο ρεαλισμό. Παρόλα αυτά δεν είναι λίγοι οι γονείς που δεν ξέρουν πώς να χειριστούν κάποιες – πρωτόγνωρες γι’αυτούς – καταστάσεις.
Τι γίνεται λοιπόν αν το παιδί λέει παλιόλογα; Είναι ένα ερώτημα που βασανίζει πολλούς…
Πρώτα απ’όλα δεχθείτε το. Είτε από αθωότητα, είτε για να δημιουργήσουν κάποια αίσθηση, τα παιδιά θα προσπαθήσουν να βρίζουν ή να ξεστομίζουν ωμές λέξεις στο σπίτι τους. Δεν θα κερδίσετε τίποτα αν αντιδράσετε με ταραχή ή τρόμο, ή τιμωρώντας το παιδί. Και θυμηθείτε πως οι πρώτες βρισιές που ακούει ένα παιδί πολύ συχνά προέρχονται από τους ίδιους τους γονείς. Αλλά κι έτσι ακόμα δεν πρέπει ν’αγνοήσετε αυτές τις εκφράσεις ή να κάνετε δήθεν πως απολαμβάνετε τα «παλιόλογα» μέσα στο σπίτι.
Πείτε στο παιδί πως οι λέξεις αυτές δεν σας εκπλήσσουν και πως ξέρετε τη σημασία τους. Είναι απόλυτα δυνατόν να χρησιμοποιεί αυτές τις λέξεις ή να λέει πονηρά ανέκδοτα που ακούει, απλώς για να ενοχλήσει. Αν οι γενικές συμβουλές να σταματήσει δεν φέρουν αποτέλεσμα, μπορεί να είναι – πάλι – σύμπτωμα πως το παιδί έχει άλλες ενασχολήσεις. Θα ήταν πολύ συνετό να κοιτούσατε λίγο μακρύτερα για να δείτε τι είναι αυτό που το κάνει να συμπεριφέρεται κατ’αυτόν τον τρόπο.