Οι γονείς πολλές φορές προσπερνάνε τις επιθετικές συμπεριφορές των παιδιών τους, οι οποίες γίνονται αντιληπτές όταν δεν ”περνάει το δικό τους”. Το μικρό σας λοιπόν μπορεί ξαφνικά να αντιδράσει βίαια σπρώχνοντας ή χτυπώντας τους συνομηλίκους του ή ακόμα κι εσάς.
Είναι δύσκολο να περιμένουμε από ένα μικρό παιδί να ακολουθεί κανόνες, καθώς γνωστικά και νοητικά δεν είναι ακόμα σε θέση να το κάνει. Πιθανώς να είναι ένα παιχνίδι για εκείνο, καθώς δε μπορεί να συλλάβει την έννοια του πόνου στον άλλο.
Όσο περίεργο κι αν σας φαίνεται, αν αντιδράσετε με θυμό ή με απότομο τρόπο στο μικρό σας, η αντίδραση σας αυτή θα ενισχύσει τη συμπεριφορά του να χτυπάει σε καθημερινή βάση όλο και πιο συχνά.
Όταν αντιδρούμε με θυμό ή με άγχος στα παιδιά μας, εκείνα εσωτερικεύουν αυτές τις αντιδράσεις μας. Με αυτό τον τρόπο τους προσθέτουμε επιπλέον ανησυχίες για πράγματα για τα οποία έχουν ήδη τους δικούς τους φόβους. Το παιδί σας θα αισθάνεται την ανάγκη να ξαναχτυπήσει γιατί δεν θα έχει καταλάβει το λόγο που του φωνάξατε, ή που του δώσατε ξύλο , ή που του αρπάξατε το χέρι δυνατά και το τραβήξατε μακριά να καθίσει κάπου μόνο του για τιμωρία. Το μυαλό του σε αυτή την ηλικία δεν μπορεί να κατανοήσει τη συμπεριφορά σας
Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να το επιτρέψουμε ελεύθερα. Είναι απαραίτητο να θέτουμε τις σωστές βάσεις και να μένουμε σταθεροί, ώστε τα παιδί να κατανοεί τα όριά του όσο μεγαλώνει.
Θέτουμε όρια, αλλά παράλληλα προσέχουμε πάντα τον τρόπο μας, ο οποίος πρέπει να είναι ψύχραιμος και χωρίς σχόλια που να υποτιμούν το παιδί και να το πληγώνουν.