Τί συμβαίνει με το σπήλαιο της Χαλκιδικής και το αγίασμα- Γιατί οι πιστοί αφήνουν τα εσώρουχα τους
Ένα σπήλαιο στη Νέα Φώκαια Χαλκιδικής, μέσα στο οποίο αναβλύζει αγίασμα, γίνεται πόλος θρησκευτικής έλξης για πολύ κόσμο.
Η λαϊκή παράδοση αναφέρει ότι τον 1ο αιώνα μ.Χ ο Απόστολος Παύλος βρέθηκε στην Ιερισσό για να κηρύξει το χριστιανισμό και καταδιώχθηκε από τους κατοίκους. Επειδή δεν έβρισκε που να κρυφτεί και παρακάλεσε τον Θεό να τον σώσει. Η παράδοση αναφέρει ότι τότε άνοιξε μπροστά του ένα χάσμα στη γη. Στο ίδιο σημείο που βρίσκεται σήμερα το ξωκκλήσι.
Κατά μία άλλη εκδοχή ο Απόστολος διωκόμενος από τους ειδωλολάτρες της Κασσάνδρας κατέφυγε στο σπήλαιο αυτό όπου κήρυττε κρυφά και βάπτιζε τους νέους Χριστιανούς στην δεξαμενή του Αγιάσματος.
Μέσα από το σπήλαιο ξεκινάει ένα χαμηλό τούνελ, μήκους 10 μέτρων περίπου και πλάτους 80 εκ.. Οι επισκέπτες τον διασχίζουν γονατιστοί και φτάνουν σε ένα βραχώδες κοίλωμα μου γεμίζει νερό που έρχεται από τα έγκατα της γης. Αυτό είναι το αποκαλούμενο Αγίασμα του Απόστολου Παύλου.
Στα δεξιά του Αγιάσματος υπάρχει μια σκοτεινή ορθογώνια αίθουσα που ο επισκέπτης μπορεί να σταθεί όρθιος. Κατά μία άποψη πρόκειται για σκαπτό μακεδονικό τάφο. Το σίγουρο είναι ότι ο χώρος αυτός απετέλεσε ένα παλαιοχριστιανικό ναΐδριο που ήταν στολισμένο με τοιχογραφίες, μονογράμματα και άλλες παραστάσεις. Σήμερα σώζονται ελάχιστα ίχνη των τοιχογραφιών στις γωνίες της αίθουσας.
Οι τοίχοι του καλύπτονται από πυκνό στρώμα αιθάλης από τα κεριά που άναβαν εκεί οι Χριστιανοί γιατί η κρύπτη αυτή αναμφίβολα υπήρξε καταφύγιο των πιστών σε περιόδους διωγμών. Στην αίθουσα υπάρχει μια μαρμάρινη κολόνα που θα έχει σχέση με την Αγία Τράπεζα του εξωκκλησίου.
Στο σημείο πηγαίνουν ακόμα και σήμερα πιστοί για να γδυθούν και να αποθέσουν τα εσώρουχά τους, «αποθέτοντας» μαζί τους και την ασθένεια ή ότι άλλο τους απασχολεί ακολουθώντας μια πανάρχαιη παράδοση. Ο Απόστολος Παύλος είναι ο προστάτης ο πολιούχος της Ν. Φώκαιας και στο χώρο αυτό κάθε χρόνο στις 28 Ιουνίου γίνεται πανηγύρι που συγκεντρώνει πλήθος πιστών.
Με πληροφορίες από «Ιστορία της Νέας Φώκαιας»/mixanitouxronou