Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Ελλάδας, ο θάνατος του πατέρα, ξαναφέρνει κάτω από την ίδια στέγη δύο αδερφές που έμεναν μακριά. Σκληρές αντιθέσεις και διαφωνίες, δημιουργούν μια έκρυθμη κατάσταση ανάμεσα στη μικρή εγκυμονούσα αδερφή, τον σύντροφό της και τη μεγάλη αδερφή, η οποία επιστρέφει στο σπίτι μετά από πολυετή απουσία με σκοπό να το πουλήσει.
Η εταιρεία θεάτρου Ma non troppo και ο Γιώργος Παλούμπης, μετά από δύο άκρως επιτυχημένες δουλειές «Τα Λουλούδια στην Κυρία» και «Χαρτοπόλεμος», συνεργάζονται εκ νέου, σε ένα καινούριο νεοελληνικό κείμενο και μια παράσταση συγκρούσεων και κωμικοτραγικών ανατροπών.
Το έργο «170 τετραγωνικά» του Γιωργή Τσουρή, με άξονα το εδώ και το τώρα της Ελλάδας, ξεδιπλώνει στη σκηνή του θεάτρου Από Μηχανής, μια ιστορία με πολύ αγωνία, χιούμορ και σκληρό ρεαλισμό, που καταλύει επί σκοπού τις διακριτές γραμμές ανάμεσα σε δράμα και κωμωδία.
Τα πρόσωπα υποδύονται οι ηθοποιοί: Αμαλία Αρσένη, Βάλια Παπακωνσταντίνου, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος, Άννα Πατητή και ο Γιωργής Τσουρής.
«Άνθρωποι στριμωγμένοι. Άνθρωποι που παίζουν ένα εξαντλητικό κρυφτό μέσα στην καθημερινότητα. Κρατούν μυστικά, αποκαλύπτουν τις αλήθειες μισές και αφήνουν πάντα ένα μέρος του εαυτού τους στο σκοτάδι. Και ο χρόνος κυλά. Σαν ωρολογιακή βόμβα. Που κανείς δεν ξέρει πότε θα εκραγεί. Και μετά; Έρχεται η συνείδηση; Η λύτρωση; Η στιγμή εκείνη που θα κοιτάξει ο ένας τον άλλον στα μάτια; Ή απλά η διάλυση;» σημειώνει ο σκηνοθέτης της παράστασης Γιώργος Παλούμπης μιλώντας στο iefimerida.
«Τα «170 Τετραγωνικά» του Γιωργή Τσουρή, είναι μία ακόμη ιστορία του σήμερα, την οποία επέλεξα να αφηγηθώ σκηνοθετικά, ακολουθώντας μία ανοιχτή και συλλογική πορεία δουλειάς. Μέσα στη διαδικασία το έργο αλλάχτηκε, γράφτηκε και ξαναγράφτηκε. Οι ρόλοι (σκηνοθέτης, συγγραφέας, ηθοποιός) ανακατεύτηκαν χωρίς πρόβλημα, σαν φυσικές εξελίξεις της πρόβας. Αυτό βέβαια ήταν αποτέλεσμα εμπιστοσύνης και σύγκλισης στόχων όλων των συντελεστών» καταλήγει.
«Γεννιόμαστε. Κάπου. Από κάποιους. Κατακτάμε βήμα βήμα τη ζωή μας. Τα λίγα τετραγωνικά που μας αναλογούν. Γεννιόμαστε και “θέλουμε”. Θέλουμε να εδραιώσουμε την ύπαρξή μας. Κόντρα στη φύση μας. Κόντρα στην θνησιγενή πραγματικότητά μας, στη φυσική ροή των πραγμάτων. Τετραγωνίζουμε τον μικρό – τον πάρα πολύ μικρό- κόσμο μας και ονειροβατούμε. Περπατάμε με την απόλυτη σιγουριά, χωρίς να νοιώθουμε που πηγαίνουμε και γιατί. Προχωράμε. Συλλέγουμε τις ανεπάρκειές μας, και μετά τις χρεώνουμε χωρίς ευκολίες πληρωμής στους άλλους. Στους “δικούς” μας άλλους. Σ’ αυτούς που θα ‘πρεπε να παίξουν έναν συγκεκριμένο ρόλο στην ταινία που τόσο επιμελημένα στήσαμε, αλλά δεν στάθηκαν στο ύψος των άστοχων προσδοκιών μας. Μαλακώνουμε την αλήθεια με εξαντλητικό μασάζ -την μία αλήθεια που μας επιτρέπει η ασθενική μας όραση να δούμε- και προχωράμε από το ένα ψέμα στο άλλο. Αλύτρωτοι. Και η συγχώρεση έρχεται συνήθως αργά ή ποτέ» σημειώνει μιλώντας στο iefimerida ο συγγραφέας του κειμένου και ηθοποιός της παράστασης Γιωργής Τσουρής.
«Με αφορμή τις πιο πάνω σκέψεις γεννήθηκε το έργο μας» σημειώνει. «Ένα έργο που δεν επιχειρεί να δώσει απάντηση στα μεγάλα ερωτήματα. Δεν επιχειρεί καν να τα θέσει ή να τα επαναδιατυπώσει. Προσπαθεί μόνο να αφηγηθεί απλά και οικεία την καθημερινή μας τραγωδία. Μήπως γελάσουμε για λίγο. Μήπως κλάψουμε για λίγο. Μήπως ειρωνευτούμε για λίγο με θράσος τον εαυτό μας. Το έργο μας είναι ένα σκληρό θεατρικό παιχνίδι όπου το είδωλό μας στον καθρέφτη μένει για λίγο ακίνητο και το ζωγραφισμένο μας πορτραίτο, αρχίζει ξαφνικά να μιμείται τις κινήσεις μας. Γιατί ο καθρέφτης παραείναι σκληρός σύμβουλος και η ζωγραφιά παραείναι ανώδυνη. Κάπου ανάμεσα στα δύο, ίσως αντέξουμε να μας δούμε στ’ αλήθεια. Κι αν όχι, τουλάχιστον ίσως γελάσουμε ή κλάψουμε για λίγο, πριν ξαναπαραδοθούμε στα οριοθετημένα τετραγωνικά μας».
Ο Γιώργος Παλούμπης σημειώνει, «Μιλήσαμε από την αρχή για ένα θέατρο ρεαλιστικό και ειλικρινές που αναπαράγοντας την αίσθηση της καθημερινότητας επιχειρεί να δημιουργήσει προβληματικές περί ύπαρξης και αξιών. Η θεματολογία του πηγάζει από «το σήμερα» από «το γύρω μας», από αυτό που ζει η χώρα μας, με χαρακτήρες οικείους και καθημερινούς. «Σαν κι εμάς». Δεν πρόκειται για δράμα, ή κωμωδία, ή αστυνομικό είναι όλα αυτά μαζί και τίποτα από αυτά. Είναι μια απόπειρα να μιλήσει η ζωή από μόνη της με όλη τη σκληρότητα, την τρυφερότητα, το μυστήριο και τη γελοιότητα της».
«Η καινούρια μας θεατρική δουλειά μετά την παράσταση «Χαρτοπόλεμος» τοποθετεί εκ νέου το κέντρο της δράσης σε ένα σπίτι και σε μια οικογένεια, στη σημερινή εποχή, σε αυτή τη χώρα στην οποία ζούμε και στην οποία οικοδομούμε τις προσδοκίες μας. Η κοινή ιδεολογική ομπρέλα που σκεπάζει και τα δυο αυτά θεατρικά μας εγχειρήματα, συνοψίζεται στην εξής παραδοχή: Το σπίτι δεν μας ανήκει. Το σπίτι δεν μας ανήκε ποτέ. Η αγάπη που δίνουμε και λαμβάνουμε, είναι το μόνο περιουσιακό στοιχείο που αξίζει να προστατεύσουμε και να διατηρήσουμε. Και δεν χρειάζεται μεσίτες και συμβολαιογραφικές πράξεις. Η αγάπη είναι η καλύτερη επένδυση» καταλήγει ο Γιωργής Τσουρής.
Δείτε το τρέιλερ της παράστασης
170 τετραγωνικά (MOONWALK) του Γιωργή Τσουρή
Μια απογευματινή επίσκεψη – βόμβα, θα φέρει αντιμέτωπους όλους τους αντιήρωές μας με το παρελθόν, το παρόν και κυρίως το μέλλον τους, και θα εκτροχιάσει με κωμικό και απρόσμενο τρόπο την ήδη ασταθή πορεία τους. Κρυμμένα μυστικά, απανωτές ανατροπές και εκκωφαντικές αποκαλύψεις συνθέτουν έναν οικογενειακό συναισθηματικό ντέρμπυ κορυφής, σε ένα «ρινγκ» 170 τετραγωνικών μέτρων. Πόσα νομίζεις ότι ξέρεις για τους πιο κοντινούς σου ανθρώπους; Ποιος θα μείνει όρθιος στο τέλος; Το αίμα νερό δε γίνεται, αλλά όταν το αίμα βράζει…
Συγγραφέας: Γιωργής Τσουρής
Σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης
Δραματουργική επεξεργασία: Γιώργος Παλούμπης – Βάλια Παπακωνσταντίνου
Ηθοποιοί: Αμαλία Αρσένη, Βάλια Παπακωνσταντίνου, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος, Άννα Πατητή , Γιωργής Τσουρής
Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 έως 20/4
Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά χωρίς διάλειμμα
Από Mηχανής Θέατρο, Πάνω Σκηνή, Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο, Τηλ.: 210 523 2097
Πηγή
