Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να αποφασίσετε ποιος είναι ο προϋπολογισμός σας για να αγοράσετε πράγματα στο παιδί σας. Ορίστε ένα ποσό με το οποίο νιώθετε άνετα και το οποίο πραγματικά μπορείτε να αντέξετε οικονομικά. Στη συνέχεια, αρχίστε να λέτε «όχι» όταν τα αιτήματα του παιδιού σας υπερβαίνουν τις οδηγίες σας. Παίζει σημαντικό ρόλο το πώς λέτε «όχι» και τι συμβαίνει αφού το πείτε. Ένα «όχι» μπορεί να γίνει εμπόδιο ανάμεσα σε εσάς και το παιδί σας, κάτι που σας απομακρύνει από αυτό ή μπορεί να γίνει ένας τρόπος για να νιώσει πιο κοντά σας. Εάν πείτε «όχι» και θυμώσετε χωρίς εξήγηση και χωρίς να ακούσετε πώς νιώθει για την άρνησή σας, τότε μπορεί να νιώσει ότι δεν σας ενδιαφέρει και ότι δεν το καταλαβαίνετε.
Ωστόσο, αν πείτε, «Μακάρι να μπορούσες να έχεις ό,τι θες, αλλά δεν μπορείς να έχεις αυτό το ακριβό τάμπλετ. Θέλουμε να ξοδέψουμε τα χρήματά μας σε ποιοτικό φαγητό και στο αυτοκίνητό μας, στο σπίτι μας και σε άλλα πράγματα που χρειαζόμαστε για την οικογένεια, οπότε δεν μπορείς να το έχεις αυτό». Αυτό που θέλετε να κάνετε είναι να εξηγήσετε. Δεν χρειάζεται να δώσετε την εξήγηση σε… τρεις τόμους, αλλά θα πρέπει να ενημερώσετε το παιδί σας ποια είναι η σκέψη σας πίσω από την άρνησή σας. Θα πρέπει να καταλάβει ότι δεν είναι προσωπικό. Η άρνησή σας έχει να κάνει με το γεγονός ότι άλλες ανάγκες προηγούνται του να έχει το πιο φανταχτερό ζευγάρι παπούτσια. Μετά θα πρέπει να ακούσετε πώς νιώθει το παιδί σας, ακόμα κι αν σας επιτίθεται («Δεν είσαι καλή! Δεν με αγαπάς»).
Η στάση που πρέπει να διατηρήσετε ως γονείς και να μεταδώσετε στο παιδί σας είναι ότι τα αντικείμενα είναι πολύ λιγότερο σημαντικά από την αγάπη και την προσοχή σας.
Είναι εντάξει να λέτε «όχι» στα υλικά πράγματα και να ακούτε το παιδί σας καθώς σας λέει απεγνωσμένα ότι δεν θα γίνει αποδεκτό από τους συμμαθητές του ή ότι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς το πιο καινούργιο κινητό. Αυτά είναι απλά συναισθήματα. Η κατάσταση δεν είναι επείγουσα. Δεν θα πάθει κάτι αν δεν έχει ένα συγκεκριμένο τάμπλετ ή ένα συγκεκριμένο ζευγάρι παπούτσια. Αφήνοντας το παιδί να μιλήσει για την απογοήτευσή του και ακούγοντάς το, θα το κάνετε να νιώσει σημαντικό και μετά από λίγο θα ξεχάσει τι ήθελε με τόση επιμονή.
Άλλωστε, όταν τα παιδιά είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν και να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους, υιοθετούν μια πιο ψύχραιμη στάση. Και είναι σημαντικό για εσάς να το ενθαρρύνετε αυτό και να βοηθήσετε το παιδί να απορρίψει την ιδέα ότι πρέπει να έχει φανταχτερά πράγματα προκειμένου να είναι και να νιώθει αποδεκτό.
