Ο Δημήτρης Ιτούδης είναι μια ξεχωριστή περίπτωση ανθρώπου κι όσοι τον γνωρίζουν καλά μπορούν να το βεβαιώσουν. Γράφει ο Νίκος Μπουρλάκης
Ο Δημήτρης Ιτούδης δεν είχε εύκολο δρόμο μπροστά του αλλά ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που δημιούργησαν την προσωπική λεωφόρο της καταξίωσης.
Πολύ δε περισσότερο, ο Δημήτρης Ιτούδης είναι ένας άνθρωπος που όχι μόνο δε σταμάτησε στιγμή να βάζει ψηλά τον πήχη, αλλά δεν περιόρισε ούτε στο ελάχιστο τις εργατοώρες του. Φροντίζει πάντα να ενημερώνεται και να επιμορφώνεται, μαθαίνει διαρκώς κι εξελίσσει τη μπασκετική του λογική. Ο ίδιος επιμένει ότι βελτιώνεται κάθε μέρα προπονητικά και προσωπικά.
Δε λέει ψέματα και να το ξέρετε αυτό. Ο νέος προπονητής της Εθνικής ομάδας άρχισε από πολύ χαμηλά, αλλά ονειρεύτηκε τα ψηλά. Κι όταν τα κατέκτησε, αύξησε τις ώρες δουλειάς του διότι κατάλαβε ότι το να παραμείνεις στην κορυφή είναι πολύ πιο δύσκολο από το να τη φτάσεις.
Ακόμα και τώρα, περασμένα 50 πιά, ο Ιτούδης δε διαφέρει καθόλου απ’ εκείνο το 20χρονο παιδί, που σαν φοιτητής στο Ζάγκρεμπ είχε προκαλέσει την έκρηξη του μεγάλου Μίρκο Νόβοσελ. O Μπόσκο Μπόζιτς τον είχε επιλέξει για άμεσο συνεργάτη του (και ταυτόχρονα προπονητή στην εφηβική ομάδα) και ο Νόβοσελ είχε βγάλει «πύρινο λόγο» επειδή δεν εμπιστεύονταν Κροάτες προπονητές.
Τότε σε ένα τουρνουά στην Ολλανδία έγινε και η πρώτη του γνωριμία με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Ακολούθησαν ο ΠΑΟΚ (ως ασίσταντ κόουτς του Ζέλικο Λούκαϊτς), ο Πανιώνιος (επίσης ασίσταντ του Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου), ο Φίλιππος Θεσσαλονίκης, η ΜΕΝΤ (ως πρώτος προπονητής στην Α2 Κατηγορία) και στα 29 του χρόνια ένα τηλεφώνημα από τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
Σε μια πολύ δύσκολη στιγμή καθώς ο πατέρας του νοσηλευόταν με έμφραγμα. Ο Ιτούδης πήγε δίπλα στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς κι έχτισε μια σχέση ζωής που εξελίχθηκε σε συγγένεια (έγιναν κουμπάροι) αλλά και οδήγησε στη δική του πρόοδο.
Ο Μακεδόνας κόουτς εξελίχθηκε σημαντικά, διαμόρφωσε την μπασκετική του ταυτότητα και την προσωπικότητά του με δεδομένο ότι ο Ομπράντοβιτς του έδινε χώρο κι ευθύνες. Κι όταν αποχώρησαν από τον Παναθηναϊκό, μετά από ένα χρόνο ανάπαυσης, ο Ιτούδης ανέλαβε την Μπάνβιτ και στη συνέχεια την ΤΣΣΚΑ.
Εκεί βρίσκεται ακόμα! Πιστεύετε ότι είναι εύκολο; Κάνετε μεγάλο λάθος. Πρόκειται για έναν πολύ απαιτητικό σύλλογο, με τρομερή πίεση.
Με εξαίρεση τους Αλεξάντερ Γκομέλσι και Εβγκένι Αλεξέγιεφ από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, κανείς άλλος προπονητής δεν έχει αντέξει 8 χρόνια (ενώ έχει συμβόλαιο τουλάχιστον ως το 2023). Ούτε ξένος φυσικά αφού ο Έτορε Μεσίνα σταμάτησε στα έξι.
Έχει δύο τρόπαια Euroleague με την ΤΣΣΚΑ. Όσα και οι Γκομέλσκι- Αλεξέγιεφ και Μεσίνα. Μα κυρίως έχει καταξιωθεί στην κορυφή του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Ο Ιτούδης αποτελεί την επιτομή του εργατικού και «ανοιχτόμυαλου» προπονητή. Που ασχολείται με τους παίκτες του λες και είναι «παιδιά» του, που του εξομολογούνται ακόμα και τα προσωπικά τους. Η οικοδόμηση εμπιστοσύνης με τους παίκτες είναι το βασικό: Ευθύτητα και ειλικρίνεια. Η αποδοχή της φιλοσοφίας είναι το δεύτερο.Και μετά η διαχείριση.
Πλέον ετοιμάζεται για ακόμα μια μεγάλη πρόκληση. Η Εθνική ομάδα είναι κάτι που ήθελε πολύ. Δεν το έκρυψε ποτέ. Και μάλιστα δύο φορές στο παρελθόν έφτασε κοντά στο να αναλάβει.
Στην πρώτη ήταν ακόμα ασίσταντ του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Στη δεύτερη ήταν πρώτος στην ΤΣΣΚΑ αλλά τελικά η ΕΟΚ προχώρησε με τον Ρικ Πιτίνο.
Όμως το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο.
Πηγή
